Μετά την απόφαση του προέδρου Εμ. Μακρόν η Γαλλία να αναγνωρίσει (το Σεπτέμβριο στη Γενική Συνέλευση ΟΗΕ) την Παλαιστίνη ως ανεξάρτητο κράτος, η Ελλάδα τίθεται μπροστά σ’ ένα καταλυτικό αλλά κρίσιμο ηθικό ζήτημα: θα ακολουθήσει τη σύμμαχο Γαλλία και θα αναγνωρίσει την Παλαιστίνη όπως έχουν ήδη κάνει 147 άλλες χώρες της υφηλίου/ΟΗΕ, ανάμεσά τους ορισμένες από τις μεγαλύτερες (Κίνα, Ρωσία, Ινδία, κ.α.) περιλαμβανομένων και δώδεκα κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ); Η Γαλλία είναι η δεύτερη μεγάλη χώρα της ΕΕ μετά την Ισπανία που αναγνωρίζει και η πρώτη από την ομάδα των επτά περισσότερο αναπτυγμένων κρατών (G-7). Το μήνυμα που στέλνει επομένως είναι ξεκάθαρο. Οι πιέσεις για την Ιταλία και ιδιαίτερα το Ηνωμένο Βασίλειο να προχωρήσουν στην αναγνώριση είναι ισχυρές. Και για το Λονδίνο είναι μάλλον ζήτημα χρόνου. Η κυβέρνηση των Εργατικών έχει άλλωστε δεσμευθεί να το κάνει . Η μόνη χώρα ΕΕ που δεν θα προχωρήσει προς την κατεύθυνση αυτή είναι βέβαια η Γερμανία για τους γνωστούς ιστορικούς και πολιτικούς λόγους.
Η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα (μετά τη Γερμανία) με τους στενότερους δεσμούς με το κράτος του Ισραήλ με το οποίο έχει στρατηγική εταιρική σχέση στρατιωτικής μορφής. Αν και προσπάθησε να εξισορροπήσει την προνομιακή αυτή σχέση με κινήσεις και πρωτοβουλίες κυρίως ανθρωπιστικού περιεχομένου προς την πλευρά των Παλαιστινίων καταδικάζοντας τις ακρότητες που το καθεστώς Νετανιάχου διαπράττει στη Γάζα. Ενώ παράλληλα ως σταθερή θέση υποστηρίζει “τη λύση των δύο κρατών” για την επίλυση του προβλήματος και επίτευξη ειρήνης στην περιοχή της Μ. Ανατολής. Ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτης είχε ταχθεί παλαιότερα υπέρ της αναγνώρισης του κράτους της Παλαιστίνης αλλά στον κατάλληλο χρόνο. Ο χρόνος αυτός ήλθε. Είναι τώρα, στη Γενική Συνέλευση ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο μαζί με τη Γαλλία. Η αναγνώριση θα ενοχλήσει βέβαια το Ισραήλ και τις ΗΠΑ (όπως ενόχλησε η απόφαση Μακρόν) αλλά δεν θα πρέπει να οδηγήσει κατ’ ανάγκη σε τραυματισμό των καλών σχέσεων. Όπως έχουμε επισημάνει επανειλημμένα, η Ελλάδα θα πρέπει να έχει καλές σχέσεις με το Ισραήλ. Αλλά άλλο καλές, βέλτιστες σχέσεις και εντελώς διαφορετικό η οιονεί στρατιωτική συμμαχία. Η ψύχραιμη ορθολογική ανάλυση που βλέπει στο βάθος του ορίζοντα λέγει ότι αυτή η συμμαχία θα είναι τελικά όπως έχει διαμορφωθεί ζημιογόνος για την Ελλάδα, παρά τα αντιθέτως υποστηριζόμενα.
Δεν μπορεί να διαφεύγει ότι ένας από τους λόγους που προκαλούν τις τελευταίες αναγνωρίσεις (Γαλλία, Ισπανία, Νορβηγία, Σλοβενία, Ιρλανδία, κ.α.) είναι η απάνθρωπη πολιτική του καθεστώτος Νετανιάχου στη Γάζα (αλλά και Δ. Όχθη) με τη λιμοκτονία και ένα πόλεμο που διεξάγεται εναντίον των αμάχων. Και που «ντροπιάζει το Ισραήλ» όπως γράφει ο Economist. Ελάχιστες χώρες σήμερα (ΗΠΑ λ.χ.) θα ήθελαν να εμφανισθούν ως σύμμαχοι του Ισραήλ. Άλλωστε και ο Έλληνας πρωθυπουργός απέφυγε να αναφέρει τη λέξη Ισραήλ όταν απαριθμούσε τις συμμαχίες της χώρας στην τελευταία συνέντευξή του.
Επομένως ηθική και ρεαλισμός επιβάλλουν αναγνώριση της Παλαιστίνης τώρα...
Πηγή: www.tanea.gr