Μια ασύμμετρη μάχη
Καθώς ο Προκόπης (Πάκης) Παυλόπουλος θα ορκίζεται «…στο όνομα της αγίας και ομοούσιας και αδιαίρετης τριάδας», (Τρόικα κι εδώ!), φαντάζομαι ότι τα μέλη της όπου κι αν βρίσκονται θα κοιταχτούν με σημασία πριν ξεσπάσουν σ’ ένα βροντερό γέλιο που διασχίζοντας τους αιθέρες θα διαπεράσει τα ΑΛΕΞΗκέραυνα του πρωθυπουργικού μεγάρου και της ετοιμόρροπης πολυκατοικίας της Συγγρού για να βυθιστεί ανώδυνα, ανεπαίσχυντα (και) ειρηνικά στο πλούσιο από δύσοσμους «υδατάνθρακες!!!!!!» υπέδαφος της Νεοελληνικής πραγματικότητας.
Γιατί ο Πάκης στη συνέχεια του όρκου του θα αναφέρει ότι «θα προστατεύει τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των Eλλήνων και θα υπηρετεί το γενικό συμφέρον και την πρόοδο του Eλληνικού Λαού». Έτσι τελειώνει ο όρκος του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Εκεί πια η ομοούσιος κι αδιαίρετος θα βαρέσει μπιέλα από το γέλιο, μέχρι αυτό να μετατραπεί αργά σ’ ένα μακρόσυρτο αμήχανο χάχανο για να εκφυλιστεί τελικά σε κάτι σαν κλαψούρισμα. Ένα αδύναμο κι αμήχανο κλαψούρισμα αντίστοιχο μ’ εκείνο που αποχώρησε από τη σκηνή της ιστορίας ο υπάρξας σοσιαλισμός.
Γιατί ο Πάκης είναι ένα από τα σύμβολα του ζώντος και βασιλεύοντος συντεχνιακού σοσιαλισμού ορθόδοξης ελληνικής κοπής.
Είναι ο λεβέντης που διόρισε αμέτρητες χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους ανεβάζοντας το μισθολογικό κόστος του Δημοσίου όσο χρειάστηκε ώστε η κρατική χρεοκοπία να γίνει αναπότρεπτη.
Είναι ο λεβέντης που δεν ψήφισε το μνημόνιο αλλά βοήθησε όσο μπορούσε να έρθει το μνημόνιο.
Είναι ο λεβέντης που έδινε στατιστικά στοιχεία μαϊμού σε μία EUROSTAT κοιμώμενη στη «σιγουριά» του παγκόσμιου πακτωλού εικονικού χρήματος.
Είναι ο λεβέντης που έμαθε τη «νέα γενιά» απολιτίκ σαραντάρηδων και κάτω, να ελπίζουν ότι το STAGE θα ήταν ο προθάλαμος διορισμού στο δημόσιο όσων δεν πρόλαβε η λεβεντιά του να διορίσει με το ΑΣΕΠ πασπαλισμένο με προσωπική (και πολύ sic αδερφέ) συνέντευξη.
Σαραντάρηδων και κάτω, που όπως δεν είχαν πρόβλημα «χθές» που οι ανακοινώσεις ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΚΚΕ και ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ κορυβαντιούσαν στο ίδιο αντιμνημονιακό ντιριντάχτα, δεν έχουν πρόβλημα και σήμερα, να χειροκροτήσουν Τσίπρα και Σαμαρά που, στο όνομα του κοινού δικομματικού τους συμφέροντος, θα μας ξεφορτώσουν τον Πάκη στο προεδρικό μέγαρο.
Ο Πάκης είναι καλύτερος από τον Αλιβιζάτο γιατί βολεύει Τσίπρα και Σαμαρά να μην δώσουν ούτε πόντο πολιτικού γηπέδου στους κοινούς αντιπάλους τους Ποτάμι-ΠΑΣΟΚ-Μεταρρυθμιστές.
Στους αντιπάλους που τους χαλάνε τη σούπα του κοινού αντιμνημονιακού τους ντιρλαντά, της (συγκαλυμμένης δεξιάς ή απροκάλυπτης αριστερής) ευρωφοβίας τους που έπεισε το σοφό λαό να βολευτεί στις πλατείες με ανάσες αξιοπρέπειας, μιας και μπορεί να μην έχει μπικικίνια να αντικαταστήσει το φθαρμένο ψυγείο, να μην έχει καν δουλειά, αλλά έχει πια εθνική περηφάνεια!
Σύντομα και εθνική ανεξαρτησία, μόλις ο Μπαλτάς παραδώσει και πάλι τα ΑΕΙ σε τρωκτικά του κρατικού προϋπολογισμού και αλητοτραμπούκους και μόλις ο Στρατούλης επεκτείνει τις διατάξεις που θα μας μετατρέψουν σε μία χώρα ανέμελων συνταξιούχων, με ένα νόμο και ένα άρθρο.
Τσίπρας και Σαμαράς ελπίζουν ότι θα καταφέρουν να επανιδρύσουν την παλιά δοκιμασμένη δικομματική συνταγή κυβερνητικής εναλλαγής και αυτός είναι ο μοναδικός λόγος που ο Πάκης είναι πρόσωπο καταλληλότερο από τον Αλιβιζάτο για τη Προεδρία της Δημοκρατίας μας.
Μιας δημοκρατίας απελπιστικά ανάπηρης πια, αφού μόνιμοι μπαλαντέρ αξιοπιστίας της θα είναι κάτι τύποι σαν τον Νικολόπουλο το…βαρβάτο!
Μια με τον Τσίπρα και μια με τον Σαμαρά.
Βοήθειά σας πατριώτες!
Να χαίρεστε τον Μπαλτάκο, τον Αμβρόσιο, το Νάιτζελ Φάρατζ και την Μαρίν Λεπέν
Κι αυτοί για ανάσες εθνικής αξιοπρέπειας παλεύουν.