Παπανώτας και ξερό ψωμί…
Προσέξτε τώρα… Έρχεται ο πρόεδρος της μείζονος αντιπολίτευσης και σου λέει σε θέλω στην Ευρωβουλή, μα γιατί τέτοια τιμή σ’ εμένα πρόεδρε, γιατί είσαι ωραίος τύπος και φίρμα, με συγκινείς πρόεδρε, δέχομαι. Δηλαδή εσείς θα λέγατε όχι;
Περνούν λίγες μέρες και κάποιος ανακαλύπτει ότι ο φέρελπις ευρωηγήτωρ είχε ξεστομίσει κάπου, κάποτε, απρόσεκτο ολίγον σεξιστικό σχόλιο του στυλ “όταν μια γυναίκα δεν μιλά κι ανέχεται την κακοποίηση της τότε πρόβλημα της”.
Πολλοί έχουμε πει κάτι αντίστοιχο σε επιπόλαιες συζητήσεις, μεταξύ ούζου και μεζέδων και ευτυχώς κάποιος πιο σοβαρός μας βάζει ενίοτε στη θέση μας μιλώντας για την ανημπόρια του θύματος να αντιδράσει και ναι ρε παιδιά, συγγνώμη, αστόχαστα μίλησα.
Κι ο διασυρθείς Παπανώτας κάτι τέτοιο ψέλλισε, δεν εννοούσα, παρεξηγήσατε, αλλά το κακό είχε γίνει. Λαύροι οι άτεγκτοι καταγγέλλοντες πρώην συνοδοιπόροι, ηγέτες της αποσχισθείσας, μικρής πλέον πλην τιμίας, Αριστεράς. Τώρα το ότι οι ίδιοι είχαν χειροκροτήσει τις σεξιστικότατες αγορεύσεις “εσείς στα τέσσερα” του συναγωνιστή Καμμένου, την υπουργοποίηση της κυρίας Παπακώστα με τους μετανάστες-κατσαρίδες της, την συντροφικοποίηση της ανεκδιήγητης Ραχήλ Μακρή και του εβραιοφάγου περιφερειάρχη Καρυπίδη, μεταξύ άλλων, είναι άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε…
Ως γνωστόν οι αξίες ανασύρονται όταν μας βολεύουν. Κι έπειτα ξαναμπαίνουν στο πορφυρό σεντούκι με τα ιερά κειμήλια.
Απεπέμφθη ο ένοχος, που να μπλέκουμε τώρα, δείχνει πυγμή ο πρόεδρος.
Είσαι καλός μόνο για μπύρες του απαντά έξαλλος ο αποδιοπομπαίος, με φάγατε μπαμπέσικα φαρισαίοι.
Ένα δίκιο τόχει αλλά το ξανασκέφτεται και το μαζεύει.
Τα έριξα στην Αριστερά λόγω επικαιρότητας. Άδικα.
Όλοι κάνουν πως δεν βλέπουν την ουσία. Το που έκανε την ατυχή δήλωση ο ατυχής.
Μα όπως κι εμείς, μεταξύ ούζου και μεζέ. Στα πρωινάδικα.
Που ασχολούνται με τον σχολιασμό της καθημερινής ελαφρότητας, της σαχλαμάρας. Μεταξύ ζωδίων και συνταγών, χρήσιμα ίσως αυτά, μαθαίνουμε ποιος χώρισε, ποια φλέρταρε, τι φόρεσε και άλλα ενδιαφέροντα. Δεν ενόχλησε η υποψηφιότητα ενός εκπροσώπου της υποκουλτούρας αλλά μια αστόχαστη, εναρμονισμένη με το περιβάλλον, εξυπνάδα.
Έ, να μην υπάρχουν κι αυτά; Μωρέ αφήστε τα λουλούδια ν’ ανθίζουν αλλά πόσο ελαφρό σας φαίνεται να αναθέτουμε στους εμπόρους της ελαφρότητας τις αποφάσεις για την πορεία Ευρώπης.
Δεξιοί, κεντρώοι, αριστεροί και περίεργοι σφάζονται στην ποδιά της κάθε τηλεπερσόνας, του ποδοσφαιριστή, της λαϊκοπόπ τραγουδίστριας, του αγαπημένου μας ηθοποιού στο σήριαλ. Του οτιδήποτε αρκεί να είναι αναγνωρίσιμος.
Δηλαδή ένας τηλεδιάσημος δεν μπορεί να έχει πολιτική γνώμη και ικανότητα; Είδαμε και κάποιους πολιτικούς…
Βεβαίως αλλά να την έχει παρουσιάσει πριν μοστράρει αυτάρεσκα στα ψηφοδέλτια. Και να κριθεί επ’ αυτού όπως κι αυτοί.
Τι να σου κάνουν και τα κόμματα; Η πολιτική ως Life Style.
Η πολιτική του Τικ Τοκ με ότι αυτό συνεπάγεται…
Η πιο χαρακτηριστική δήλωση που διάβασα προήλθε από τον υποψήφιο συμπαθή τραγουδιστή των Πυξ Λαξ.
Διαβάζω…
“Είχα μια πρόταση από τη Ζωή Κωνσταντοπούλου να κατέβω για Ευρωβουλευτής, το σκέφτηκα.. Το ένστικτό μου λέει να το δοκιμάσω. Δεν ξέρω τίποτα, δεν είμαι σε τίποτα μέσα. Είμαι καινούργιος αλλά με αγνές προθέσεις. Νομίζω η πολιτική κατάσταση στη χώρα μας αυτή τη στιγμή χρειάζεται ανανέωση”.
Έ, μπροστά την αγνότητα ποιος δίνει σημασία στο “δεν ξέρω τίποτα”…
Καλημέρα και καλή μας τύχη συμπατριώτες ευρωπαίοι.
Σχόλιο στην εκπομπή Καθρέφτης του Χρήστου Μιχαηλίδη στo Α΄Πρόγραμμα της ΕΡΤ