Τα συγκοινωνούντα δοχεία του πολιτικού εξτρεμισμού

Πέτρος Παπασαραντόπουλος 27 Δεκ 2013

Στη Σοβιετική Ένωση, στην εποχή της κυριαρχίας του σταλινισμού, όποιος δεν ανέφερε στις ομιλίες του, για οποιοδήποτε θέμα, ότι «όπως πολύ ορθά έχει επισημάνει ο σύντροφος Στάλιν», κινδύνευε να βρεθεί στα Γκούλαγκ. Στην Ελλάδα, στη διάρκεια της Δικτατορίας, όποιος αριστερός ήθελε να φύγει από την εξορία έπρεπε να δηλώσει ότι αποκηρύσσει «τον κομμουνισμό και τις παραφυάδες του». Τηρουμένων των αναλογιών, κάτι ανάλογο συμβαίνει στην Ελλάδα της κρίσης με την περίφημη «θεωρία των δύο άκρων». Ανιστόρητη την αποκάλεσε ο Αλέξης Τσίπρας, ενώ η Ρένα Δούρου μίλησε για «ψυχοπαθολογία της θεωρίας των δύο άκρων». Ο Χρύσανθος Λαζαρίδης την κακοποίησε εννοιολογικά, προκειμένου να έχει μικροκομματικές προσόδους. Ακόμα και σοβαροί αναλυτές αισθάνονται την ανάγκη να την απορρίψουν μετά βδελυγμίας, ως απαραίτητο διαπιστευτήριο ορθοφροσύνης, φτάνοντας να μιλούν για «γελοίο αναμάσημα της δύσοσμης θεωρίας των δύο άκρων ? μια παραλλαγή της οποίας έφερε κάποτε τον Χίτλερ στην εξουσία» . Κάποιοι άλλοι, που πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ, επισημαίνουν αυτή την τάση της αποκήρυξης, αλλά προειδοποιούν ότι «έχουμε όμως κάθε λόγο να δυσπιστούμε στις δηλώσεις μεταμέλειας, όσο εκκωφαντικές και αν είναι, πριν διαπιστώσουμε τη μονιμότητα της στροφής» , προφανώς με τη χρήση κάποιου είδους αριστερόμετρου.

Επειδή δε είμαστε μια δημοκρατική χώρα, ζητήσαμε και τη γνώμη των πολιτών για το ζήτημα. Σε δημοσκόπηση που παρήγγειλε ο ιστότοπος www.tvxs.gr στο ερώτημα, «εσείς προσωπικά συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τη θεωρία των δύο άκρων», το 52% αποφάνθηκε ότι διαφωνεί, ενώ το 16% συμφωνεί. Η εκλογική βάση της ΝΔ εμφανίζεται διχασμένη, με το μεγαλύτερο μέρος να διαφωνεί. Ούτε συμφωνεί ούτε διαφωνεί το 9% . Περίπου όπως παλιά στα κομμουνιστικά κόμματα οργάνωναν ψηφοφορίες περί ύπαρξης ή μη του Θεού.

Ελάχιστοι έχουν αισθανθεί την ανάγκη να τεκμηριώσουν αυτή τους την άποψη κατά της θεωρίας των δύο άκρων. Αντίθετα, ο εξορκισμός θεωρείται αρκετός και κυρίως πολιτικά ορθός.

Για τα θέματα αυτά διεξάγεται διεθνώς μια σοβαρή και τεκμηριωμένη συζήτηση, την οποία είναι λάθος να αγνοήσουμε. Στοιχεία αυτής συζήτησης θα παρουσιάσουμε στο κείμενο που ακολουθεί.

.

Συνέχεια