Κάθε εβδομάδα δίνονται μέσω του Τύπου οδηγίες προς ασφαλισμένους προκειμένου να πάρουν πρόωρη σύνταξη. Και δεν πρόκειται για υπερβολές. Εξακολουθούν να δίνονται συντάξεις στα 52 και και στα 53 υπό κάποιες προϋποθέσεις (μητέρες ανηλίκων, συμπλήρωση 30ετίας κ.α) και εφόσον καταφέρει να συνεννοηθεί κανείς με τη δαιδαλώδη γραφειοκρατία.

Γνωρίζουμε ότι το ασφαλιστικό είναι μια βόμβα λίγο πριν από την έκρηξη στα θεμέλια της οικονομίας και ότι τα ταμεία βρίσκονται σε κατάσταση κατάρρευσης. Γνωρίζουμε επίσης ότι παίρνονται συνεχώς επώδυνα μέτρα για τις συντάξεις, που όμως αφορούν τους επόμενους.

Έχουμε ακούσει επίσημες προβλέψεις για συντάξεις του μέλλοντος που δεν θα υπερβαίνουν το όριο της φτώχειας, ενώ είναι γεγονός ότι η αναλογία μεταξύ εργαζόμενων και ανενεργού πληθυσμού επιδεινώνεται διαρκώς.

Παρόλα αυτά, σήμερα και όχι χθες, δίνονται συντάξεις σε υγιέστατους πενηντάρηδες με τη λογική του «όποιος πρόλαβε τον Κύριον είδε», την οποία έχουμε πληρώσει ήδη πολύ ακριβά.

Η διαγενεακή δικαιοσύνη δεν ήταν ποτέ το δυνατό μας σημείο, αλλά μετά την κρίση παίξαμε τα ρέστα μας σε βάρος των νέων ανθρώπων που έτσι κι αλλιώς δεν θα μάθαιναν τι θα πει εφάπαξ αλλά πλέον κινδυνεύουν να μην ξέρουν ούτε τι θα πει ασφάλιση.