Η άντληση μόνο 1,5 δισ. ευρώ μέσω της έκδοσης τριετούς ομολόγου και η πτώση που παρατηρείται τις τελευταίες ημέρες στο ελληνικό χρηματιστήριο αλλά και στις ευρωπαϊκές χρηματαγορές δείχνουν ότι η διεθνής οικονομική συγκυρία δεν επιτρέπει υπερβολικές προσδοκίες και εύκολες διακηρύξεις για το τέλος της κρίσης.

Ο αρχικός προγραμματισμός του ελληνικού Δημοσίου ήταν για άντληση 3 δισ. ευρώ. Παρόλο που το επιτόκιο, της τάξης του 3,5%, θεωρείται ικανοποιητικό, αποδείχθηκε στην πράξη πόσο δύσκολη είναι η κάλυψη του λεγόμενου χρηματοδοτικού κενού.

Η κρίση στην πορτογαλική τράπεζα Banco Espirito Santo, λόγω της αδυναμίας της μητρικής εταιρίας που ελέγχει την τράπεζα να τηρήσει τις υποχρεώσεις της σε ό,τι αφορά τη διαχείριση του χρέους, διαχύθηκε σε ολόκληρη την ευρωζώνη.

Η Κεντρική Τράπεζα της Πορτογαλίας επιμένει ότι οι δυσκολίες της Banco Espirito Santo δεν δημιουργούν συστημικό κίνδυνο, αλλά το κακό έχει ήδη γίνει σε ό,τι αφορά την οικονομική αξιοπιστία των χωρών της λεγόμενης ευρωπαϊκής περιφέρειας και του τραπεζικού συστήματός τους.

Αυτή τη στιγμή δεν είναι σαφές αν μιλάμε για ένα συγκυριακό πρόβλημα ή για κάτι περισσότερο και βαθύτερο.

Βέβαιο είναι πως η έξοδος από την κρίση είναι μια δύσκολη υπόθεση και χρειάζεται σχεδιασμό, δυνάμεις, εγρήγορση. Και σίγουρα δεν χρειάζεται λαϊκισμό, διχασμό, ανορθολογισμό.