Δεν είναι πλέον κενός! Τον γέμισαν οι 66.156 ψήφοι που πήρε στις εκλογές της Κυριακής. Ο ευειδής κομήτης απέκτησε υπόσταση. Δεν ξέρω αν διεθνώς έχει καταφέρει άλλος κανείς μέσα σε είκοσι μέρες να γίνει ο υπ’ αριθμόν ένα διεκδικητής στην ηγεσία μεγάλου κόμματος. Μπορούμε ίσως να μιλάμε για παγκόσμιο ρεκόρ.
Παγκόσμιο ρεκόρ είναι βέβαια και η δική μας φτώχεια. Έρχεται κάποιος από το Αλλού, από τη χώρα των χρυσών θαυμάτων, δηλώνει αδικημένος και ταυτόχρονα επιτυχημένος, και γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη είδωλο. Είδωλο της μαζικής κουλτούρας; Ένας ηθοποιός που σκίζει στις εισπράξεις; Όχι! Ένα είδωλο του κόμματος της ριζοσπαστικής Αριστεράς!
Ασύμβατο; Κι όμως δεν μπορούμε παρά να συμπεράνουμε πως η Αριστερά αυτή ήταν έτοιμη από καιρό να τον δεχθεί. Ο άνθρωπος είπε «ξέρω καλύτερα αγγλικά και χρηματοπιστωτικά και μπορώ να νικήσω τον αντίπαλο», και βαφτίστηκε ικανός. Διέσχισε με μεγάλες δρασκελιές τα βράχια της Μακρονήσου και βαφτίστηκε αριστερός. Παίρνει πόζες οργής και γίνεται αποδεκτός ως ο ενσαρκωτής της αγανάκτησης. Χαμογελάει και γίνεται ο ευαγγελιστής της «προοδευτικής διακυβέρνησης». Το ζήτημα είναι όμως ότι έπεισε.
Η Αριστερά το είχε προετοιμάσει το παρτέρι για το άνθος αυτό, ανεπαισθήτως. Πόσα όμορφα νιάτα δεν έχουν παρελάσει στις επάλξεις της τα τελευταία χρόνια! Πόσες αστραφτερές υπάρξεις δεν πριμοδοτήθηκαν! Ναι, η Αριστερά έπαιξε το μιντιακό παιχνίδι της ίσως και περισσότερο από τις άλλες παρατάξεις. Ίσως πολύ περισσότερο. Τώρα ζούμε το αποκορύφωμα: ο άριστος χειριστής του συστήματος γίνεται, εκτός απροόπτου, ο αρχηγός της. Δεν του λείπει η ευφυΐα, του περισσεύει όμως και το θράσος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε γίνει ήδη από το 2015 ένα σύστημα εξουσίας. Το μικρό κόμμα των ιδεών είχε μετατραπεί σε πόλο έλξης συμφερόντων της μισής σχεδόν κοινωνίας. Το σχήμα άντεξε το 2019 ως ελπίδα επανάκαμψης, αλλά κατέρρευσε το 2023. Το κόμμα δεν έπειθε πια ότι ήταν σε θέση να ανακτήσει τη διακυβέρνηση της χώρας και να διανείμει εξουσία και πόρους. Με δεδομένη την αφλογιστία τού ΠΑΣΟΚ, το κενό ήταν τεράστιο και έπρεπε να γεμίσει. Και για χάρη της δημοκρατίας.
Το ότι θα γέμιζε με αυτόν τον τρόπο της σαπουνόπερας ήταν αναπάντεχο και αποσβολωτικό. Όποιος είχε την ιδέα είναι δεινός ενορχηστρωτής και μέγας θιασάρχης. Ωστόσο αυτό που έπρεπε να γίνει για χάρη της δημοκρατίας έγινε εναντίον της. Ο τρόπος είναι το μήνυμα.
Ούτε βέβαια η αντιπολίτευση πραγματοποιείται με ινσταγκραμικά καμώματα και βιντεάκια. Η κοινωνία, που έχει πάθει κι έχει μάθει, φαίνεται να περιμένει τώρα σοβαρές λύσεις στα σοβαρότατα προβλήματα.
Και οι διανοούμενοι της Αριστεράς; Πώς αντέδρασαν αυτοί στον νέο παράκλητο; Οι φίλοι μου σκοτείνιασαν, ταράχθηκαν, θύμωσαν. Μερικοί ωστόσο επικρότησαν. Ω, είπε κάποιος από τα μεγάλα κεφάλαια, ιδού το νέο αίμα που μπορεί να ανατρέψει τον κατήφορο και να μας ξαναφέρει στα κορφοβούνια της εξουσίας. Καλός ο μορφωμένος αριστερός σύντροφος υποψήφιος, κάτι έχει στον νου του για την κοινωνία, αλλά δε φελάει για εξουσία …
Τρίψαμε τα μάτια μας μπροστά στον τόσο κυνισμό.
Όμως και το να επιχαίρει κανείς για το πρόβλημα που θα δημιουργήσει στους αντιπάλους το ανερχόμενο αστέρι, λες και δεν δημιουργεί πρόβλημα στην ίδια τη δημοκρατία, προκαλεί επίσης θλίψη.
Πηγή: www.tanea.gr