Στα… πλαίσια της επαγγελματικής σας δραστηριότητας, που, όπως ο ίδιος περιγράφετε, είναι «να τραγουδώ και να διασκεδάζω τον κόσμο», ξεπεράσατε τις προάλλες κατά πολύ και με τον πιο απαράδεκτο τρόπο κάθε επιτρεπτό όριο ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Προκειμένου να ανεβάσετε το κέφι των θαμώνων που γλεντούσαν με τα τραγούδια σας, δεν διστάσατε να ειρωνευθείτε την αναπηρία ενός ανθρώπου – θύματος της δολοφονικής μανίας ενός ψυχασθενούς!
Καταφύγατε στην πιο ακραία και φρικιαστική μορφή λαϊκισμού – πραγματικού κανιβαλισμού στην ουσία – προκειμένου να ενθουσιάσετε ακόμη περισσότερο τα παραληρούντα πλήθη των γλεντζέδων και να τονώσετε την καταναλωτική τους διάθεση…
Ούτε φυσικά σας ένοιαξε – το αντίθετο μάλλον – που η απρέπεια αυτή απευθυνόταν στον υπουργό οικονομικών μιας άλλης ευρωπαϊκής χώρας, που πρόσφατα μάλιστα είχε επισκεφθεί επίσημα τη χώρα μας. Ούτε και ότι το πάρτι αυτό γινόταν δημόσια, παρουσία και πολλών ξένων, που ασφαλώς θα διέδιδαν ένα κακόγουστο και προκλητικό αστείο, που κάθε άλλο παρά δημιουργεί στο εξωτερικό φιλικά για την Ελλάδα αισθήματα, σε μια περίοδο που προσπαθούμε να σηκώσουμε κεφάλι στον τουρισμό.
Ίσως οι Γερμανοί -και όχι μόνον- τουρίστες, να μην έχουν να ξοδέψουν λεφτά για ακριβές σαμπάνιες και επομένως σας είναι αδιάφοροι… Στις σχετικές δηλώσεις που -δεν ντραπήκατε να κάνετε στη συνέχεια- αναφέρετε: «Δεν πίνω σαμπάνιες, δεν ανοίγω σαμπάνιες, δεν χύνω σαμπάνιες, δεν πληρώνω σαμπάνιες. Αυτό το κάνουν άλλοι».
Σωστά, μόνο που αυτοί οι άλλοι πληρώνουν αυτόν που τους κάνει ν’ ανοίγουν σαμπάνιες. Κι αυτός ο άλλος, στην προκειμένη περίπτωση, ήσασταν εσείς και οι αθλιότητές σας, κύριε Ρέμο!
Και συνεχίζετε παρακάτω στο παραλήρημά σας: «Όσον αφορά το χιούμορ με τον υπουργό οικονομικών της Γερμανίας, είναι χιούμορ. Το χιούμορ του μέσου Έλληνα. Σε αυτούς ανήκω κι εγώ και με αυτό τον τρόπο αντιδράμε στη σκληρή, σημερινή πραγματικότητα που μας έχουν επιβάλλει να ζούμε».
Ελπίζω το χιούμορ σας να αναφέρεται στη «σκληρή σημερινή πραγματικότητα» που ζείτε ο ίδιος και οι παρευρισκόμενοι… μέσοι Έλληνες, στο προχτεσινό ξεσάλωμα. Γιατί, αν ως χιούμορ εννοείτε τις βρισιές σας προς τον κ. Σόιμπλε, τότε σας καλώ να φαντασθείτε τον εαυτό σας καθηλωμένο σε αναπηρικό καροτσάκι, να εισπράττει τις ειρωνείες και τα χάχανα μερικών εκατοντάδων μεθυσμένων γλεντζέδων!
Διατηρείτε προφανώς το δικαίωμα -ιδιαίτερα μετά από… εκδηλώσεις σαν αυτή- να πιστεύετε ότι κάποιοι άλλοι, αποκλειστικά, «μας έχουν επιβάλλει να ζούμε» στις σημερινές δύσκολες συνθήκες, αλλά δεν έχετε το δικαίωμα να διασύρετε διεθνώς την αξιοπρέπεια της χώρας μας.