O άγονος, τυφλός, δογματικός και φανατικός τρόπος που ασκείται η αντιπολίτευση έχει φτάσει στα όρια της ανοησίας με τον χειρισμό της τραγωδίας των Τεμπών και δεν ήταν καθόλου εποικοδομητικός, κριτικός και διορθωτικός των ελαττωμάτων και μειονεκτημάτων της σημερινής διακυβέρνησης. Π.χ. εξακολουθούν να μιλούν για ξυλόλιο και επικίνδυνες δηλητηριώδεις ουσίες που υποτίθεται πως κουβαλούσε το τραίνο που συγκρούστηκε στα Τέμπη και έκαψαν τους νεκρούς και δεν αμφισβητούν τη διαδικασία μέσω της οποίας διορίστηκε ο άσχετος, άπειρος σταθμάρχης στο πόστο του, πιθανά στα πλαίσια του συστήματος της πελατειακής πολιτικής. Έτσι δεν προσπαθούν να κριτικάρουν ρεαλιστικά και να διορθώσουν τίποτε σχετικό με τα τρωτά της κυβερνητικής πολιτικής...
Παρόμοιο ζήτημα πελατειακής πολιτικής που αγγίζει τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, υπάρχει και για τις ατασθαλίες του ΟΠΕΚΕΠΕ. Κεντρική εξαγγελία του Κ. Μητσοτάκη πριν από τις εκλογές του 2023 ήταν η σύγκρουση με το βαθύ κράτος, δηλαδή το πελατειακό κράτος. Μα αυτό δεν το πραγμάτωσε δυστυχώς καμιά κυβέρνηση, ούτε του Σημίτη ούτε άλλου πρωθυπουργού.
Άλλα σοβαρά ζητήματα κυβερνητικής ανεπάρκειας και έλλειψης που δεν αντιμετωπίζονται από την αντιπολίτευση με προβολή συγκεκριμένων εναλλακτικών λύσεων είναι η αντιμετώπιση της ακρίβειας, η αποτελεσματική ενασχόληση με το στεγαστικό πρόβλημα και το δημογραφικό. Οι αναγκαίες παρεμβάσεις στην χωροταξία και το ξεχαρβαλωμένο νομικό πλαίσιο δόμησης που μόνο το περιβάλλον δεν προστατεύει. Η λειτουργία και η αποτελεσματικότητα του δύσκαμπτου και γραφειοκρατικού Δημοσίου.
Εάν οι μεταρρυθμίσεις, που αντικειμενικά έχει ανάγκη ο τόπος, δεν προχωρήσουν από τη βουλή και την κυβέρνηση, οι δυνάμεις της αδράνειας, του λαϊκισμού και της αντιδραστικής στασιμότητας, της εδραίωσης των λογής λογής συμφερόντων που δεν αποβλέπουν σε θετικές εξελίξεις αλλά στη μονιμοποίηση των τρωτών, θα ενισχυθούν. Σήμερα είναι απαραίτητες το προχώρημα της μεταρρύθμισης στη λειτουργία της δικαιοσύνης, η οριστική διευθέτηση του μεταναστευτικού και η αντιμετώπιση των μεταναστευτικών ροών, της πληγής του ασφαλιστικού, η προσέλκυση μεγάλων ξένων επενδύσεων, η αντιμετώπιση του ενεργειακού προβλήματος, του κόστους της ενέργειας και της ρύπανσης του περιβάλλοντος και το ξεπέρασμα και το τέλος της κρατικής γραφειοκρατίας. Στις δυνάμεις του κοινοβουλίου που επιδιώκουν την πραγμάτωση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων δεν περιλαμβάνονται οι πολιτικές δυνάμεις της ακροδεξιάς και της ακρο-αριστεράς, που παρά τα μεγάλα λόγια που διαλαλούν, βολεύονται με τη διατήρηση των κατεστημένων καταστάσεων, με την οπισθοδρόμηση σε παρωχημένες καταστάσεις, ακόμη και με την ανοχή του πουτινικού καθεστώτος αυθαιρεσίας και αυταρχισμού. Που δεν βλέπουν την πρόοδο και την ασφάλεια της Ελλάδας (ιδίως έναντι της Τουρκίας) στα πλαίσια της θετικής ενσωμάτωσής της στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.
Μερικοί ελπίζουν πως η δημιουργική, λογική και αξιόπιστη αντιπολίτευση θα προκύψει από την ενδεχόμενη μεθαυριανή ηγεσία Τσίπρα στη συστημική αριστερά. Οι πολίτες μπορούν να έχουν επιφυλάξεις λόγω των λαθών του Τσίπρα όταν ήταν στα πράγματα. Η θητεία και η διακυβέρνησή του Αλέξη Τσίπρα δεν έφεραν τίποτε ιδιαίτερα θετικό, μόνο την παραλίγο έξοδο από την ευρωζώνη και την Ενωμένη Ευρώπη, τα capital controls, τη συγκυβέρνηση με τον πολύ δεξιό σοβινιστή Π.Καμμένο, το στήσιμο της σκευωρίας της Novartis, μιας δικής τους παράγκας στο δικαστικό σύστημα και ενός περίπου αριστερού κράτους, το τρίτο μνημόνιο, την ενεχυρίαση της δημόσιας περιουσίας, τον πολύ χαλαρό και επιεικέστατο ποινικό κώδικα που αντιμετώπιζε τους κακοποιούς με ανεκτικότητα, τη μεγάλη ανεκτικότητα στην έλευση των μεταναστών στην Ελλάδα κ.λπ. Ο Τσίπρας, χωρίς να κάνει αυτοκριτική για τα μεγάλα λάθη του έρχεται να μας πουλήσει ξανά το ότι είναι χαρισματικός δημεγέρτης. Δεν ξεπλύθηκε και δεν λυτρώθηκε από τα πολλά, παρελθόντα πολιτικά λάθη του γιατί απλά δεν τα παραδέχτηκε ποτέ. Τι είδους αντιπολίτευση θα κάνει η παράταξη Τσίπρα; Θα επαναλάβει την άγονη, διχαστική, σχηματική, λαϊκιστική κι εχθροπαθή ρητορική που είχε υιοθετήσει ο ΣΥΡΙΖΑ υπό την ηγεσία του;