Ο μόνος λόγος που άξιζε να παρακολουθήσει κανείς τη συζήτηση στη Βουλή σχετικά με την εξεταστική για τα μνημόνια είναι για να εμπεδώσει γιατί δεν βγαίνουμε από τα μνημόνια. Η διάθεση της κυβέρνησης για πόλωση έχει σαφώς αποπροσανατολιστική πρόθεση και ήδη προκαλεί φόρτιση της πολιτικής αντιπαράθεσης για το παρελθόν και όχι για το παρόν και το μέλλον.
Δεν ξέρουμε το περιεχόμενο της διαπραγμάτευσης με τους πιστωτές, πότε και πώς θα ολοκληρωθεί, δεν καταλαβαίνουμε γιατί υπογράφεται εξοπλιστικό πρόγραμμα με φόντο άδεια ταμεία, ούτε γιατί το Μέγαρο Μαξίμου δεν επιβεβαιώνει ή δεν διαψεύδει ότι στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ με θεσμική θέση έχει φορολογική εκκρεμότητα 2 εκ. ευρώ. Το σημαντικότερο, αναζητάμε μάταια μια απάντηση στην ερώτηση γιατί οι άλλες χώρες της ευρωζώνης δανείζονται με χαμηλά επιτόκια στις αγορές και εμείς έχουμε μείνει στο δικό μας περιθώριο.
Το ελληνικό κοινοβούλιο συζητά το λάθος θέμα: Ψάχνει πώς μπήκαμε στα μνημόνια αντί να βρει πώς θα βγούμε από τα μνημόνια. Η ευθύνη ανήκει στην κυβέρνηση που διαλέγει τα εύκολα και βολικά, αποφεύγοντας τα δύσκολα και ουσιαστικά. Αλλά δεν θα μπορέσει να παραπλανεί όλους για πάντα.