Με τον Μίκη να μας αφήνει επεισοδιακά, ως κομμουνιστής, όπως ήθελε και χωρίς την ελληνική σημαία στο φέρετρό του, αν και ήθελε να ενώσει τους Έλληνες, έμεινα με μιαν ειλικρινή απορία.
Τι ενώνει αυτή την κάτω δεξιά γωνία της Ευρώπης, όπως βλέπουμε στον χάρτη; Ο Μητσοτάκης που όπως έλεγε από την Θεσσαλονίκη η Νέα Δημοκρατία καλύπτει από την Δεξιά έως την Κεντροαριστερά; Μπα…
Ο Μητσοτάκης «ξέχασε» να απαντήσει για την ακροδεξιά, για την οποία ρωτήθηκε. Και επίσης «ξέχασε» να μιλήσει για την επέκεινα της Κεντροαριστεράς χώρα. Όσο κι αν η περιοχή εκείνη δεν καταλαβαίνει πόσο αυτό υποτιμάται όταν αποκαλεί «Κούλη» εκείνον που την υποχρέωσε σε διπλή ήττα πριν δυο χρόνια και προηγείται σταθερά σε όλες τις έρευνες εδώ και πέντε χρόνια, η περιοχή αυτή υπάρχει. Αμετανόητη, ανεκπαίδευτη, αδιάφορη πολλές φορές για την πραγματικότητα, αλλά υπαρκτή.
Άρα τι μας μένει; Ο Εθνικός Πειραιώς δεν είχε ποτέ μεγάλη ομάδα στο μπάσκετ – κι εδώ που τα λέμε ούτε στο ποδόσφαιρο, αν εξαιρέσει κανείς τα τέλη της δεκαετίας του ’50 - με την ομάδα του Καρέλλα που πήγε να φέρει τον Πούσκας στην Ελλάδα - κι ίσως του ’70 με τον Καλκατέρα, τον Αρβανίτη, τον Κρητικόπουλο και Μητρόπουλο – πριν φύγουν οι τελευταίοι για τον «Θρύλο». Οπότε η φωνή του «Εθνικάρα», Γιάννη Μαντζουράνη που σίγησε την Κυριακή δεν φτάνει να σκεπάσει όλη την χώρα. Ο δήμος Πειραιά θα αναλάβει τα έξοδα της κηδείας του, αλλά προφανώς η Πρόεδρος της Δημοκρατίας ούτε θα παραστεί, ούτε θα δακρύσει κατά την εξόδιο ακολουθία.
Θα ήταν άραγε η ενδεχόμενη επιστροφή της «αράχνης» στο τιμόνι της «επίσημης αγαπημένης» αρκετή; Ο Παναγιώτης Φασούλας θα ήταν αναμφισβήτητα ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση, δηλαδή του προέδρου της Ομοσπονδίας. Αλλά πάλι δεν νομίζω ότι θα μας ένωνε όλους. Δεν είχε και το καλύτερο αποτύπωμα εκτός παρκέ ως βουλευτής και κυρίως δήμαρχος Πειραιά, ο άνθρωπος. Αν και περασμένα – ξεχασμένα, τώρα πια.
Κάπως έτσι καταλήγω στο δίδυμο της φωτογραφίας. Γκάλης και Αντετοκούμπο. Νικ και «Greek the freak»! Με διαφορετικές διαδρομές ο καθένας. «Προϊόν» του ΝΒΑ ο «Γκάνγκστερ» έλαμψε στην Ελλάδα κι έμαθε μπάσκετ τους σημερινούς 65άρηδες.
Πουλούσε γυαλιά και cd στους δρόμους ο Γιάννης, έμαθε μπάσκετ στο «ανοιχτό» στα Σεπόλια. Σταρ του ΝΒΑ και δυο συνεχόμενα χρόνια τώρα MVP (ελληνιστί πολυτιμότερος παίκτης) του απαιτητικότερου πρωταθλήματος του κόσμου!
«Είδα την φωτιά στα μάτια του» είπε για τον Γκάλη ο Γιάννης κι οι παλιότεροι θυμηθήκαμε το «Eye of the tiger» με το οποίο έμπαινε στο γήπεδο η «επίσημη αγαπημένη», εκείνο το μακρινό 1987, κατά την συγκλονιστική πορεία προς την κορυφή της Ευρώπης !
Πώς να μην πεις μετά, βλέποντας την φωτογραφία αυτή «Εθνική Ελλάδος, γεια σου»;