Η συμμετοχή των 270.000 πολιτών στον πρώτο γύρο και των 207.000 στο δεύτερο γύρο των εσωκομματικών εκλογών για την ανάδειξη της νέας ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ σηματοδότησε μία καινούργια αφετηρία, διαμόρφωσε μία νέα σχέση εμπιστοσύνης, γέννησε προσδοκίες για το μέλλον της Κεντροαριστεράς. Κυρίως όμως απέδειξε ότι, μετά από μία δεκαετία, ένας κόσμος με πολιτική αναφορά στην παράταξη, αλλά και ευρύτερα, απελευθερώθηκε από αντιφάσεις, απογοητεύσεις, πικρίες και πολιτικές συγκρούσεις του παρελθόντος και υπέδειξε μία πορεία προς το μέλλον, κάνοντας ταυτόχρονα την επιλογή της ανανέωσης στο πρόσωπο του Ν. Ανδρουλάκη. Είναι σημαντικό σήμερα να συνειδητοποιήσουμε ότι, πέρα από το πολιτικό γεγονός της εκλογής, η μαζική συμμετοχή υπήρξε από μόνη της μία γενναιόδωρη συναισθηματική χειρονομία των πολιτών προς τον χώρο της Κεντροαριστεράς και ταυτόχρονα μία πολιτική πρόκληση, δηλαδή μία μεγάλη ευκαιρία για την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών στις επόμενες εθνικές εκλογές. Από τη νέα αφετηρία ξεπροβάλλουν ήδη, πολλές και απαιτητικές, οι προσδοκίες των πολιτών για τον χώρο του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς.
Πρώτα από όλα, διατυπώνεται η προσδοκία της συμπεριληπτικότητας όλων εκείνων των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που συνδέουν το ΠΑΣΟΚ και τη Δημοκρατική παράταξη με τη μεγάλη ιστορική διαδρομή, αλλά και με τη σύγχρονη ταυτότητα της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας, ως δύναμης μεταρρύθμισης, ανασυγκρότησης του κοινωνικού κράτους, προστασίας από τις ανισότητες, εμπέδωσης της Δημοκρατίας και του κράτους δικαίου. Αυτή η συμπεριληπτικότητα είναι στρατηγική και υπαρξιακή συνθήκη ενότητας, διεύρυνσης και ανανέωσης, για να ξεπεράσει ο χώρος παλαιούς διχασμούς, και μίζερες απόπειρες αυτοδικαίωσης. Η δυναμική του χώρου πρέπει να αναζητηθεί στο μέλλον ενός ανοιχτού και δημοκρατικού πολιτικού φορέα που παράγει πολιτικές και όχι εντάσεις.
Υπάρχει, επίσης, η προσδοκία, μέσα από τη μάχη των ιδεών και των θέσεων να ανακτηθεί η πολιτική ηγεμονία της Κεντροαριστεράς, ως δύναμης διακυβέρνησης. Αυτό προϋποθέτει μία ρεαλιστική γείωση του χώρου με την κοινωνία, χωρίς παλαιοκομματικές παθογένειες και συντεχνιακές εξαρτήσεις, για να μπορέσει να ανταποκριθεί με προωθητικές πολιτικές προτάσεις, στα προβλήματα της καθημερινότητας, αλλά και στις μεγάλες εθνικές, οικονομικές και κοινωνικές προκλήσεις. Μόνο έτσι ο χώρος θα δομήσει την αυτοτέλεια της δικής του πολιτικής και θα πείσει ότι διαθέτει συγκροτημένο και ορατό σχέδιο για τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα, για την αναδιάρθρωση της κοινωνικής πολιτικής στους τομείς της υγείας, της παιδείας και της εργασίας, για τη δίκαιη ανάπτυξη και τη σχέση κράτους και οικονομίας, την αξιοποίηση του ταμείου ανάκαμψης, την ασφάλεια, την πράσινη μετάβαση και τον ψηφιακό μετασχηματισμό. Μόνο με σύγχρονη ευρωπαϊκή κοινωνική ατζέντα το ΠΑΣΟΚ και η Δημοκρατική παράταξη θα συνομιλήσουν ξανά με την πλειοψηφία των πολιτών και ιδιαίτερα με τους νέους για την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών.
Προσδοκία τέλος υπάρχει- και είναι εξίσου μεγάλη και απαιτητική- για τον τρόπο που η ίδια η Κεντροαριστερά αντιλαμβάνεται το ρόλο της. Η μαζική συμμετοχή των πολιτών στις εκλογές κατέρριψε τα φοβικά σύνδρομα της «μη ταύτισης» πότε με τη ΝΔ και πότε με τον ΣΥΡΙΖΑ και τους δισταγμούς περί πολιτικού «ετεροπροσδιορισμού». Αντικατέστησε τους «μετρητές» πολιτικών αποστάσεων από μια νέα εμπιστοσύνη στην πολιτική αυτοτέλεια του χώρου και στον διεκδικητικό ρόλο του, αναγνωρίζοντας την ευθύνη και την παρέμβασή του για το μέλλον της χώρας, της κοινωνίας και της Δημοκρατίας, ανοίγοντας παράλληλα τις προοπτικές για να αλλάξει ο μικρός διπολισμός του ενάμισι κόμματος. Οι προσδοκίες αναμένουν ανταπόκριση και αυτό αφορά το σύνολο της Δημοκρατικής παράταξης την επόμενη μέρα, που ήδη ξεκίνησε.
Πηγή: www.tanea.gr