Όπως ίσως έχετε μάθει τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των τουριστών από το Ισραήλ έχει αυξηθεί εντυπωσιακά. Συγκεκριμένα μάλιστα το 2024 επισκέφθηκαν τη χώρα μας 621.000 Ισραηλινοί οι οποίοι πραγματοποίησαν 3,9 εκατ. διανυκτερεύσεις.
Όταν ο μακαρίτης ο Γιάννης Μπουτάρης επεδίωξε και πέτυχε το άνοιγμα της Θεσσαλονίκης στους εβραίους τουρίστες εκτός από την ηθική οφειλή της πόλης που σιώπησε αλλά και εν πολλοίς εκμεταλλεύτηκε τον αφανισμό της εβραϊκής κοινότητας, έβλεπε όχι μόνο την σημασία του ανοίγματος αυτού σε μια νέα τουριστική αγορά αλλά και την συνακόλουθη εξωστρέφεια.
Επίσης η εκλογή του Μωυσή Ελισάφ το 2019 ως Δημάρχου Ιωαννίνων έκλεισε συμβολικά μια άλλη πληγή, αυτή του αφανισμού της κοινότητας των Ρωμανιωτών Εβραίων της πόλης το Μάρτιο του 1944.
Όλα αυτά και πολλά άλλα, όπως κάθε χρόνο η πορεία μνήμης από την Πλατεία Ελευθερίας, όπου συγκέντρωσαν οι Ναζί τους Εβραίους της πόλης, μέχρι τον Σιδηροδρομικό Σταθμό στη Θεσσαλονίκη ήσαν σημάδια μιας αλλαγής στάσης απέναντι στους Εβραίους συμπολίτες μας
Ο τουρισμός έφερε στην πόρτα μας τουρίστες και από το Ισραήλ. Κι όπως σε κάθε ανοιχτή κοινωνία έτσι κι αυτοί κουβαλούσαν τις διαφορετικές τους απόψεις. Κάποιοι είναι πιο αυστηροί με τα θέματα της θρησκείας, κάποιοι λιγότερο, κάποιοι διαφωνούν έντονα με την πολιτική του Νετανιάχου, κάποιοι συμφωνούν και κάποιοι τον αποδέχονται σαν αναγκαίο κακό και πάει λέγοντας.
Ο ίδιος ο Νετανιάχου βρίσκεται σε συνεχή δικαστική διερεύνηση για τα πεπραγμένα του. Θυμίζω τις τεράστιες μαζικές διαδηλώσεις του περασμένου Μαρτίου για την επιχειρουμένη φίμωση της Δικαιοσύνης και του Ιουνίου για την επιστροφή των ομήρων. Η κυβέρνησή του από προχθές έχει πλειοψηφία ενός βουλευτή.
Γιατί μπορεί κανείς να έχει κάθετες διαφωνίες με την ακραία πολιτική του Νετανιάχου και των υπερσυντηρητικών συμμάχων του αλλά δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι το πολιτικό σύστημα του Ισραήλ δεν είναι δημοκρατικό.
Με ποια λογική λοιπόν στοχοποιούνται Ισραηλινοί τουρίστες αποδίδοντάς τους συλλογική ευθύνη για τις ενέργειες της κυβέρνησης και του ΠΘ της χώρας τους;
Τα γεγονότα είναι πολλά και ανησυχητικά Προχθές ήταν η παρέλαση μελών του Ρουβίκωνα με μαύρα μπλουζάκια με παλαιστινιακές σημαίες με σκοπό την τρομοκράτηση των Ισραηλινών τουριστών αλλά και των μαγαζιών που τους εξυπηρετούν με πιο χαρακτηριστική την εισβολή στο εστιατόριο κοσέρ φαγητού King David burger και την πρόκληση ζημιών σε αυτό. Τουλάχιστον διατάχθηκε προκαταρκτική εξέταση από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών. Αναμένουμε τα αποτελέσματα.
Λίγες μέρες πιο πριν είχε προηγηθεί η επίθεση με μπογιές στο γραφείο της Ισραηλίτικης κοινότητας Ιωαννίνων. Παρόλο που υπήρχαν φωτογραφίες που έδειχναν τον δράστη η πολιτεία και οι θεσμοί της έμειναν ασυγκίνητοι.
Στις 10 Ιουνίου στην Αθήνα κυνηγήθηκε ένας Ισραηλινός τουρίστας από φιλοπαλαιστινιακούς διαδηλωτές. Όταν αυτός κατέφυγε σε ένα εστιατόριο και κάλεσαν την αστυνομία. Σύμφωνα με πληροφορίες όταν ήλθε το 100, τον οδήγησαν με χειροπέδες στο τμήμα αλλά μετά όταν είδαν κάποια βίντεο κατάλαβαν ότι ήταν θύμα και όχι θύτης. Θλιβερό γιατί κατά τη γνώμη μου αποκαλύπτει μια προδιάθεση. Μακάρι να κάνω λάθος.
Αξίζει δε να αναφέρουμε ότι γνωστός ναζιστής και παλιό στέλεχος της 4 Αυγούστου επαίνεσε το Ρουβίκωνα για την πρωτοβουλία του γράφοντας :
«Τιμή στον Καλαϊτζιδη και τον Ρουβίκωνα.
….
Ο Ρουβίκων έιναι ο μόνος που επιμένει να διδάσκει εθνική αξιοπρέπεια και αντιστέκεται στις εθνοπροδοτικές μεθοδεύσεις μια εξουσίας μητραλοιών κι ενός κοπαδιού ηλιθίων προβατων που εκχωρούν την Ελλάδα σε ξένα συμφέροντα»
Είπε και άλλα πολλά. Η ιδεολογική συνομιλία των δύο κατ επίφαση άκρων, ακροδεξιάς και ακροαριστεράς λέει πολλά.
Μην κρυβόμαστε… Όταν ένας μεμονωμένος τουριστας από το Ισραήλ αντιμετωπίζεται με λογική συλλογικής, εθνικής και εν τελει φυλετικής ευθύνης τότε ο φασισμός μας χτυπάει δυνατά την πόρτα.
Και αυτό δεν υποδαυλίζεται από ψηλά αλλά κυριως από την σιωπή μας.
Σχόλιο στην εκπομπή Καθρέφτης του Χρήστου Μιχαηλίδη στο Α΄ Πρόγραμμα της ΕΡΤ