Μια ερμηνεία για τη στρατηγική της έντασης που ακολουθεί η κυβέρνηση, όπως εκδηλώνεται κυρίως στη Βουλή, είναι ότι πρόκειται για προσπάθεια συσπείρωσης του κομματικού ακροατηρίου ενόψει κρίσιμης ψηφοφορίας (για μια συμφωνία με τους πιστωτές) ή/και εκλογών. Το δίλημμα που κατασκευάζεται είναι «εμείς ή οι άλλοι»/»πατριώτες ή ξενόδουλοι».
Η διχαστική ρητορεία και η καλλιέργεια πόλωσης δηλητηριάζουν τη δημόσια ζωή και απομακρύνουν από τις λύσεις, αφού κυριαρχούν οι κραυγές αντί των προτάσεων και η όξυνση αντί του δημιουργικού προβληματισμού. Για τις δυνάμεις της δημοκρατικής αντιπολίτευσης το διακύβευμα είναι σοβαρό: Ασφαλώς και δεν μπορούν να σιωπούν απέναντι σε απαράδεκτες επιθέσεις, αλλά ασφαλώς και οφείλουν να δίνουν ένα διαφορετικό παράδειγμα πολιτικού λόγου και πολιτικής συμπεριφοράς.
Ο αντιπολιτισμός πολεμιέται με πολιτισμό και τίποτα άλλο.