Η επόμενη μέρα μετά την πανδημία θα απαιτήσει ένα μεγάλο και θεμελιώδη μετασχηματισμό του τρόπου που προσεγγίζουμε, κατανοούμε και ασκούμε την πολιτική. Θα επιφέρει μια νέα ανάγνωση των διεθνών συσχετισμών, των γεωπολιτικών ανακατατάξεων και των ισορροπιών ισχύος μεταξύ της Ευρώπης, των Η.Π.Α., της Ρωσίας και της Κίνας, μια βαθιά αλλαγή στον τρόπο που αντιμετωπίζουν τα ίδια τα Κράτη μέλη της Ε.Ε. την παγκοσμιοποιημένη απειλή και διακινδύνευση στους τομείς της υγείας και της ασφάλειας, μία μεγάλη πρόκληση για την οικονομική ανάκαμψη, την προώθηση των μεταρρυθμίσεων, την ανάκτηση της κοινωνική συνοχής και της ευημερίας.

Την επόμενη μέρα, η πολιτική θα πρέπει να είναι στραμμένη στη νέα γενιά και τη διασφάλιση του μέλλοντος που της ανήκει, στη διαγενεακή  αλληλεγγύη και στην προστασία όσων επλήγησαν από την υγειονομική και οικονομική κρίση, στη μεταρρύθμιση του κοινωνικού Κράτους, στην ευημερία και στη δίκαιη ανακατανομή του πλούτου. Η πανδημία έδειξε στην Ελλάδα και στην Ευρώπη  πόσο  αιφνίδιος και ισοπεδωτικός μπορεί να είναι ένας παγκοσμιοποιημένος κίνδυνος, αλλά και πόσο απαραίτητη είναι η αλληλεγγύη  και τα συστήματα κοινωνικής προστασίας για να μην καταρρεύσουν οι χώρες και οι κοινωνίες. Αυτή η αλληλεγγύη και η συλλογική υπευθυνότητα που η ίδια η Ευρώπη επέδειξε  με την κοινή πολιτική της για το εμβόλιο και το Ταμείο ανάκαμψης υπαγορεύουν ότι οι πολιτικές που σχεδιάζονται για το μέλλον πρέπει να δίνουν προτεραιότητα στους τομείς που θωρακίζουν τις κοινωνίες από νέες ενδεχόμενες απειλές, με την ενίσχυση του εθνικού συστήματος υγείας, την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, την ασφάλεια και την πολιτική προστασία, τη διατροφική και φαρμακευτική επάρκεια, τη ψηφιακή μετάβαση, την πράσινη ανάπτυξη και την επιχειρηματική καινοτομία.  

Αυτές οι προτεραιότητες επαναπροσδιορίζουν την πολιτική με «κέντρο» την κοινωνία και ανακαθορίζουν τις προοδευτικές πολιτικές όπως αυτές εκφράστηκαν διαχρονικά από τη Σοσιαλδημοκρατία, τόσο στην ιστορική διαδρομή της όσο στις σύγχρονες προγραμματικές θέσεις της. Η Σοσιαλδημοκρατία στο κέντρο της πολιτικής, μέσα και μετά από την κρίση, γίνεται και πάλι επίκαιρη και επιδραστική. Αναδεικνύει το βασικό πυρήνα της,  σύμφωνα με τον οποίο το κοινωνικό κράτος δεν αποτελεί «δίχτυ» για τους ασθενέστερους, αλλά προϋπόθεση για την ανάπτυξη, την ασφάλεια και την ευημερία. Σε αυτό το «κέντρο» συγκλίνουν «πολιορκητικά» - περισσότερο από ανάγκη παρά από πολιτική επιλογή- δυνάμεις της δεξιάς και της αριστεράς για να «απαλλοτριώσουν» μέτρα και πολιτικές του ως  χρήσιμα «δάνεια» διακυβέρνησης. Έτσι, το «κέντρο» από σημείο της πολιτικής γεωγραφίας μεταβάλλεται σε διακύβευμα πολιτικού προσεταιρισμού, έχοντας το παράδοξο χαρακτηριστικό να παράγει ιδέες, μέτρα και πολιτικά εργαλεία για το οπλοστάσιο της διακυβέρνησης άλλων πολιτικών δυνάμεων και χωρίς τη δική του συμμετοχή.  Ωστόσο, το πολιτικό κέντρο ρευστό ή ισχυρό, ενωμένο ή πολυδιασπασμένο – έχει δίκιο ο Γ. Βούλγαρης (Τα Νέα 17/4)- «προκύπτει» από την ιστορική και πολιτική συγκυρία. Διαμορφώνεται και αναδιατάσσεται μέσα από κρίσεις και κοινωνικές ανάγκες. Οριοθετείται με  διαχωριστικές γραμμές απέναντι στις συντηρητικές δυνάμεις, αλλά και στον αριστερό λαϊκισμό, το φανατισμό και το διχασμό. 

Αυτό το «κέντρο» που ως διάχυτη άποψη, πολιτική στάση και πολιτισμική συμπεριφορά είναι πλειοψηφικό στην κοινωνία, αυτό το «κέντρο» που υπάρχει εντός και εκτός κομματικών τειχών, φαίνεται σήμερα ότι διεκδικεί μια νέα ορατότητα. Η κοινωνία ανακτά και πάλι μια σχέση εμπιστοσύνης με τις θέσεις της Σοσιαλδημοκρατίας για τη διακυβέρνηση, ακριβώς επειδή οι νέες κοινωνικές προσδοκίες επανασυνδέονται με τις μεγάλες κατακτήσεις του κοινωνικού κράτους, της ανάπτυξης, της ασφάλειας, της ευημερίας της Ευρωπαϊκής ενοποίησης. Επομένως, σήμερα έχει σημασία να αναπτυχθεί ο δυναμικός διάλογος για τη σύγχρονη Σοσιαλδημοκρατία. Ο διάλογος αυτός μπορεί να συσπειρώσει ξανά εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις και τις κοινωνικές συμμαχίες που θέλουν να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν τις μεταρρυθμίσεις της επόμενης μέρας μετά το σπιράλ των κρίσεων. Κάπως, έτσι, μπορεί να «προκύψει» ξανά το Κέντρο. Πρέπει να επενδύσουμε ξανά στις ιδέες για να επενδύσουμε στο μέλλον.

Πηγή: www.tanea.gr