Ας αποσαφηνίσουμε καταρχήν, ότι είναι  άλλο η όποια εσωκομματική δημόσια διαφωνία ή διαφοροποιήση, που αποτελεί και το οξυγόνο της δημοκρατικής λειτουργίας με πλειοψηφίες και μειοψηφίες στο πλαίσιο ενος πολιτικού  φορέα -πόσο δε μάλλον σ’ έναν ομόσπονδο- και άλλο η εικόνα σύγχυσης, ομαδοποιήσεων, προσωπικών στρατηγικών ή ηγεμονισμών, μιας πολιτικής Βαβέλ…

Ας εστιάσουμε σε κάποιες εικόνες που πιστοποιούν ένα άσχημο κλίμα το οποίο όσο και να θέλει κανείς κρύψει για προφανεις οολιτικες σκοπιμότητες υφίσταται.

Εικόνα 1η: Υποψήφιοι Πρόεδροι και επικεφαλής  κομμάτων που συναποτελούν το Κινήμα Αλλαγής στο ιδρυτικό συνέδριο, είχαν οργανωμένη παρουσία χειροκροτητών οι οποίοι -προφανώς  έχοντας τον ρόλο της επίδειξης δύναμης- εμφανιζόταν μόνον όταν μιλούσε ο «δικό τους» ομιλητής, κάνοντας μάλιστα εκείνους που δεν είχαν οργανώσει δικούς τους χειροκροτητές βιαστικά να φτιάξουν τις δικες τους ομάδες… ή να νίωσουν ότι έπρεπε να λειτουργήσουν ως τέτοιοι -περίπτωση κερκίδας Ποταμιού-.

Εικονα 2η: Πρώην πρωθυπουργός που τον διαδέχθηκε στο κόμμα του ο επόμενος Προεδρός που είναι πλεόν και αυτός πρώην, δεν ήταν παρόν όταν μιλούσε ο διαδοχός του, ο οποίος με τη σειρά του ήταν και αυτός απών όταν μιλούσαν όλοι οι κορυφαίοι, μιας και ήρθε στο συνέδριο μόνον για την ομιλια του.

Εικόνα 3η: Η επικεφαλής του ομόσπονδου  πολιτικού φορέα που έχει στις τάξεις της κοινοβουλευτικής της ομάδας δύο έγκριτους συνταγματολόγους -ο ένας μάλιστα είναι ο πρώην Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-, καταθέτει προτάσεις για συνταγματική αναθεώρηση, χωρίς να ζητήσει τη γνώμη τους, επικαλούμενη ότι, η διαδικασία επεξεργασίας αυτών των θέσεων υπήρξε στο συνέδριο στο οποίο όλοι μπορούσαν να συμμετάσχουν, την ώρα που ο ένας πήγε σε αυτό ως ολίγον Καίσαρας για να μιλήσει μόνο… και ο άλλος για να επιτεθεί στη κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.

Εικονα 4η: Η Κεντρική Επιτροπή του νέου φορέα είναι μεγαλύτερη σε αριθμό από αυτή του ΚΚ Κίνας και μάλιστα έχει απροσδιόριστα κριτήρια επιλογής (μία ιδέα θα ήταν η αξιοκρατία) πέραν του βασικού ότι ο καθείς που θα μετέχει θα εκπροσωπεί αυτόν που τον διορίζει.

Είναι προφανές ότι, οι εν λόγω εικόνες που δυστυχώς συχνά διανθίζονται με άλλες, όπως εκείνες εκκολαπτόμενων στελεχών που διακρίνονται για την πολιτική τους αλαζονεία και το πάθος τους στους τηλεοπτικούς τσακωμούς που είναι ξένοι στην πολιτική κουλτούρα του χώρου… δημιουργούν στους προοδευτικούς πολίτες σύγχυση για το πολιτικό στίγμα του νέου φορέα… αλλά κυρίως αμφιβολία για την στήριξη  ή ακόμη και για την ενεργή συμμετοχή τους στο πολιτικό εγχείρημα που επιχειρείται.

Τα υπαρκτά πολιτικά προβλήματα στρατηγικής, οι πολιτικές διαφωνίες προσώπων,  δεν μπορούν, ούτε πρέπει να να κρύβονται κάτω από το χαλί. Η μίνιμουμ πολιτική συνύπαρξη όλων στο ομόσπονδο εγχείρημα απαιτεί μίνιμουμ πολιτική συνύπαρξη ευγένειας με καθαρές θέσεις,  στα σοβαρά ευρωπαϊκά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα είναι αυτές που σφυρήλατουν πραγματική ενότητα, πολιτικό στίγμα διακριτό το οποίο επιτρέπει την εσωκομματική δημοκρατία με την προϋπόθεση του σεβασμού του ρόλου του καθενός.

Ας σοβαρευτούν άπαντες πριν είναι πολύ αργά δημοσκοπικά, δηλ, στη κοινωνία… άλλωστε με την κεντροαριστερά ως ΚΚΕ, βολεύονται μόνον όσοι απλώς επιζητούν ρόλο και τα προνόμια της πολιτικής τους μακροημέρευσης… όχι όσοι προσδοκούν στην πλειοψηφική της ανάταξη για μία μεταρρύθμιςτική ευρωπαϊκή προοδευτική διακυβέρνηση προς όφελος των πολλών.