Πρέπει να υπάρξει ιδιαίτερη προσοχή, βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη φάση όπου η κοινωνική ένταση αναμένεται να κορυφωθεί, η επίθεση της αξιωματικής αντιπολίτευσης για ανατροπή της κυβέρνησης όπως η ίδια λέει βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη (δικαίωμα της βέβαια, όλοι κρίνονται), οι προθέσεις των δανειστών αναμένονται να εκδηλωθούν σε λίγες μέρες μετά τις Γερμανικές εκλογές, αλλά εκ πρώτης όψεως δεν δείχνουν και τόσο φιλικές και το πολυαναμενόμενο εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης συνοδευμένο με κάποια μέτρα ελάφρυνσης και ανακούφισης που είχαν ψιλοσυζητηθεί πριν το καλοκαίρι δεν φαίνονται στον ορίζοντα.
Στο μεταξύ ο λαϊκισμός και ο εμπρηστικός πολιτικός λόγος επανέρχεται δριμύτερος και με ακραίες πράξεις και συμπεριφορές οι φορείς αυτών των απόψεων προσπαθούν να στήσουν με κάθε τρόπο σκηνικό εμφύλιας αντιπαράθεσης. H δολοφονία που διέπραξαν προχθές οι φασιστικές συμμορίες στο Κερατσίνι έχει ήδη δημιουργήσει μια εκρηκτική – συγκρουσιακή κατάσταση στη χώρα! Ως άμεση αντίδραση σε αυτό το προαναγγελθέν κατά κάποιο τρόπο έγκλημα, θα πρέπει να αναληφθούν αμέσως πολιτικές και νομοθετικές πρωτοβουλίες για να τεθεί εκτός νόμου η Χρυσή Αυγή. Δεν υπάρχουν πλέον δικαιολογίες, ούτε και χρόνος για χάσιμο!
Ποιος άραγε δεν καταλαβαίνει και τι, από όλα αυτά που εξελίσσονται εδώ μπροστά στα μάτια μας και στα μάτια ολόκληρης της Ευρώπης, χωρίς να φαίνεται ωστόσο πως δίνεται ιδιαίτερη σημασία στους κινδύνους που εγκυμονούν οι εξελίξεις.
Όταν μέσα σε μία διετία την περίοδο 2010-2012, το εισόδημα των Ελλήνων μειώθηκε πλέον του 35%, γεγονός μοναδικό σε περίοδο ειρήνης και η ανεργία έχει ήδη φθάσει στο 28% και στο τέλος του χρόνου αναμένεται να ξεπεράσει το 30%.
Και όταν με το καλό έρθει το τραίνο της ανάπτυξης, γιατί κάποια στιγμή θα έρθει δεν μπορεί, διανύουμε ήδη τον έκτο χρόνο ύφεσης, ίσως τότε να μην υπάρχουν και πολλοί διαθέσιμοι επιβάτες να αγοράσουν το εισιτήριο εκτός από αυτούς που ταξιδεύουν σταθερά στην πρώτη θέση.
Η πολιτική ατζέντα πρέπει να αλλάξει άμεσα και η κυβέρνηση πρέπει να προσανατολισθεί παράλληλα με την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων στο δημόσιο τις οποίες καλώς ή κακώς έχει αποδεχθεί έτσι όπως τις έχει αποδεχθεί, και την συνέχιση των αποκρατικοποιήσεων για τις οποίες έχει επίσης δεσμευθεί, να διαμορφώσει και να αρχίσει να υλοποιεί άμεσα ένα πρώτο πρόγραμμα μια δέσμη μέτρων κοινωνικής ελάφρυνσης. Όπως για παράδειγμα μείωση του φόρου στα καύσιμα, αξιοποίηση και του τελευταίου ευρώ από κοινοτικά κονδύλια για την αντιμετώπιση της θηριώδους ανεργίας, μέτρα ουσιαστικής ελάφρυνσης των δανειοληπτών από τις τράπεζες, διευκολύνσεις οι οποίες πρέπει να απαιτηθούν και να επιβληθούν στις διοικήσεις των τραπεζών ως αντάλλαγμα για την χρηματοδότησή τους και άλλα που πρέπει να αναζητηθούν, επιμόνως και με κάθε δυνατό τρόπο. Δεν βλέπουμε να γίνεται μια τέτοια συζήτηση, δεν βλέπουμε να γίνεται προσπάθεια να υλοποιηθούν τέτοιου είδους μέτρα, δεν βλέπουμε δυστυχώς να δίνονται κάποιες άμεσες ανάσες στην ελληνική κοινωνία.
Η εναπόθεση των προσδοκιών για δυνατότητα ελαφρύνσεων μετά την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος, οδηγεί πρακτικά σε αδράνεια για το σήμερα και εδώ μιλάμε πως δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Μετά από μερικούς μήνες, όπως εξελίσσονται τα πράγματα τις τελευταίες ημέρες, μπορεί να είναι πολύ αργά.