Ιστορίες ανάγνωσης #48 — μια στήλη για επίμονους αναγνώστες, γραμμένη από λάτρεις της ανάγνωσης

Το 1936, ο Άρθουρ Καίσλερ επισκέφτηκε το αρχηγείο του Φράνκο στη Σεβίλη ως δημοσιογράφος, στην πραγματικότητα σταλμένος από την Κομιντέρν, την Τρίτη Διεθνή, προκειμένου να συλλέξει στοιχεία για τη βοήθεια που παρείχε η φασιστική Ιταλία στους Φρανκιστές. Όταν ένας γερμανός πράκτορας αποκάλυψε τον ρόλο του, ο Καίσλερ απέδρασε στη Γαλλία. Επέστρεψε στην Ισπανία τον επόμενο χρόνο ως ανταποκριτής της εφημερίδας News Chronicle, αλλά συνελήφθη από τους εθνικιστές του Φράνκο στη Μάλαγα, καταδικάστηκε σε θάνατο και φυλακίστηκε στη Σεβίλη, περιμένοντας την εκτέλεσή του· κάθε πρωί, οι μελλοθάνατοι κρατούμενοι ξυπνούσαν και διαπίστωναν ποιοι συγκρατούμενοί τους είχαν εκτελεστεί. Προς το τέλος του 1937, εκδόθηκε στη Βρετανία, ως αντάλλαγμα για την απελευθέρωση της γυναίκας ενός σημαντικού στελέχους της φρανκικής αεροπορίας. Η γυναίκα του  Dorothy Ascher, με την οποία βρισκόταν ήδη σε διάσταση, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην απελευθέρωσή του· οι προσπάθειές τους ωστόσο να αναβιώσουν τον έτσι κι αλλιώς σύντομο γάμο τους δεν ευοδώθηκαν.

Απόσπασμα από το βιβλίο: Άρθουρ Καίστλερ, Ισπανική διαθήκη, μετάφραση: Ανδρέα Ρικάκη, Κάκτος.

* * *

Πέμπτη, 1η του Απρίλη

Έλαβα μαζεμένα: την Αυρηλία του Νερβάλ, το Πουγιοντόλ του Μπουνίν και το Ολάλα του Στήβενσον. Έχω λοιπόν: καλή τροφή, κρασί, τσιγάρα, καθαρά ασπρόρουχα κι ωραία βιβλία· δεν έχω: υλικά προβλήματα, καυγάδες με τους εκδότες μου, τους συντάκτες μου και τους συναδέλφους μου. Κοιτάζοντας τα πράγματα λογικά, όλα θα πήγαιναν καλά, αν έλειπε ο φόβος. Πιστεύω ότι αν αυτή η αβεβαιότητα σταματούσε, κι αργότερα έπαιρνα την άδεια να βγαίνω με τους άλλους στην αυλή, θα μπορούσα πολύ εύκολα να συνηθίσω τη ζωή εδώ μέσα.

Όταν διαβάζω, τα ξεχνάω όλα για ώρες κι είμαι πραγματικά ευχαριστημένος κι ευτυχισμένος. Μετά, ξαναθυμάμαι το γράμμα κι όλο τον οίκτο που εκφράζει και νιώθω, για να το πούμε έτσι, αναγκασμένος από τις περιστάσεις να είμαι δυστυχής…

Διαβάστε τη συνέχεια στο dim/art