Ένα σύντομο  σχόλιο  για αυτή την  « κουφή»  κρίση.

Πρόκειται όντως για ανεπάντεχη κρίση που συμβαίνει συχνά στη δημοκρατία μας και πολλές φορές προμηνύει εξελίξεις. Σημαντική παράμετρος  σ΄ αυτές τις κρίσεις είναι αν υπάρχει ηθικό θέμα . Κι εδώ υπάρχει ηθικό ζήτημα έστω κι αν από τη άποψη των κυνικών «δεν έγινε και τίποτα».

Το ζήτημα εκ των πραγμάτων είναι πολύ σοβαρό και ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να αποφύγει την καθαρή και θεσμική εξήγηση. Αλλά και ο Ν. Ανδρουλάκης θα αναγκαστεί επίσης να σταθμίσει τα γεγονότα.

Τα πιο προφανή ερωτήματα πάντως είναι:

Ποιος επωφελείται από αυτή την «αποκάλυψη». Κατά την γνώμη μου δεν επωφελείται ούτε ο Κ. Μητσοτάκης ούτε ο Ν. Ανδρουλάκης. 

Πρόκειται για αστοχία «προθύμων», πρόκειται για προσπάθεια χειραγώγησης του πρωθυπουργού; Ενώ μέχρι τώρα την έβγαλε καθαρή;.

Ή πρόκειται για προσπάθεια να συρθεί  ο Ν. Ανδρουλάκης σε μια πολωτική κατεύθυνση άλλα Σύριζα;

Κι εδώ είναι τα δύσκολα. Γιατί η χώρα χρειάζεται τουλάχιστον δύο θεσμικά κόμματα. Διαφορετικά βλέπε προς Ιταλία σε μια τόσο δύσκολη παγκόσμια συγκυρία

Και ο πρωθυπουργός και ο Ν. Ανδρουλάκης είναι στο χέρι τους να μην επιτρέψουν, σε άσχετους ή και σχετικούς, να οδηγηθεί η χώρα σε μια αχρείαστη διαλυτική  πόλωση.