Θα ήταν άσκοπη μια ερμηνεία προθέσεων για την επιλογή της "κυρίαρχης αντίθεσης"...

Αν η αντιπαράθεση μεταξύ "φιλοευρωπαϊκού μετώπου vs  λαϊκισμού" είναι τα πλαίσια στα οποία θα πρέπει να αναδιαρθρώσουν τις κοινωνικές και πολιτικές τους συμμαχίες οι προοδευτικές δυνάμεις, για την ιστορική τους συμβολή στην εξέλιξη...

Ανεξάρτητα αν διευκολύνει, αυτή η "απλώς ορθολογική" επιλογή, συγκεκριμένες πολιτικές στοχεύσεις και ευρύτερα τμήματα της σχολής σκέψης "... περί του τέλους της Ιστορίας...", είναι προφανής ή σκόπιμη η αποσιώπηση της έντονης συζήτησης, που γίνεται σε διεθνές επίπεδο, για τους "νεοαντιδραστικούς", στην ουσία "αντιφιλελεύθερους", όπου, στα πλαίσια της προσαρμογής αυτής της ανάλυσης στην Ευρώπη, εκφράζονται ως τμήμα του "φιλοευρωπαϊκού μετώπου"...

Χαρακτηριστικές περιπτώσεις εδώ στην Ελλάδα, πολλοί/λες που αυτοπροσδιορίζονται ως μέρος αυτού του μετώπου, ενώ στην ουσία είναι "κραγμένες" περιπτώσεις "νεοαντιδραστικών", με έντονες αντιφιλελεύθερες απόψεις, όπως αυτές εκφράστηκαν  ιδιαιτέρως στην περίπτωση των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων και όχι μόνο...

Το "φιλοευρωπαϊκό μέτωπο", έχουμε υποστηρίξει εδώ και καιρό ότι, δεν ήταν ποτέ και δεν μπορεί να είναι ενιαίο...

Μόνο σκοπιμότητες μπορεί να διακρίνει κανείς, τουλάχιστον σήμερα πλέον, υποστηρίζοντας τέτοια αποπροσανατολιστικά, αλλά και χωρίς πολιτικό υπόβαθρο και έρμα, διλήμματα...

Το "μέτωπο" αυτό είχε την συγκυριακή του αξία στο δημοψήφισμα του '15...

Έκτοτε μόνο ως υποχείριο πολιτικών τακτικών το διακρίνουμε...

Δεν πρόκειται να υπάρξει, όχι γιατί δεν το εκτιμά ο δικός μας υποκειμενισμός αλλά, γιατί δεν μπορεί να αγνοεί ή/και υποτιμά κανείς τις ουσιαστικές ιδεολογικο-πολιτικές διεργασίες.

Για παράδειγμα σε ποιο τμήμα από το δίπολο "φιλοευρωπαϊκό μέτωπο ενάντια του λαϊκισμού" θα εντάξεις τις δυνάμεις  που καταψήφισαν πρόσφατα στο Ευρωκοινοβούλιο τη θέσπιση πολιτικών και κανόνων για την προστασία της φύσης και της βιοποικιλότητας?..

Κατά τη γνώμη μας οι νέο - αντιδραστικοί, αντιφιλελεύθεροι Ευρωπαϊστές είναι μεταξύ αυτών που επιδίωξαν την απόρριψή τους... 

Ενώ οι προοδευτικοί Ευρωπαϊστές είναι εκείνοι που συστρατεύονται για τον σκοπό αυτό σε αντίθεση με τους νεοαντιδραστικούς συντηρητικούς Ευρωπαϊστές, οι οποίοι τον πολεμούν. 

Στις 12 Ιουλίου 2023 στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η πλειοψηφία των ευρωβουλευτών υπερψήφισε μετά από σφοδρή αντιπαράθεση σχέδιο Κανονισμού για την αποκατάσταση των υποβαθμισμένων φυσικών περιοχών στην ΕΕ από κάθε είδους καταστροφές. 

Ο Κανονισμός πέρασε με τις ψήφους των Σοσιαλδημοκρατών, της Αριστεράς, των Πράσινων  και των Φιλελευθέρων.

 Οι ευρωβουλευτές/-τριες από το ΕΛΚ που προφανώς είναι του φιλοευρωπαϊκού μετώπου και μέρος αυτών συντάχθηκαν με τις κατευθύνσεις του Όρμπαν, της Μελόνι, της Λεπέν, του Κατσίνσκι, του Σαλβίνι, υπηρετούν την πρόοδο ή τη συντήρηση στο κρίσιμο αυτό θέμα;

Ανάλογες επιλογές και αντίστοιχοι διαχωρισμοί καταγράφονται και σε άλλα κρίσιμα διακυβεύματα σε ευρωπαϊκό αλλά και εθνικό επίπεδο: στα ανθρώπινα δικαιώματα, τα προσωπικά δεδομένα, την  παιδεία και τον πολιτισμό, το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση του ανθρωπίνου σώματος, τις εξωτερικές σχέσεις...

Στη περίπτωση των Ελλήνων ευρωβουλευτών οι προερχόμενοι από τη ΝΔ, πρωτοστάστησαν εναντίον του Κανονισμού και μαζί τους από ελληνικής πλευράς καταψήφισαν οι ευρωβουλευτές της Ελληνικής Λύσης, της Χρυσής Αυγής και του ΚΚΕ...

Δεν θα τους πούμε όλους λαϊκιστές, ούτε αντιευρωπαιστές, που πράγματι κάποιοι είναι...

Νέο- αντιδραστικούς θα τους πούμε, που δεν έχουν καμιά σχέση με την προοδευτική ευρωπαϊκή προοπτική...

Προφανώς και δεν είναι όλοι οι συντηρητικοί των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων "νεο-αντιδραστικοί"...

Σίγουρα όμως αυτό το τμήμα των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων είναι νεο-αντιδραστιοί και η αντιπαράθεση μαζί τους θα εντείνεται από μια ευτύτερη συμαχία "προοδευτικών φιλοευρωπαϊκών" δυνάμεων. 

Το δίλημμα λοιπόν "συντηρητικός φιλοευρωπαϊσμός vs προοδευτικός φιλοευρωπαϊσμός" εκτιμούμε ότι ήταν και θα παραμένει ισχυρό στην ημερήσια διάταξη...