Οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις το επιβεβαιώνουν με κάθε επισημότητα. Η κινητικότητα που παρατηρείται στο ακροδεξιό άκρο του πολιτικού φάσματος ούτε τυχαία ούτε περιθωριακή μπορεί μα θεωρηθεί. Η άνοδος της «Ελληνικής λύσης» που καταγράφεται πλέον με διψήφιο ποσοστό είναι συνεχής και σταθερή. Η «Νίκη» της Ορθοδοξίας βελτιώνει τις επιδόσεις της, ιδιαίτερα με την υπερψήφιση του δικαιώματος των ομόφυλων ζευγαριών στο γάμο. Ακόμα και οι υπό δικαστική διάλυση «Σπαρτιάτες» διατηρούν τα ποσοστά τους.
Η πραγματικότητα αυτή δεν μπορεί να υποτιμηθεί από καμιά πλευρά των κομμάτων του δημοκρατικού τόξου ούτε και δικαιολογεί την παραμικρή επανάπαυση ή σκέψη για εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων. Αντίθετα οφείλει να οδηγήσει τις πολιτικές ηγεσίες σε σοβαρό προβληματισμό για την ανάγκη άμεσης αντιμετώπισης του κινδύνου της δημιουργίας ενός πόλου που θα συσπειρώσει ανομοιογενείς φαινομενικά δυνάμεις με κοινό παρανομαστή τον εθνικισμό, τον θρησκευτικό σκοταδισμό και τον ακραίο λαϊκισμό.
Η πρόσφατη παραγγελία της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου να ασκηθεί ποινική δίωξη κατά των «Σπαρτιατών» βουλευτών μπορεί να ικανοποιεί τη δημοκρατική κοινή γνώμη, αποδεικνύει όμως ταυτόχρονα ότι η υπεράσπιση των δημοκρατικών θεσμών δεν μπορεί να επαφίεται αποκλειστικά στα χέρια της δικαιοσύνης. Η ενδεχόμενη διάλυση των «Σπαρτιατών» δεν αποκλείει με κανένα τρόπο την παρουσία μιας άλλης θυγατρικής της «Χρυσής Αυγής» στις επόμενες κάλπες με κάποιο άλλο νομιμοφανές τρικ. Όπως δεν αντιμετωπίζονται άλλωστε και οι κάθε λογής φορείς των επιστολών του Ιησού και οι επί της γης αντιπρόσωποί του.
Η αντιμετώπιση της Ακροδεξιάς, στο σύνολό της, απαιτεί από την πολιτεία και τις δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις συστηματική ιδεολογική δουλειά. Τα κενά που υπάρχουν στην Παιδεία και τη μόρφωση καλύπτονται αυτόματα από τις ψεκασμένες θεωρίες συνομωσίας ενώ τα περιστατικά της κοινωνικής βίας πυκνώνουν με πρωτοφανείς ρυθμούς. Η πραμάτεια των επικίνδυνων λαϊκιστών βρίσκει ολοένα και περισσότερα ευήκοα ώτα δημιουργώντας χώρο στις ακροδεξιές απόψεις και δυνάμεις. Η αντίδραση της δημοκρατίας πρέπει να γίνει αισθητή και να είναι αποτελεσματική πριν να είναι πολύ αργά.