Η εκκρεμότητα ως προς τη συμφωνία με τους πιστωτές, που επείγει προκειμένου να σταθεροποιηθεί η οικονομία και να μην διακινδυνευθεί επιστροφή στην ύφεση, απομακρύνει το ενδιαφέρον από την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης που αρχίζει να ξεδιπλώνεται. Τα πρώτα σημάδια, ως προς το φορολογικό που αποτελεί και την καρδιά του προβλήματος, δεν είναι ενθαρρυντικά, γιατί δείχνουν προχειρότητα, ερασιτεχνισμό και έλλειψη προετοιμασίας.

Η επαναφορά του αφορολόγητου των 12.000 ευρώ θα απαλλάξει από οποιαδήποτε επιβάρυνση πάνω από 600.000 συμπολίτες μας. Σε μία χώρα με τόσο μαζικής έκτασης φοροδιαφυγή δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι όσοι δηλώνουν ετήσιο εισόδημα κάτω των 12.000 ευρώ βρίσκονται σε πραγματικά δύσκολη κατάσταση. Θα έπρεπε πρώτα να ξεδιπλωθεί ένα σχέδιο καταπολέμησης της φοροδιαφυγής και μετά να ληφθεί ένα τέτοιο μέτρο που μπορεί να ευνοήσει αυτούς που έχουν ανάγκη αλλά και άλλους που δεν έχουν ανάγκη.

Σε σχέση με την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ δεν είναι καθόλου σαφές πώς θα επιμεριστούν τα βάρη για να εξασφαλιστούν 2 δισ. ευρώ το χρόνο. Ούτε είναι κατανοητό γιατί δεν επελέγη η μείωση των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων κατά 35-40% και ανάλογη μείωση του ΕΝΦΙΑ.

Ανεξάρτητα από την έκβαση της διαπραγμάτευσης με τους πιστωτές, η ελληνική κρίση δεν πρόκειται αντιμετωπιστεί αν δεν λυθούν τα βαθιά της αίτια – ανάμεσά τους το φορολογικό και το ασφαλιστικό. Οι λύσεις που παρουσιάζονται μέχρι στιγμής δεν πείθουν για την αποτελεσματικότητα ούτε για τη βιωσιμότητά τους.

Η κατασκευή εξωτερικού εχθρού είναι πολύ ευκολότερη από την αντιμετώπιση του εσωτερικού εχθρού, που έχει πολλά κεφάλια.