Στις 14 Σεπτεμβρίου 1989, ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Μακεδονίας- Θράκης, Γιάννης Τσαλουχίδης, καλή του ώρα, στέλνει θορυβημένος, στον Πρόεδρο του ΟΑΣΘ, Κ.Κορομπίλη, επιστολή, ρωτώντας, τι είναι αυτό που υπαγόρευσε, σ΄αυτόν και στα υπόλοιπα μέλη του Δ.Σ. του ΟΑΣΘ, να ψηφίσουν αύξηση μισθώματος 100%, υπέρ των ιδιοκτητών των αμαξοστασίων, ΗΡΑΚΛΗ. Αναφέρεται, μάλιστα, σε έκνομες πράξεις και συμφέροντα, εις βάρος των πολιτών…
Και για όσους μπερδεύτηκαν, από τα προηγούμενα άρθρα, ο Συνεταιρισμός των Αυτοκινητιστών Θεσσαλονίκης, ΗΡΑΚΛΗΣ, είναι το άλλο πρόσωπο των ιδιοκτητών των Αστικών Συγκοινωνιών της πόλης.
Ο ΗΡΑΚΛΗΣ, δηλαδή οι ιδιοκτήτες των λεωφορείων, που τους έδωσε την αποικιοκρατικής μορφής σύμβαση, για δουλοπαροίκους, ο Καραμανλής το ‘ 57, με λεφτά του ΟΑΣΘ, με τα χρήματα του Ελληνικού λαού, δηλαδή, αγόρασε, τις εκτάσεις στις οποίες έφτιαξε τα αμαξοστάσια, που κατόπιν ενοικίασε, με εκπληκτική θρασύτητα, στον άλλο μανδύα του, το ΔΣ. του Οργανισμού.
Στο υπόλοιπο των γηπέδων, που είχαν αγοραστεί με τα κέρδη του ΟΑΣΘ, πολύ αργοτερα, ο ΗΡΑΚΛΗΣ, επιδόθηκε και στο ρίαλ εστέιτ, παρακαλώ, κτίζοντας και πουλώντας εις μετόχους και συγγενείς και φίλους….
Το χειμώνα του ’88, ενέσκηψε σφοδρή κακοκαιρία και γκρεμίστηκαν οι στέγες του αμαξοστασίου του Φοίνικα.
Εγκλωβίστηκαν μέσα λεωφορεία, που πάθανε ζημιές και έμεινε το αμαξοστάσιο κενό, λόγω του ότι χωρίς στέγες, δεν μπορούσε να λειτουργήσει.
Ο ΟΑΣΘ για να απεγκλωβίσει τα λεωφορεία του, πλήρωσε πολλά λεφτά, περισσότερα από 40 εκατομμύρια δραχμές και ήρθεν η ώρα της κρίσεως, για την ανανέωση των συμβολαίων, που όπως και τα κέρδη των μετόχων, κάθε 2-3 χρόνια αυγάταιναν, μέσα από διαδικασίες διαιτησίας, που ούτε ο Μποροβίλος, θα μπορούσε να φανταστεί ποτέ.
Κι ενώ προτείνονται διάφορες λύσεις, αιφνιδίως το Δ.Σ. ψηφίζει την αύξηση των μισθωμάτων, 100% για την τριετία ’89-’91.
Στη διαδικασία της διαιτησίας, που είχε προκύψει, είχε γίνει μία εκτίμηση πρώτη, ότι η τρέχουσα αξία των ακινήτων, ανέρχονταν στο ποσό, τότε, των 2 δις. δραχμών, περίπου, και στο Δ.Σ. του ΟΑΣΘ, στο οποίο για την ιστορία και για όσους έχουν κοντή μνήμη, συμμετείχε ο πατέρας Τσοχατζόπουλος, αποφασίσθηκε, να τους δίνουν κοντά στα 800 εκατομμύρια δραχμές την 3ετία, για να αυγατίσει ακόμη περισσότερο το δώρο, που τους έκανε ο Καραμανλής, και χρησιμοποιούσαν με τρόπο άφρονα και επιθετικό εναντίον της Θεσσαλονίκης.
Η προηγούμενη εκτίμηση, για την αξία των ακινήτων, τρία χρόνια νωρίτερα, δεν είχε ξεπεράσει τα 400 εκατομμύρια δραχμές.. δηλαδή σε τρία χροναι μέσα τριπλασιάστηκε, ως δια μαγείας, η αξία τους…
Σήμερα, είναι προφανές, με τη στρέβλωση που έχουν υποστεί τα πάντα, πως κανείς δεν θα τολμούσε να προτείνει δημοτικοποίηση ή κάποια παρεμφερή λύση, για τις αστικές συγκοινωνίες της Θεσσαλονίκης.
Αλλά, και από την άλλη, θεωρώ προσβολή, προς τη νοημοσύνη και την αντοχή μας, να ονομάζεται ιδιωτικός τομέας, ο ΟΑΣΘ.
Σήμερα, το μόνο που χρειάζεται, είναι, με νόμο, να καταργηθεί, η αποικιοκρατικής μορφής, σύμβαση του ΟΑΣΘ και να φτιαχτεί, από το μηδέν, Οργανισμός Συγκοινωνιών, του Πολεοδομικού Συγκροτήματος ή ακόμη και του Νομού ολόκληρου, που να αναλάβει το σύνολο των αστικών συγκοινωνιών.
Δηλαδή λεωφορεία, μέσα σταθερής τροχιάς, θαλάσσιες αστικές συγκοινωνίες και ότι άλλο θα μπορούσε να προκύψει, από μια σοβαρή και εμπεριστατωμένη αντιμετώπιση, του πελώριου αυτού προβλήματος, της πόλης και της περιφέρειας.
Που μόνο σοβαρά δεν μελετήθηκε ποτέ.
Παρά μόνον, κατά περίπτωση και εάν προέκυπτε κάποιο σοβαρό ζήτημα ή εκλογές.
Αποτέλεσμα, ο Κούβελας να σκάβει λαγούμια, για ΜΕΤΡΟ, οι άλλοι να βλέπουν τραμ, να περνούν ξανά την Εγνατία, αφού ανέχθηκαν και την κάναν σαν τα μούτρα τους, και άλλος για να βγει Δήμαρχος, να κουβαλάει και να μοιράζει άδειες, για να πηγαίνουν βόλτα τα καραβάκια, στα πολεμικά.
Δημοτική αρχή και εκλεγμένη Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση έχουν υποχρέωση…
Αμ’ έπος, αμ’ έργον.