Τώρα που τα συμπεράσματα του πρώτου γύρου καταλάγιασαν και τα νικηφόρα μηνύματα ικανοποίησης και νίκης παιάνισαν θριαμβευτικά από… όλα τα κόμματα, είναι καιρός να σκύψουμε πάνω στο κυρίως ζητούμενο των αυτοδιοικητικών εκλογών, στο ποιοί δηλαδή θα εκλεγούν δήμαρχοι και περιφερειάρχες την ερχόμενη Κυριακή!

Σε μια κρίσιμη περίοδο για την έξοδο της χώρας από τη βαθειά και πολύχρονη κρίση, χρειάζεται να επιλεγούν – και να εκλεγούν – οι πιο κατάλληλοι και ικανοί τοπικοί άρχοντες.

Ιδιαίτερα όμως χρειάζεται να μην επαναληφθούν – και να μην επικυρωθούν στην κάλπη – τα φαινόμενα εκφυλισμού της τοπικής αυτοδιοίκησης, αλλά και τα επικίνδυνα για τη Δημοκρατία φαινόμενα που σημάδεψαν τον Ά γύρο.

Το μεγαλύτερο βάρος γι αυτό πέφτει ασφαλώς στις δημοκρατικές δυνάμεις.

Απ? αυτή την άποψη, η γενναία στάση και απόφαση του συνδυασμού του Πάνου Σκοτινιώτη στο Βόλο, να συμπαραταχθεί «χωρίς υποσημειώσεις, χωρίς αστερίσκους και χωρίς ταλαντεύσεις» με την παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ που πέρασε στον Β/ γύρο, για την απόκρουση της εκλογής Μπέου, στέλνει ένα αισιόδοξο κι ελπιδοφόρο μήνυμα.

Την Κυριακή το βράδυ όμως, τα βλέμματα θα είναι ασφαλώς στραμμένα στην πρωτεύουσα, εκεί που το ναζιστικό μόρφωμα πέτυχε να συγκεντρώσει το 16% των ψήφων περίπου. Η εκλογή εκεί παίρνει διαφορετικό χαρακτήρα, μια και δεν είναι δυνατόν να επιτραπεί στη Χρυσή Αυγή να γίνει ρυθμιστής σε μια δημοκρατική εκλογική διαδικασία.

Γι αυτόν ακριβώς το λόγο, οι δηλώσεις που έκανε ο υποψήφιος Δήμαρχος Γαβριήλ Σακελλαρίδης, ότι «ευπρόσδεκτη είναι κάθε ψήφος που αποσπάμε από τον φασισμό και το ναζισμό» (Σκάι) – αρκεί να την… αποσπάσουμε και στις ευρωεκλογές της διπλανής κάλπης – και το κάλεσμα που απηύθυνε στους ψηφοφόρους του Κασιδιάρη «να αλλάξουν γνώμη και να δουν με ποιό τρόπο θα μπορέσουν να διοχετεύσουν τη διαμαρτυρία τους» (ΑΝΤ1) – μέσω άλλων… διαμαρτυρομένων κομμάτων προφανώς – μάλλον ενισχύουν τον κίνδυνο να μπούμε σε μεγαλύτερες περπέτειες!