Αγαπητοί φίλοι της «Μ».
.
Στις 19 Ιουλίου του 2012 η φιλόξενη ιστοσελίδα της «Μεταρρύθμισης» δημοσίευσε το πρώτο κείμενό μου με τίτλο «Τι είναι ο κρατισμός».
.
Εκεί επιχειρούσα με έναν ναΐβ σαρκασμό να μιλήσω ως απλός πολίτης στους ομοίους μου για να πω ότι χωρίς να τινάξουμε από πάνω μας τη σκόνη αυτού του ανελέητου κρατισμού που φράζει κάθε δίοδό μας στον καθαρό αέρα της πραγματικότητας, θα βγούμε από την πολύπλευρη κρίση με τρομακτικό τίμημα για τους εργαζόμενους, αντίστοιχο με εκείνο της κατάρρευσης των σοσιαλιστικών παραδείσων της εργατικής τάξης.
.
Ιούλιος λοιπόν του ’12. Ο σημερινός πρωθυπουργός άφηνε πίσω του τα αντιμνημονιακά Ζάππεια υποχρεωμένος να κατέβει στο γήπεδο της πολιτικής πράξης, εγκαταλείποντας τις ευκολίες της ρητορικής της εξέδρας, αλλά διατηρώντας τα αναπαλαιωμένα στερεότυπα της συντηρητικής πολιτικής.
.
Τη σκυτάλη έπαιρνε πρόθυμα ο νεαρός επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, κάποιος Τσίπρας. Ένας πολύ παλιός νέος άνθρωπος, εκπαιδευμένος στη γελοιότητα των σχολικών καταλήψεων, μαθημένος όπως και όλη η γενιά του στην ευκολία μιας κουλτούρας μοιρασιάς κεκτημένων, αποφασισμένος να αξιοποιήσει με αριστερό κυνισμό κάθε διαμαρτυρία, δίκαιη ή άδικη, για τον τρόπο που η κυβέρνηση προσπάθησε το προηγούμενο και θα προσπαθούσε το επόμενο διάστημα, να αντιμετωπίσει τη χρεοκοπία του κράτους, ακριβώς λόγω αυτής της κουλτούρας μοιρασιάς κεκτημένων.
.
Στην κατεύθυνση αυτή δεν δίστασε να ενθαρρύνει γιουρούσια πλιατσικολόγων «αντιεξουσιαστών» στις σπασμένες βιτρίνες καταστημάτων.
.
Δεν δίστασε να τεθεί αλληλέγγυος στη «δίκαιη οργή» φασιστοΑλητών και αλητο«επαναστατών» που έσπαγαν τράπεζες, σταθμούς του Μετρό, καταστήματα, σταθμούς διοδίων, γιαούρτωναν και πετροβολούσαν βουλευτές, τραμπούκιζαν καλιτεχνικές εκδηλώσεις, έκαιγαν ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα αλλά και εργαζόμενους στο κέντρο της Αθήνας και ήθελαν να κάψουν το…. μπ…..ο τη Βουλή, ενώ η λιβιδική νεολαία του κόμματός του να γ…..σει τον π…… τον Κουβέλη.
.
Δεν δίστασε να χρήσει πατριώτες εν αμύνη, όποιους έκλεβαν το ΦΠΑ από το κράτος επιβαρύνοντας όσους συμπολίτες τους δεν μπορούσαν ή δεν ήθελαν να κλέψουν το κράτος.
.
Σε άλλο κείμενό μου στη «Μεταρρύθμιση» είχα χαρακτηρίσει κορόιδο τον μισθωτό που είχε πληρώσει για να γίνει η Αττική οδός και έξυπνο τον Υδραίο ταβερνιάρη που κάθε χρόνο έκλεβε κατά την τουριστική περίοδο ένα θηριώδες ποσό μη κόβοντας αποδείξεις, με σύμμαχό του έναν κάποιον Δρίτσα, που κοιμήθηκε αριστερός ανανεωτής με 4% και ξύπνησε Αη Γιώργης των φοροφυγάδων με 26.89%.
.
Ένας τεράστιος «αγανακτισμένος» εκλογικός όχλος προνομιούχων είχε «τιμωρήσει» το ΠΑΣΟΚ τον Ιούνιο του ‘12, με ποσοστό 12,28% επειδή σταμάτησε επιτέλους να δανείζεται και να καταχρεώνει τους πιο αδύναμους σε οικονομική ισχύ και πολιτική επιρροή, σε όφελος των συντεχνιών που απολάμβαναν κρατικούς μισθούς, λυμαίνονταν κρατικογενείς προσόδους και πλούτιζαν υπερβολικά από θαλασσοδάνεια, κρατικά έργα και προμήθειες.
.
Οι πιο αδίστακτοι Πασόκοι οργανωτές και συνδιαχειριστές του καθ’ ημάς σοβιετικού κρατισμού είχαν ήδη αρχίσει να κατηφορίζουν προς το ΣΥΡΙΖΑ για να δώσουν τη μάχη διατήρησης της εξουσίας τους, δηλαδή να μοιράζουν τα λεφτά όσων πλήρωναν φόρους με το αζημίωτο!
.
Τότε ήταν που κάποιος γελοιογράφος μας συνέλαβε με το πενάκι του τον Κωνσταντίνο Καραμανλή- πνεύμα να σκύβει στο αυτί του Ανδρέα Παπανδρέου-πνεύμα και δείχνοντάς του τον Τσίπρα στην τηλεόραση να του λέει: «Πρόεδρε νομίζω ότι αυτός σε αντιγράφει». Για να πάρει αμέσως την απάντηση: «Μπα ο Χάρρυ Κλύν ήταν καλύτερος»!
.
Ταυτόχρονα, η παρατεταμένη αντιμνημονιολαγνεία Ν.Δ., ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ πυροδότησε τα πιο ακραία συντηρητικά εθνικά μας χαρακτηριστικά, καθώς την εκμεταλλεύθηκαν οι προνομιούχες τσέπες των προηγούμενων δεκαετιών, καλαφατίζοντας πάνω σε ευάλωτες από την άγνοια και την ανεργία συνειδήσεις ένα δίχτυ από χολερικά συνομωσιολογικά ιδεολογήματα , που ξεκινούσαν από τους «τοκογλύφους τραπεζίτες», έφταναν μέχρι το «4ο Ράιχ» και τους «ντόπιους ανθέλληνες δοσίλογους» και περνώντας μέσα από τους ψεκασμούς του «Εβραιοσιωνιστικού λόμπι» έφταναν μέχρι την «αόρατη υπερκυβέρνηση του πλανήτη».
.
Δυστυχώς υπήρχαν και χειρότερα:
.
Το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού ήταν μέχρι το 2010 24 δις. ευρώ το χρόνο.
.
Μειωνόταν γρήγορα.
.
Αλλά με μέτρα, πολλά από τα οποία ήταν σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση με όσα πρόβλεπαν οι δύο δανειακές συμβάσεις με το ΔΝΤ την ΕΚΤ και με τους λαούς της Ευρώπης που έβαλαν τα περισσότερα. Αυτοί συνεχίζουν και σήμερα να ακούν έκπληκτοι τον Τσίπρα τον Καμμένο, τον Κουτσούμπα και τον Μιχαλολιάκο (που είναι με τη μεριά του λαού) να θεωρούν υπεύθυνες για τη χρεοκοπία μας, τις δικές τους πολιτικές ηγεσίες με αρχηγό τη Γερμανίδα καγκελάριο.
.
Υπό την επίκληση του κινδύνου του νεοφιλελευθερισμού (έννοιας αντίστοιχης με τις μάγισσες του Ήστγουϊκ) κυριάρχησε ένας ακραία αυταρχικός, αντιφιλελεύθερος λόγος, έτσι που η αναμενόμενη αντίδραση 58 μη κρατικοδίαιτων διανοούμενων έτυχε πολύ θερμής υποδοχής δημιουργώντας μεγαλύτερο πονοκέφαλο σε αριστερόστροφους ιδεολογικούς συγγενείς απ’ όσο σε δεξιόστροφους πολιτικούς αντιπάλους.
.
Την ίδια εποχή, στην αναμπουμπούλα σταθερά κλειστών Πανεπιστημίων κάποιος Πελεγρίνης μετέφερε το θεατρικό του δρώμενο από την Αθήνα στο Παρίσι με μετριότατη επιτυχία.
.
Πάντως γύρω στις 2 με 3 Φεβρουαρίου του 2014 μάθαμε ότι ο προϋπολογισμός μας έχει πλεόνασμα ενός δισεκατομμυρίου άσχετα αν το Δημόσιο δεν έχει καταβάλει επιστροφή ΦΠΑ σε επιχειρήσεις που κλείνουν για να έχουμε πλεόνασμα!
.
Πλεόνασμα είχαμε και σε ανέργους (όλους από τον ιδιωτικό τομέα) που έφτασαν το 1.388.000
.
Έκανα τη διαίρεση που μας είχε μάθει η κυρία Καζαμία στη δευτέρα τάξη του 3ου Δημοτικού σχολείου Υμηττού το 1958 (τότε που οι δάσκαλοι προτιμούσαν να μαθαίνουν τα ελληνόπουλα διαίρεση παρά να μουτζώνουν την κοινωνία την 25η Μαρτίου στο πρόσωπο του προέδρου της Δημοκρατίας, πριν ακόμα την καταλάβουν). Έβγαινε 720 Ευρώ και 46 λεπτά για κάθε άνεργο.
.
Ωραία… σκέφτηκα θα πληρώσουνε φως- νερό- τηλέφωνο ή θα βάλουνε πετρέλαιο.
.
Αλλά μετά θυμήθηκα ότι η δικαστική εξουσία (ξέρετε τώρα εσείς, η μία από τις τρείς διακριτές στα δημοκρατικά πολιτεύματα) δικαιωμένη από το μισθοδικείο, (δηλαδή τον εαυτό της) είχε φροντίσει ν’ αρπάξει από τους ανέργους ένα μεγάλο μέρος του «πλεονάσματος», ενώ για να μην τους ξεφωνίσουμε μαζικά βγάλανε φιρμάνι πως μεγάααααλη αδικία είχε γίνει και στους ένστολους και παράγγειλε στην εκτελεστική εξουσία να συμμορφωθεί άμεσα με τις συνταγματικές επιταγές, πριν οι άνεργοι πάρουνε χαμπάρι τι συμβαίνει.
.
Έτσι, ό,τι άφησαν οι δικαστικοί από το «πλεόνασμα» το πήραν οι ένστολοι και σώσαμε την εθνική μας περηφάνια και την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης.
.
Καθώς οι αγρότες με επικεφαλής κάποιον Μπούτα (αγρότη του Περισσού) έκλειναν πάλι τους εθνικούς δρόμους με αίτημα να μην γνωρίζει το κράτος τα εισοδήματά τους, οι σκιές των γιατρών του ΕΟΠΠΥ, των Πανεπιστημιακών, των δασκάλων και των καθηγητών φάνηκαν να κινούνται απειλητικά, διεκδικώντας από τους ανέργους προκαταβολές επί των «πλεονασμάτων» των μελλοντικών προϋπολογισμών της όμορφης χώρας μας
.
.
Ενώ όλα αυτά τα παρακρατικά μαγαζιά πέντε χρόνια μετά την χρεοκοπία συνεχίζουν ανεμπόδιστα το έργο τους, στο δρόμο με τις νεοελληνικές εκλογικές φάμπρικες, έχουν αρχίσει να πυκνώνουν επικίνδυνα αρθρογράφοι, αναλυτές, παράγοντες και πολιτικά πρόσωπα που θέλουν να μετατρέψουν το εκσυγχρονιστικό εγχείρημα των 58 σε ένα βολικό νέο κομματικό μαγαζί διατήρησης της πελατειακής σχέσης πολιτικού-ψηφοφόρου.
.
Στο δρόμο με τη φάμπρικα των νεοελληνικών ευρωεκλογών δεκάδες επαγγελματίες επινοητές επιχειρημάτων επιχειρούν να χώσουν κάτω από το χαλί όσα πρέπει εμείς επειγόντως ν’ αλλάξουμε, μεταθέτοντας (με απίστευτες ιδεολογικές λαθροχειρίες) την ευθύνη σε κάποια Ευρώπη που ή πρέπει (ως νεοφιλελεύθερη) να τιμωρηθεί από τον Τσίπρα με την άλωση της Βαστίλης της, ή οφείλει (ως σοσιαλδημοκρατική) να αναδιοργανώσει τις ενδοευρωπαϊκές χρηματικές ροές της με μπούσουλα τη βιωσιμότητα του αβίωτου πλέον κρατισμού μας.
.
Πρόκειται για προκλητική προσπάθεια παραγωγής νέων ψευδαισθήσεων κατάλληλων για εκείνο το κομμάτι της πλέμπας που διαθέτει κοινή λογική, αρκετή για να επιλέξει την πολιτική σύγκρουση με τα συμφέροντα που θέλουν τη χώρα ακίνητη κι ας είναι χρεοκοπημένη.
.
Αγαπητοί φίλοι της «Μ».
.
Τελειώνω αυτό το σημείωμα εδώ. Έχω την αίσθηση ότι η σιωπή είναι κατάλληλη επιλογή ώστε από δω και πέρα να μη μετατραπεί ο λόγος σε φλυαρία και ιδέες και προτάσεις σε αυτοεπιβεβαίωση συμμετοχής. Έχουν ειπωθεί σχεδόν τα πάντα. Μένει να ξεκαθαρίσουν στο πολιτικό προσκήνιο προθέσεις και δυνατότητες.
.
Μέχρι τότε.
.
Ευχαριστώ τη «Μεταρρύθμιση» για την πολιτικά θαρραλέα, θα έλεγα, φιλοξενία που παραχώρησε σε έναν οργισμένο μνημονιακό χαμηλοσυνταξιούχο. Νομίζω ότι δεν ήταν κακή επιλογή. Ευχαριστώ όσους αναγνώστες έδειξαν ενδιαφέρον για τις δημοσιεύσεις μου, ιδιαίτερα όσους παρακινήθηκαν να τις σχολιάσουν είτε κριτικά είτε εποικοδομητικά. Εννοείται ότι φοβούμενος τα χειρότερα εύχομαι σε όλους να είστε καλά.
.
Ίσως τα ξαναπούμε.