Πήραν, λέει, «σηκωτή» γυναίκα οι άνδρες της προσωπικής ασφάλειας του κ. Τσίπρα, η οποία του φώναζε «Προδότη…., η Μακεδονία είναι ελληνική»!
Ενώ βεβαίως ιστορικά, από τους βαλκανικούς πολέμους και εφεξής,
ο υ δ ε ί ς αμφισβήτησε ποτέ το ότι η (ελληνική) Μακεδονία είναι ελληνική.
Τι συνέβη λοιπόν και η κενολογία εκφωνείται σαν ηρωϊσμός;
Ο κοινός μας κόσμος, αυτός που, σαν «μαγικό τραπέζι», μαζεύει γύρω του ανθρώπους και κοινωνίες και ταυτόχρονα τους χωρίζει – γι’ αυτό και «κόσμος», δηλαδή «κόσμημα» - ώστε να συνυπάρχουν, χωρίς όμως να αλληλοσυνθλίβονται, δεν φύτρωσε. Ούτε μας δωρήθηκε από κάποια υπερβατική δύναμη.
Αντίθετα, πρόκειται για το κορυφαίο ανθρώπινο τεχνούργημα. Προϊόν της ικανότητας των ανθρώπων να συνάπτουν συμφωνίες και να τις τηρούν.
Έτσι ώστε να δημιουργούν τις «ανθρώπινες κατασκευές, που προορίζονται να στεγάσουν τη διαδοχή των γενεών», χωρίς τις οποίες δεν θα μπορούσε να υπάρξει καν ανθρώπινος πολιτισμός (Βάνα Νικολαϊδου – Κυριανίδου, «Hannah Arendt…”.
Γι’ αυτό και το πρώτιστο καθήκον κάθε κυβέρνησης που συνάπτει συμφωνίες με γείτονες, ιδίως για την άρση διαφορών σε σχέση με τους καταγωγικούς θρύλους, είναι να εξηγήσει στην κοινωνία το περιεχόμενό τους, ώστε να τις κάνει αποδεκτές. Αφού η αποδοχή τους, αποτελεί προϋπόθεση για να αποτελέσουν παράγοντα σταθερότητας, με τη δημιουργία μίας διαρκούς κοινότητας για το μέλλον.
Είναι αυτό ακριβώς που απέφυγε μεθοδικά η τότε κυβέρνηση που έφερε την «συμφωνία των Πρεσπών». Η οποία, καθ’ όλη τη συζήτηση που προηγήθηκε, όχι μόνον δεν εξήγησε στην κοινωνία το περιεχόμενό της, αλλά το έκρυβε επιμελώς.
Και το έκρυβε ακόμη και από την αντιπολίτευση, έτσι ώστε να την καλεί να λάβει θέση στον δημόσιο διάλογο, χωρίς να γνωρίζει το περιεχόμενο! Με την προφανή δολιότητα να την παγιδεύσει σε «παραπάτημα», για να το εκμεταλλευτεί.
Υποχρέωσαν έτσι τη δημοκρατική αντιπολίτευση να αντιδράσει με το «σύνδρομο του σκαντζόχοιρου», για να προστατευτεί από τις παγίδες που της έστηνε η μεθοδευμένη δολιότητα της κυβέρνησης.
Με τον τρόπο αυτό η κυβέρνηση έδινε προφάσεις στους επαγγελματίες «πατριώτες» - οι οποίοι παρασιτούν πάνω στους εθνικούς φόβους - για να διασπείρουν στην κοινωνία τους πιο παράλογους συνωμοσιολογικούς φόβους, για δήθεν «κίνδυνο» της Μακεδονίας.
Μάλιστα ο ίδιος ο κ. Τσίπρας ως πρωθυπουργός, υπέθαλπε αυτήν την κακοήθεια μέσα στη Βουλή, εκθειάζοντας σαν πραγματικούς «πατριώτες» τους φορείς της συνωμοσιολογικής παράνοιας, που κυκλοφορούσαν με περικεφαλαίες και χλαμύδες.
Και αυτό, αποβλέποντας προφανώς στην μόχλευση των παράλογων εκείνων φόβων, που θα οδηγούσαν στη δημιουργία της ελληνικής «Λέγκας του Βορρά», από την οποία ήλπιζε ότι θα αφαιρούσε ψήφους από τους αντιπάλους του.
Βεβαίως, λόγω των χειρισμών της τότε δημοκρατικής αντιπολίτευσης, απέτυχε το «μεγάλο κόλπο». Έτσι η δημοκρατία γλύτωσε από την δημιουργία αυτόχθονος νεοφασιστικού κόμματος στη Μακεδονία. Όχι όμως και η συμφωνία των Πρεσπών που έμεινε «ανάπηρη».
Αφού η τότε κυβέρνηση, με την κακοήθη ιδιοτελή διαχείρισή της, πέτυχε το πρωτοφανές: να μην υπάρχει σχεδόν άνθρωπος, να την υποστηρίξει δημόσια.
Με αποτέλεσμα, ενώ η συμφωνία θα έπρεπε να δημιουργεί ένα νέο κοινό κόσμο ο οποίος, αφήνοντας πίσω τη διένεξη για τους θρύλους της ιστορίας, θα συνέδεε στο διηνεκές τους δύο λαούς, να μετατραπεί σε παράγοντα καχυποψίας.
Κάτι που έκανε να καταποντιστούν και οι ελάχιστες φωνές, που τόνιζαν το προφανές: ότι η Μακεδονία δεν κινδύνευε και ότι αντίθετα, ο καλύτερος και ασφαλέστερος γείτονας, είναι ο μη ταπεινωμένος γείτονας.
Με αποτέλεσμα, ενώ η Μακεδονία παραμένει στη θέση της, να μας τυραννούν οι παρενέργειες της «δημαγωγικής μόλυνσης». Και μέσα από την ασφαλή και ακέραιη ελληνική Μακεδονία, να εκτοξεύονται «απελπισμένες» κραυγές ότι δήθεν «χάσαμε» τη Μακεδονία!
Και το ακόμη χειρότερο, που δείχνει τη μεταδοτικότητα του δημαγωγικού ιού: Όσοι παρασιτούν στη δημαγωγική εθνοκαπηλεία, να μιλούν για τον κίνδυνο, μετά τη Μακεδονία που «χάσαμε», να «χάσουμε» και το Αιγαίο, με μία αντίστοιχη «συμφωνία Αιγαίου»!
Αποδεικνύοντας και πάλι αυτό που ξέραμε για όλους τους δημαγωγούς της ιστορίας: στερούνται εντελώς αιδούς, μοιάζουν θανάσιμα και μολύνουν ό,τι αγγίζουν.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στα ΝΕΑ ,με τον τίτλο:«Οι "Πρέσπες" και η σταθερότητα στα Βαλκάνια».
Πηγή: www.tanea.gr