Η Ελλάδα αναγνωρίζεται από το εξωτερικό με τα χαρακτηριστικά μιας καθυστερημένης, προβληματικής, ανορθολογικής κοινωνίας με έντονα στοιχεία διαφθοράς.
Μετά τις διαδοχικές κρίσεις που βλέπει η χώρα, πρώτα με την οικονομική καταρράκωση που οφείλεται στο δημόσιο χρέος, την πολιτική ανικανότητα οργάνωσης των πολιτικών θεσμών, της πανδημίας που ανέδειξε ανεπάρκειες στον τομέα της υγείας, την κρίση με την Τουρκία που αναγκάζει τη χώρα να επενδύει σε άμυνα κόβοντας κοινωνικές παροχές, με τις καλοκαιρινές πυρκαγιές και τώρα με τις κοσμογονικές πλημμύρες, τα απαιτούμενα κονδύλια ανοικοδόμησης και αναπλήρωσης της πρωτογενούς καταστροφής, την αναμενόμενη αύξηση επιτοκίων EuroRIB για την εξόφληση του ελληνικού χρέους... τα αδιέξοδα είναι μπροστά μας!
Η Ελλάδα είναι η τρίτη πιο φτωχή χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως δείχνει συγκριτική έρευνα του Ινστιτούτου Γερμανικής Οικονομίας (IW). Σε χειρότερη θέση βρίσκονται μόνο η Βουλγαρία και η Ρουμανία.
Η μόνη μας ελπίδα είναι η πρόσδεση στο άρμα της ενωμένης Ευρώπης, με τους ισχυρούς θεσμούς, κοινωνία, οικονομία, με την εγγύηση μιας δημοκρατικής φιλελεύθερης κυβέρνησης Μητσοτάκη 2, απαλλαγμένη όμως από τα βαρίδια της αθηνοκεντρικής οικογενειοκρατίας και αναξιοκρατίας.
Πρέπει ο Έλληνας να αφυπνιστεί και να στείλει σπίτι του κάθε επαγγελματία πολιτικάντη, αυτάρεσκο ηθοποιό θεάτρου σκιών και να διαλέξει ικανούς ενεργούς πολίτες με κρίση, επιμόρφωση, και πολιτική πρόταση αναγέννησης σε υγιείς βάσεις.
Στις εκλογές διαλέγουμε πολιτικοποιημένα άτομα και όχι συγγενείς, φίλους, αφεντικά για προσωπική εξυπηρέτηση πελατειακής σχέσης, που αναπαράγουν μόνο ανίκανες αυταρχικές προσωποκεντρικές εξουσίες, διάχυτη διαφθορά και τελικά οδηγούν στη γενικευμένη πτώχευση όλων.
Η διεκδίκηση εξουσιών από αγέλες προσωποκεντρικών σχημάτων τύπου Μαυρογιαλούρου πρέπει να κοπούν με το μαχαίρι αν θέλουμε να βλέπουμε φως στο τούνελ της αυτοκαταστροφής.
Ο κόσμος αλλάζει ραγδαία, η Ελλάδα δεν μπορεί να παραμένει Βαλκανική περιοχή σατραπικής νοοτροπίας με φεουδαρχικές προπολιτικές σχέσεις ανθρώπων.
Αν θέλουμε να πάψει η μετανάστευση των νέων παιδιών μας στο εξωτερικό για σπουδές και εργασία, να επιστρέψουν οι μετανάστες μας πίσω, πρέπει να απελευθερώσουμε τη δυναμική της γνώσης, της αναγνώρισης των ελευθεριών του κάθε ανθρώπου, να καταξιώσουμε τον φιλελευθερισμό στον τόπο μας διακόπτοντας τη φαυλότητα της οικογενειοκρατίας, του βύσματος, του "μέσου" και κληρονομικών κεκτημένων.
Μόνο με την καθαρή πολιτική ψήφο για ανανέωση της πολιτικής με αξίες κινητικότητας και αποτελεσματικότητας, είναι δυνατή η ανατροπή της μίζερης τροχιάς αυτής της χώρας με τις πολλαπλές πτωχεύσεις και τις πολύπλοκες εξαρτήσεις αποικιακού τύπου.
Αν δεν μπει ορθολογισμός μπροστά στον συναισθηματισμό, η τραγωδία θα συνεχίζεται... και θα ψοφάει η κατσίκα του γείτονα!