O Κασσελάκης αρχίζει να ανεβαίνει δημοσκοπικά... Θεωρώ απ’ την αρχή, μάλλον αποπροσανατολιστικές σαχλαμάρες αυτά που βιάστηκαν οι σχολιαστές και οι χρήστες των social media να γράψουν για τον Κασσελάκη πως είναι φαιδρός, ανίκανος, άσχετος (φυσικά ερχόμενος ως ομογενής από τις ΗΠΑ, ήταν εντελώς ανενημέρωτος, ιδίως για τα έθιμα, τις καταστατικές διαδικασίες και τις συνήθειες της ελληνικής αριστεράς, μα και για άλλα ελλαδικά κοινωνικοπολιτικά προβλήματα.) Μα εξελίσσεται γρήγορα σε trendy δημοκόπο... Ο Κασσελάκης φέρει μια ισχύ, μια δύναμη, πες την επικοινωνιακή, πες την επικοινωνιακή-ιντερνετική. Μάλλον αποβαίνει επικίνδυνος λαϊκιστής...
Ο Κασσελάκης, ερχόμενος στην Ελλάδα και παίζοντας αρχικά τον ρόλο του φιλελεύθερου, σύγχρονου, πατριώτη αριστερού που εμπνέεται από τις ιντερνετικές, ψηφιακές, επικοινωνιακές πολιτικές του Δημοκρατικού κόμματος των ΗΠΑ, υπέστη την εντονότατη πίεση των παραδοσιακών, "γνήσιων" και τυπολατρών αριστερών, που άλλοι έφυγαν για τη Νέα Αριστερά και άλλοι παρέμειναν στον ΣΥΡΙΖΑ και συνέχισαν να τον πιέζουν εξ αριστερών και το τρίτο κομμάτι τους διασκορπίστηκε, αδράνησε και βούλιαξε (μα δεν ξέρουμε για πόσο καιρό).
Έκτοτε ο Κασσελάκης υιοθετεί ολοένα και πιο αριστερές τοποθετήσεις με δημαγωγική, λαϊκιστική, τυχοδιωκτική και μαξιμαλιστική ρητορική για να ικανοποιήσει τους παρατρεχάμενους συριζαίους ή τους σήμερα ανέστιους αριστερούς. Η λαϊκιστική, σκληρή "αντιδεξιά (όπως και του Ανδρουλάκη βέβαια), δημοκοπική, νεότερη πολιτική του αποδίδει στις αριστερές "μάζες" γιατί βλέπουμε πως ανεβαίνει δημοσκοπικά, αυτά θέλουν και αυτά τους λέει να ακούσουν... Είναι θλιβερό πως ενώ ξεκίνησε για να φέρει κάτι μοντέρνο και νέο στην "σύγχρονη πατριωτική αριστερά" όπως την ονόμαζε, επαναλαμβάνει τα τεχνάσματα του Τσίπρα και μάλιστα αλλάζοντας εκ διαμέτρου θέσεις και αντίστροφα, σε συντομότατο χρονικό διάστημα (διδάχτηκε από τον Α.Τσίπρα, τον οποίο θαυμάζει). Άρα δεν έχουν και πολύ άδικο ορισμένοι πολιτικοί σχολιαστές που συνιστούν στους πολίτες να επανασυστήσουν για παν ενδεχόμενο, φοβούμενοι νέα συριζαϊκή λαίλαπα, το αντισύριζα μέτωπο. Ο Κανέλλης, ο Καστανάς και άλλοι πολιτικοί σχολιαστές έγραψαν πως πρέπει να επανενεργοποιηθεί το αντισύριζα μέτωπο γιατί ο Κασσελάκης οξύνει υπέρμετρα τις επιθέσεις του. Αποτελεί ένα ερώτημα το ποιο ρόλο θα παίξει τότε ο Ανδρουλάκης; Θα ανταγωνιστούν άραγε σε τοξική πόλωση;
Ο Κασσελάκης αρχίζει να ανακάμπτει και μάλλον ο νέος ΣΥΡΙΖΑ τείνει προς το να ξαναγίνει δεύτερο κόμμα στις σφυγμομετρήσεις, υιοθετώντας σήμερα καθαρά αριστερές θέσεις κι επαναπατρίζοντας έτσι κάποιους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ που είχαν αντιδράσει, διακρίνοντας το αστικό, φιλοκαπιταλιστικό προφίλ του ομογενή επιχειρηματία και νέου προέδρου τους. Γι’ αυτό και ο Κασσελάκης σήμερα αριστερίζει (βλέπε τον αριστερισμό) εντονότατα. Η υπόθεση της κατάληψης της προεδρίας του ΣΥΡΙΖΑ από τον Κασελάκη δεν αποτελεί φαιδρότητα που πρέπει να παίρνουμε στ’ αστεία, αντίθετα ο Κασσελάκης μπορεί να αποβεί ικανός, επιδέξιος, δυσάρεστος κι επικίνδυνος, γιατί έχει ροπή προς τη λαϊκιστική δημοκοπία λόγω ευκολίας, λόγω ελκυστικού και της μόδας life style, λόγω ναρκισσισμού, και δημαγωγικής ρητορικής που αγγίζει τον πασοκοαριστερό λαό· (που έτσι κι αλλιώς μετά τα απανωτά στραπάτσα βρίσκεται σε σύγχυση και βιώνει ένα κομφούζιο στο μυαλό). Άρα είναι ικανός να ακολουθήσει οποιονδήποτε γοητευτικό και μοδάτο αριστερό μεσσία, που έχει επικοινωνιακό αέρα και τουπέ, όσα πολιτικά μειονεκτήματα κι ανεπάρκειες και αν έχει(1)…
Ο Κασσελάκης αυτοπαρουσιάζεται έντεχνα και διαδικτυακά, ολοένα και περισσότερο «ανατρεπτικός» επειδή οι βέροι αριστεροί εκτός και εντός του ΣΥΡΙΖΑ τον επικρίνουν αδιάκοπα και επειδή τα τελευταία γκάλοπ δείχνουν πως αυτή η δημαγωγική και λαϊκιστική ρητορική πιάνει τόπο και παρασύρει αρκετό κόσμο σχηματικής θέασης των πολιτικών πραγμάτων... Ένα από τα τελευταία ατοπήματά του είναι πως επιμένει πως στις επόμενες εκλογές χρειάζονται παρατηρητές του ΟΗΕ που θα μας προφυλάξουν από τυχόν νοθεία! Άρα εμείς δεν έχουμε να προσθέσουμε τίποτε ενδεικτικότερο κι ουσιωδέστερο! Και συνεχίζει ακάθεκτος: "Είμαι έτοιμος να γίνω ο επόμενος πρωθυπουργός της Ελλάδας". Πολλή φόρα δεν πήρες βρε σ.Στέφανε, επειδή είσαι trendy, μοντέρνος και μεταμοντέρνος συνάμα; Για πάτα και λίγο φρένο! Απαιτείται σήμερα αυστηρότερη κι απαιτητικότερη αντιμετώπιση του Κασσελάκη, γιατί το έχει παρατραβήξει και γιατί αρχίζει να γίνεται επικίνδυνος για την πολιτική κανονικότητα κι ομαλότητα τώρα που ανακάμπτει και πιθανά θα ξαναγίνει δεύτερο κόμμα σε ποσοστά, με την καταμέτρηση των ευρωψήφων... Ο Κασσελάκης είναι άλλος ένας που στρεφόμενος δυστυχώς στη λαϊκιστική δημαγωγία, απογοήτευσε τους λίγους που είχαν την κρυφή, απέλπιδα ελπίδα πως θα φέρει μια νότα ανανεωτικού εκσυγχρονισμού στην ελληνική αριστερά. Μα ούτε αυτός, ούτε η Νέα Αριστερά, ούτε οι συνεργάτες τους και οι συνεργαζόμενοι μαζί τους θέλουν και μπορούν...
Σχετικά με την κυβερνητική φθορά από το αιματηρό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, θεωρώ πως η συνεχής ενασχόληση της καθοδηγούμενης κοινής γνώμης με το μοιραίο αιματοβαμμένο ατύχημα σε συνέχειες, ακόμη και μετά τη σύσταση και τη λειτουργία της κοινοβουλευτικής εξεταστικής επιτροπής με έναν πρόεδρο αμφισβητήσιμο, φθείρει και έφθειρε περισσότερο την κυβέρνηση από ό,τι π.χ. οι υποκλοπές και ειδικότερα η υποκλοπή των συνδιαλέξεων του Ανδρουλάκη. Διότι το θέμα συγκίνησε κάθε γονέα και κάθε νέο (σε αντιδιαστολή με το αδιάκριτο, αντιφιλελεύθερο κι άσχημο καψώνι και πάθημα του Ανδρουλάκη). Άρα συμπεραίνουμε εκ του αποτελέσματος, πως η κυβέρνηση δεν διαχειρίστηκε με άμεμπτο τρόπο αυτό το ανθρωπιστικό, διοικητικό, πολιτικό και κρατικό πρόβλημα στην εξεταστική, με πρόεδρό της τον Δ.Μαρκόπουλο. Η αντιπολίτευση βρήκε δυστυχώς στο πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα την ευκαιρία να δημιουργήσει πολεμικό και τοξικό κλίμα – το οποίο είναι εναντίον της δημοκρατικής ομαλότητας και κανονικότητας, μα ποιος νοιάζεται; – ώστε να ροκανίσει τη δημοφιλία της κυβέρνησης. Και πώς θα βελτιωθεί το σιδηροδρομικό δίκτυο από την άποψη της ασφάλειας και της εύρυθμης λειτουργίας του; (Τα κόμματα δεν το συζήτησαν στη Βουλή, μόνο επιμέρισαν κατά το δοκούν τις ευθύνες του δυστυχήματος.) Το δυστύχημα πήγε στη Δικαιοσύνη για να βρεθούν οι υπαίτιοι και οι αποφάσεις της θα δουν κατόπιν το φως. Το πόσο θα επηρεάσουν τους ευρωψηφοφόρους αυτό το τεχνολογικό, κοινωνικό και κρατικό μειονέκτημα/ανεπάρκεια/πρόβλημα, καθώς και η δίκαιη παροχή στους ομοφυλόφιλους του δικαιώματος στον γάμο και στην υιοθεσία (ενισχύοντας την ακροδεξιά αντιπολίτευση και το ΚΚΕ που τα καταψήφισαν), μένει να αποδειχτεί όταν ανοίξουν οι κάλπες των Ευρωεκλογών το βράδυ της 9ης Ιουνίου.(2)
……………………………
(1). Παρά τις αλλαγές φρουράς η στενοκεφαλιά κι η χοντροκοπιά του ΣΥΡΙΖΑ επιμένει σε πολλές εκφάνσεις των πολιτικών δράσεων και λόγων του, κάτι που φαίνεται σε πλήθος απλοϊκές και δογματικές, σεχταριστικές και μανιχαϊστικές, μαξιμαλιστικές κι εχθροπαθείς θέσεις της τωρινής ηγεσίας Κασσελάκη ή και απορρίψεις θετικών κυβερνητικών μέτρων.
(2).Δεν μας διευκρινίζεται γιατί ο Βαγγέλης Μαρινάκης να θέλει να συγκρουστεί με τον Μητσοτάκη; Εάν έχει τέτοιους σκοπούς, κραταιότερη ερμηνεία μπορεί να είναι πως ο Β.Μαρινάκης, που έχει συγκεντρώσει στα χέρια του, μεγάλη οικονομική δύναμη και ισχύ στα ΜΜΕ, σαν έναν νέο Σ.Κόκκαλης μπορεί να επιθυμεί να αποτελεί τη βασική κατευθυντήρια δύναμη οικονομικοπολιτικής ισχύος στην ελληνική επικράτεια, καθώς και να θέλει περισσότερες βοήθειες, αβάντες, αναθέσεις του δημοσίου, χάρες και χρηματοδοτήσεις των επιχειρήσεών του. Κατά τη γνώμη μου ο Μαρινάκης είναι και με τον χωροφύλακα και με τον αστυφύλακα και με τον αστυνόμο, και κυρίως υπέρ του Βαγγέλη Μαρινάκη, ώστε να πιέζει τους πάντες να υποστηρίζουν τις οικονομικές και κομματικές-κρατικές εκδουλεύσεις που επιζητάει. Το in.gr με επικεφαλής τον Χαραλαμπόπουλο κάνει έντονη πολεμική και κριτική στην κυβέρνηση, μα ο Β.Μαρινάκης έχει και άλλα, μετριοπαθέστερα μέσα, όπως το Βήμα και το Mega. Είναι δυνατόν ο Μαρινάκης να έχει την αφέλεια να επενδύει πολιτικά σε σχετικά κουτσά άλογα σαν τους Κασσελάκη ή Ανδρουλάκη; Αν και ο Κασσελάκης ως άτομο και ως ταμπεραμέντο μπορεί να αποβεί επικινδυνότερος δημαγωγός λαϊκιστής, προοπτικά… Ο Θ.Μαυρίδης θέτει το παρατραβηγμένο ερώτημα μήπως οι εμπνευστές της επίθεσης έχουν στο μυαλό τους τον επόμενο αρχηγό της ΝΔ, όταν μετά από χρόνια ανοίξει η διαδικασία διαδοχής και μήπως επιδιώκουν μια συμφωνία με τον κ. Μητσοτάκη για να εξασφαλίσουν το δακτυλίδι; Οι μνηστήρες/δελφίνοι είναι προς το παρόν οι Πιερρακάκης και Κεραμέως (άντε να πούμε και ο Γεωργιάδης κι ο Δένδιας μολονότι πέρασε η σειρά τους). Να προσθέσουμε και κάνα δυο νεοδημοκράτες ακόμη, που θα εμφανιστούν μετά από καιρό.