Η χώρα τα πήγε ανέλπιστα καλά στην πρώτη φάση αντιμετώπισης της πανδημίας χάρη στα γρήγορα πρωθυπουργικά και κυβερνητικά αντανακλαστικά, τους επιστήμονες, το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, τη στάση -πλην εξαιρέσεων- της αντιπολίτευσης και τη συμπεριφορά της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών της.
Ήταν εύλογο η επιτυχία αυτή και τα επαινετικά σχόλια από το διεθνή περίγυρο να ενισχύσουν την καταρρωκωμένη -τα προηγούμενα χρόνια- εθνική αυτοπεποίθηση σε υπέρτατο βαθμό. Κι αυτό αποτυπώθηκε εμφατικά στην έρευνα κοινής γνώμης της Metron Analysis για την διαneosis που δόθηκε στη δημοσιότητα.
Το ερώτημα, πλέον, είναι αν στη δεύτερη φάση, όπως αυτή περιγράφηκε από τον πρωθυπουργό και ορισμένους υπουργούς, η εικόνα θα παραμείνει, περίπου, η ίδια ή υπάρχει κίνδυνος να χύσουμε την καρδάρα με το γάλα.
Υπάρχουν κάποια στοιχεία που ενισχύουν την επιφυλακτικότητα.
Ήδη τις τελευταίες ημέρες παρατηρήθηκε μια χαλάρωση των ατομικών συμπεριφορών ενόψει της 4ης Μαϊου. Δεν είναι δύσκολο αυτή η χαλάρωση να ενισχυθεί πολύ περισσότερο από την επόμενη Δευτέρα λόγω της άρσης των μέτρων αλλά και της ανόδου της θερμοκρασίας.
Έπειτα, δεν είναι απίθανο η προαναφερθείσα έθνική αυτοπεποίθηση να μετατραπεί σε μπούμεραγκ, δηλαδή, να ξυπνήσει τον Ελληναρά που υποχώρησε αλλά δεν έχει εξαφανιστεί και ο οποίος «όλα τα σφάζει κι όλα τα μαχαιρώνει», άρα δε δίνει μεγάλη σημασία σε μέτρα προφύλαξης.
Να συνυπολογισθεί πως η πρώτη φάση του «μένουμε σπίτι» ήταν πιο εύκολη. Πρώτον? ο έλεγχος/αστυνόμευση των μέτρων ήταν σχετικά ευχερής. Τώρα θα πρέπει να επιτηρούνται χιλιάδες καταστήματα, κομμωτήρια, νυχάδικα, μασατζίδικα και αργότερα μπαρ και εστιατόρια. Δεύτερον? η ατομική συμμόρφωση θα μπορούσε κανείς να πει πως υπαγόταν στον φόβο και την παραδοσιακή αντίληψη για «κράτος πατερούλη» ενώ τώρα εξαρτάται από την ατομική ευθύνη ενός εκάστου των πολιτών.
Τέλος, ενώ στην πρώτη φάση τα κόμματα της αντιπολίτευσης έδειξαν συναινετική διάθεση εκτός ορισμένων κραυγαλέων εξαιρέσεων τώρα μοιάζουν «να ξύνουν τα νύχια τους», με χαρακτηριστικό δείγμα την προκαταβολική αντίθεσή τους στο άνοιγμα των σχολείων και, μάλιστα, ανεξαρτήτως της γνώμης των ειδικών επιστημόνων.
Δε σημαίνουν, βέβαια, όλα τα προηγούμενα πως η «δεύτερη φάση» δεν πρέπει να ξεκινήσει αλλά πως είναι πιο δύσκολη και περίπλοκη από την πρώτη.
Και πως σ αυτήν θα κριθεί αν η εθνική αυτοπεποίθηση εξ αιτίας όσων πετύχαμε στην πρώτη φάση αντιμετώπισης της πανδημίας θα αναβαθμισθεί μετατρεπόμενη σε «εθνική ενηλικίωση» η οποία είναι, άλλωστε, αναγκαία και για την κρίσιμη -οιικονομικά καικοινωνικά- επόμενη μέρα.
*Από ανάρτηση στην προσωπική του σελίδα στο facebook