Είναι θλιβερό ότι η Ελλάδα δεν βρίσκεται στην πλειοψηφία των (17) κρατών μελών της ΕΕ που καταδικάζουν ευθέως και προωθούν μέτρα ( αναστολή Συμφωνίας Σύνδεσης) ενάντια στις θηριωδίες και βάναυση καταπάτηση του διεθνούς , ανθρωπιστικού δικαίου που το καθεστώς Νετανιάχου/Ισραήλ διαπράττει στη Γάζα. Η Ελλάδα που υποτίθεται είναι κάθε γράμμα , τελεία και κόμμα του διεθνούς δικαίου.
Ελλάδα και Κύπρος θα πρέπει να τερματίσουν τον εναγκαλισμό με το καθεστώς Νετανιάχου( και ιδιαίτερα τις συμπράξεις 3+1, κ.λπ) . Εναγκαλισμός ηθικά ανεπίτρεπτος και πολιτικά ατελέσφορος. Η Ελλάδα, όπως και η Κύπρος (και κάθε σχετικά μικρή χώρα) έχουν ως κύριο σύμμαχό τους στη διεθνή σκηνή το διεθνές δίκαιο και τη διεθνή ηθική για την προστασία των συμφερόντων τους, την επίτευξη δίκαιων λύσεων σε προβλήματα εξωτερικών αντιπαραθέσεων που αντιμετωπίζουν.. Η Ελλάδα δεσμεύεται απόλυτα από τις αρχές και κανόνες του διεθνούς δικαίου και αποφάσεις της διεθνούς δικαιοσύνης (Διεθνούς Δικαστηρίου Χάγης, Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, κ.α.), τις αποφάσεις/ ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Η Κύπρος από την πλευρά της επικαλείται το διεθνές δίκαιο και τα ψηφίσματα του ΟΗΕ για την επίτευξη δίκαιης λύσης στο Κυπριακό πρόβλημα.
Το καθεστώς Νετανιάχου (ακροδεξιάς σύνθεσης)- ενδιαφερόμενο αποκλειστικά και μόνο για την επιβίωση του -παραβιάζει αυτή τη στιγμή όλες τις ρυθμίσεις του διεθνούς δικαίου, του δικαίου του πολέμου, του ανθρωπιστικού δικαίου, όλες τις αποφάσεις της διεθνούς δικαιοσύνης (ΔΔΧ, ΔΠΔ) , όλα τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Ενώ ο ίδιος ο Νετανιάχου είναι “καταζητούμενος”, κάτω από ένταλμα σύλληψης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ) για εγκλήματα πολέμου που κάθε πολιτισμένη χώρα , μεταξύ των οποίων Ελλάδα και Κύπρος, έχει υποχρέωση να συλλάβει και παραδώσει στη Χάγη εάν βρεθεί στο έδαφός της. Και όλα αυτά βεβαίως γιατί τον «δίκαιο πόλεμο» που ξεκίνησε εναντίον της Χαμάς μετά τις βαρβαρότητες της 7ης Οκτωβρίου 2023 τον μετέτρεψε σε ένα πέρα για πέρα «άδικο πόλεμο» συντριβής των Παλαιστινίων καταπατώντας κάθε γραπτό και άγραφο κανόνα δικαίου. Κανένας κανόνας δικαίου δεν δικαιολογεί την εξόντωση ενός λαού με όπλο την πείνα και την θανάτωση μικρών παιδιών. Και ενώ όλη η Ευρώπη με οριακές εξαιρέσεις αποστασιοποιείται από το καθεστώς Νετανιάχου και καταδικάζει τις ακρότητες του , και ενώ Γαλλία και Βρετανία ( και Καναδάς) συντονίζουν τις ενέργειές τους για αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης ως μέρος προώθησης της λύσης των δύο κρατών , Ελλάδα και Κύπρος εμφανίζονται με τον εναγκαλισμό τους ως εάν να το σιγοντάρουν. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος θα αναφωνούσε : «μικρές χώρες για τόσο μεγάλες ανηθικότητες»!.
Αλλά είναι και πολιτικά ατελέσφορος ο εναγκαλισμός. Γιατί εάν η Ελλάδα ή Κύπρος πιστεύουν ότι το (σημερινό ) Ισραήλ και ιδιαίτερα το καθεστώς Νετανιάχου θα λειτουργήσει ως η χώρα – καταλύτης για την αντιμετώπιση/εξισορρόπηση της Τουρκίας (πολύ περισσότερο για τη λύση προβλημάτων) τότε βρίσκονται εκτός πραγματικότητας. Η στρατηγική, στρατιωτική σχέση Ελλάδας- Ισραήλ θα έχει μακροχρόνιες ζημιογόνες συνέπειες για την Ελλάδα( και Κύπρο) .Μεταξύ άλλων φρεναρει την εξομάλυνση των Ελληνοτουρκικών σχέσεων και αυξάνει τους εξοπλισμούς. Μια χώρα που υπονομεύει τόσο βάναυσα τη διεθνή τάξη δικαίου και υποσκάπτει την περιφερειακή ασφάλεια δεν νομιμοποιείται να είναι στρατηγικός σύμμαχος της Ελλάδας. Επι πλέον, Ελλάδα και Κύπρος δεν μπορούν ελαφρά τη καρδία να παραβλέπουν ότι το Ισραήλ είναι “ κατοχική δύναμη” όπως είναι και η Τουρκία.
Ο κυνισμός δεν αποτελεί πολιτική. Ούτε οι ουδέτερες παρεμβάσεις. “ Εστε μεν ο λόγος ναι ή ου....¨”
Οι καλές σχέσεις που η Ελλάδα πρέπει να έχει με το Ισραήλ( και το θεμιτό ενδιαφέρον για την ασφάλεια του) θα πρέπει να διέπονται από το διεθνές δίκαιο και ηθική....
Πηγή: www.tanea.gr