Η ορμή της μεταρρυθμιστικής πνοής, στα τέλη της πρώτης τετραετίας της διακυβέρνησης Μητσοτάκη, δεν μπόρεσε να είναι όσο δυνατή επιβάλλεται από τις μεγάλες ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας, σε ορισμένους τομείς του δυσλειτουργικού δημοσίου, στη δικαιοσύνη, σε ορισμένες κρατικές υποδομές όπως στους σιδηρόδρομους, στο ΕΣΥ και αλλού. Η πρότασή της για ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας δεν προχωράει, δεν έχει πείσει την πλειοψηφία της πανεπιστημιακής συντεχνίας και των φοιτητών, λόγω ισχυρότατων αντιδράσεων στα ΑΕΙ, όλης της αντιπολίτευσης και της εξωκοινοβουλευτικής άκρας αριστεράς, καθώς και του ακαδημαϊκού, διοικητικού κατεστημένου. Για να μη δημιουργηθεί έξαλλο, ανεξέλεγκτο συγκρουσιακό κλίμα στα ΑΕΙ, καλύτερα να προχωρήσουμε στη συγκρότηση εκπαιδευμένων, πολυπληθών και ισχυρών ομάδων σεκιούριτυ που θα αναλάβουν τη φύλαξη των ΑΕΙ και την αποτροπή ποινικών πράξεων σ’ αυτά. Απαιτούνται περίφραξη, τουρνικέ, κάρτες εισόδου, κάμερες ώστε να ξέρουν ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει. Χρειάζεται να διασφαλιστεί, έτσι, η ηρεμία, η ειρήνη, ο διάλογος, η πανεπιστημιακή τάξη, η ακαδημαϊκή κανονικότητα και η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών που καταπατάται από τους ακροαριστερούς κι αντιεξουσιαστές στα ΑΕΙ. Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού και όχι το να επιχειρείς το ανεφάρμοστο. Όσο για την ...έφιππη αστυνομία, είναι γουστόζικο και γραφικό ...ανέκδοτο! Όλα τα' χε η Μαριωρή στα Πανεπιστήμια, ο φερτζές της έλειπε...(*) Άλλωστε ο Μητσοτάκης είπε: «Σκέφτηκα, για την έφιππη αστυνομία, ότι με αυτή τη ζέστη ίσως πρέπει να ζητήσω καμήλες από τους φίλους μου στη Σαουδική Αραβία και στον Κόλπο! Δεν χρειαζόμαστε.»
Η κυβέρνηση υπήρξε, όμως, αποτελεσματική και θετική στην αντιμετώπιση της λαίλαπας του κορονοϊού, της επιθετικότητας του Ερντογκάν χάρη σε μια εξωτερική πολιτική που δυνάμωσε πολύ τις συμμαχίες και τον οπλισμό της χώρας, στην αντιμετώπιση των μεταναστευτικών ροών, στη θωράκιση κι ανόρθωση της οικονομίας και την αύξηση των επενδύσεων, στην αποκατάσταση του κλίματος εμπιστοσύνης των διεθνών αγορών και της διεθνούς οικονομίας στην ελληνική, και τη μεγάλη ενίσχυση της ψηφιοποίησης των κρατικών λειτουργιών χάρη στο υπουργείο Πιερρακάκη. Tα τελευταία χρόνια έχουν γίνει στρατηγικής σημασίας επενδύσεις στην Ελλάδα από παγκόσμιου βεληνεκούς εταιρείες όπως η Google, η Microsoft, η Amazon Web Services, η Digital Realty και η Cisco.
Η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει ορισμένους στόχους στον τομέα της οικονομίας, στοχεύει στην ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας ως το τέλος του έτους. Και στην πρόωρη αποπληρωμή των διμερών δανείων του πρώτου μνημονίου. Να κατορθώσει το να έχουμε λογικά πρωτογενή πλεονάσματα, στο πλαίσιο του νέου συμφώνου σταθερότητας και ανάκαμψης και να μειώσει το δημόσιο χρέος κάτω από το 140% του ΑΕΠ. Η ανεργία να πέσει κοντά στο 8% την επόμενη τετραετία και οι εξαγωγές να φθάσουν στο 60% του ΑΕΠ. Θα υλοποιηθούν μεγάλα έργα, το μετρό της Θεσσαλονίκης, η Διπλή Ανάπλαση στον Βοτανικό, το αεροδρόμιο στο Καστέλι Ηρακλείου και τον Βόρειο Οδικό Άξονα Κρήτης.
Η κυβέρνηση πρέπει να εφαρμόσει αυτά για τα οποία δεσμεύτηκε (Youth Pass, Market Pass, βοήθημα προς τους χαμηλοσυνταξιούχιους με «προσωπική διαφορά», κ.τ.λ.), χωρίς να πρέπει να αναλίσκεται σε κινήσεις εντυπωσιασμού πέρα από τις ρεαλιστικές δυνατότητες της χώρας και της οικονομίας. Η ΕΥΔΑΠ και ΕΥΔΑΘ επιστρέφουν στον έλεγχο του κράτους από το Υπερταμείο, όπου τις είχε εκχωρήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει να γίνει στροφή στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, πρωτίστως από τον ήλιο και τον άνεμο. Να γίνει προσπάθεια να τηρηθεί ένας πολεοδομικός και χωροταξικός σχεδιασμός, γιατί η σωστή οργάνωση του κοινωνικού χώρου αποτελεί προϋπόθεση για επενδύσεις και την προστασία του φυσικού πλούτου. Θα πρέπει επιτέλους να ολοκληρωθεί το κτηματολόγιο μέσα στο 2025. Να διπλασιαστούν οι πόροι για τα 2 στεγαστικά προγράμματα που θα εξασφαλίσουν στέγη σε 5.000 νέους και να υλοποιηθεί η στέγαση περίπου 8.500 φοιτητών σε νέες φοιτητικές εστίες, για να δοθεί γενικότερα η δυνατότητα σε νέους να αποκτήσουν ένα σπίτι. Με αυτό το πρόγραμμα η δόση του δανείου θα είναι μικρότερη από ένα ενοίκιο. Προγραμματίζεται, και ελπίζουμε να πραγματοποιηθεί, το να χτιστούν 2.500 διαμερίσματα σε ακίνητα και οικόπεδα του δημοσίου, δηλ. να τρέξει η κοινωνική κατοικία. Πρέπει να επιλυθούν τα σοβαρά ζητήματα στο ΕΣΥ, να ξεπεραστούν οι ελλείψεις του και οι δυσχέρειες στα επείγοντα, στα Κέντρα Υγείας, στα δημόσια νοσοκομεία, και στα ΕΚΑΒ, με αναμόρφωσή του με διάφορα μέτρα, όπως για παράδειγμα με μοτοσυκλετιστές που να μπορούν να επεμβαίνουν στην Αθήνα γρήγορα.
Οι μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία οφείλουν να ενταθούν και να ουσιαστικοποιηθούν. Να αυξηθούν τα πρότυπα και πειραματικά σχολεία. Να εγκατασταθούν στα σχολεία οι πρώτοι από τους χιλιάδες διαδραστικούς πίνακες, η δαπάνη των οποίων χρηματοδοτείται από το Ταμείο Ανάκαμψης. Τα δημόσια πανεπιστήμια ανοίγονται στον κόσμο, να γίνουν περισσότερα ξενόγλωσσα τμήματα και ξενόγλωσσα μεταπτυχιακά. Οι ευρωπαϊκές διακρατικές συμφωνίες του άρθρου 28 του Συντάγματος προσφέρουν τη δυνατότητα να υπάρξει αναγνώριση των ξένων πανεπιστημίων που θέλουν να επενδύσουν στην Ελλάδα. Χρειάζονται περισσότερα και καλύτερα νέα σχολεία για τα δημοτικά, τα γυμνάσια και τα λύκεια. Και να περάσει, να εφαρμοστεί η αξιολόγηση των διδασκόντων.
Πρέπει να ισχύσει και για τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα, ο θεσμός του γάμου, παρά τις αντιδράσεις των Σαμαρά, Βορίδη, Γεωργιάδη.
Χρειαζόμαστε έγκαιρη προετοιμασία για τις εφαρμογές της Τεχνητής Νοημοσύνης, κατά συνέπεια να συσταθεί μια λειτουργική και σοβαρή επιτροπή Τεχνητής Νοημοσύνης. Με τον πολιτισμό, το Υπουργείο Πολιτισμού οφείλει να ασχολείται πέρα από τα αρχαιολογικά μνημεία και την αρχιτεκτονική, με τη ζωντανή, ενεργό, σύγχρονη τέχνη, τον κινηματογράφο, τα εικαστικά, το θέατρο κ.τ.λ., τομείς για τους οποίους, εκ του επαγγέλματός της, η αρχαιολόγος Μενδώνη δεν γνωρίζει πολλά και δεν ασχολείται ιδιαίτερα (ο υφυπουργός Ν.Γιατρομανωλάκης που απομακρύνθηκε από την κυβέρνηση ήταν χρήσιμος στον κινηματογραφόκοσμο).
Να γίνει επένδυση στο gov.gr ώστε σε 4 χρόνια να έχει ψηφιοποιηθεί το 90% των 4.500 διαδικασιών του δημοσίου. Θα πρέπει να προχωρήσει γρήγορα η ψηφιοποίηση στον τομέα της εκπαίδευσης, στην τεχνολογική εκπαίδευση και στην προσχολική αγωγή (γι’ αυτό επιλέχτηκε ο Πιερρακάκης ως υπουργός παιδείας). Είναι σημαντική υπόθεση η εφαρμογή της αξιολόγησης στην παιδεία και, οπωσδήποτε, στο υπόλοιπο δημόσιο. Η ψηφιοποίηση στη δικαιοσύνη θα φέρει ταχύτητα στην απονομή της φοβερά αργής, δυσλειτουργικής και παραπαίουσας δικαιοσύνης. Πρέπει να αντιμετωπιστούν οι προκλήσεις του δημογραφικού και της υπογεννητικότητας που οφείλουν να αναχθούν σε εθνική προτεραιότητα (γι’ αυτό και δημιουργήθηκε το νέο υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας).
Ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τις 2 απανωτές ήττες του μέσα στο 2023 και την επακόλουθη παραίτηση Τσίπρα, ψάχνει αγωνιωδώς, λαθεμένα και αποπροσανατολισμένος, τι φταίει γι’ αυτές τις συντριβές του. Είναι τόσο εκτός της κοινωνίας, εκτός αμερόληπτης πολιτικής λογικής και έξω από τα πράγματα, που ψάχνει για να εξηγήσει τις ήττες του παντού εκτός από στα πραγματικά λάθη του, που του κόστισαν τη σύνθλιψη κι εξουθένωσή του. Ποια ήταν αυτά; Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ –ο Τσίπρας σνόμπαρε το 2015, το Ποτάμι ως ενδεχόμενο δημοκρατικό εταίρο– παραλίγο να μας βγάλει εκτός Ευρωζώνης και Ε.Ε. λόγω της ανεύθυνης και αναποτελεσματικής διαπραγμάτευσης της, με επιζήμιες συνέπειες που θα προκαλούντο έναντι της επιθετικής εξωτερικής πολιτικής του Ερντογκάν και μεγάλα, επιπρόσθετα οικονομικά προβλήματα, λόγω της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης εξαιτίας της εισβολής του Πούτιν στην Ουκρανία. Η ανεύθυνη διαπραγμάτευση του ΣΥΡΙΖΑ καταταλαιπώρησε την οικονομία μας λόγω του επακόλουθου κλεισίματος, των capital controls και της δυσπραγίας των τραπεζών, ένεκα του τυχοδιωκτικού δημοψηφίσματος. Αποθάρρυνε τις ξένες επενδύσεις. Χαλάρωσε πολύ τους φραγμούς στην είσοδο των προωθούμενων μεταναστών από την Τουρκία και τους διακινητές. Οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αγωνίστηκαν να ελέγξουν τη δικαιοσύνη κατασκευάζοντας μη θεσμικά παράκεντρα, στοχοποιώντας τους πολιτικούς αντιπάλους τους. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, παρά τη δημοκοπική φρασεολογία της, η οποία ψευδόταν, έφερε το τρίτο μνημόνιο, παραβαίνοντας τα ευχολόγιά της, συνηθισμένη στις πολιτικές αυτοαναιρέσεις και στα πισωγυρίσματα (κωλοτούμπες), όπως έκανε μετατρέποντας το ναι σε όχι μετά το κακόβουλο και διχαστικό δημοψήφισμα του 2015. Έδειξε αδράνεια και παραλείψεις στην εθνική άμυνα. Η τήρηση των δημοκρατικών κανόνων εκ μέρους του κυβερνώντος ΣΥΡΙΖΑ παραβιάστηκαν, όπου και όταν ήταν δυνατόν, π.χ. στην υπόθεση Novartis. Στην παιδεία ο ΣΥΡΙΖΑ εκδήλωσε τη βούληση να μην υπάρχουν οι αξιολογήσεις εκπαιδευτικών, και οι απαραίτητες ελάχιστες βάσεις εισαγωγής στα ΑΕΙ. Γενικά αρνήθηκε τον μεταρρυθμιστικό εκσυγχρονισμό και τις αξιολογήσεις στο κράτος, που θα μπορούσαν να θέσουν τις βάσεις μιας αναβάθμισης της παιδείας. Αργότερα, ο ΣΥΡΙΖΑ προσέθεσε στα κατορθώματά του τις ανασχέσεις του έναντι των απαραίτητων λοκντάουν, τις αρνήσεις του έναντι της αποτροπής των πολυάριθμων, παράνομων εισόδων των μεταναστών, τη φτηνή και φανατισμένη άσκηση, συνεχώς, αρνητικής αντιπολιτευτικής τακτικής, την ενίσχυση ή υποκίνηση όλων των διαδηλώσεων, ακόμη και αυτών που είχαν ανυπόστατους, ασήμαντους ή αρνητικούς (π.χ. υπόθεση Κουφοντίνα) στόχους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ του Α.Τσίπρα δεν πιστοποίησε και δεν πραγμάτωσε την όποια ροπή υπήρχε σε ορισμένους μετριοπαθείς οπαδούς του προς την υιοθέτηση μιας λογικής και ρεαλιστικής πολιτικής πρακτικής σαν κι αυτή των φιλοευρωπαίων σοσιαλιστών και των ήπιων, ρεφορμιστών αριστερών. Δεν ήθελε; Δεν μπορούσε; Ο διατακτικός, μετέωρος κι αμφιταλαντευόμενος ηγέτης του Α.Τσίπρας, φοβερός στα λόγια, στους ελιγμούς, στον τακτικισμό και στις ντρίμπλες, δεν μπορούσε, δεν ήξερε ή δεν ήθελε; Ας ελπίσουμε πως η(ο) διάδοχός του θα είναι λογικότερη, ηπιότερη, ρεαλιστικότερη, μετριοπαθέστερη, πιο προσγειωμένη και καταρτισμένη, κι ευγενικότερη.
Το ΠΑΣΟΚ ακολουθεί μια πολιτική που αποσκοπεί στο να επαναπατρίσει τους οπαδούς του που ακολούθησαν τον ΣΥΡΙΖΑ, αφήνοντας μετέωρη την πολιτική δουλειά που απαιτείται για να κερδίσει ψηφοφόρους του Κέντρου. Έτσι αφήνει τον Μητσοτάκη και τους εν πολλοίς φιλοευρωπαίους σοσιαλδημοκράτες συνεργάτες του, με την φιλελεύθερη πολιτική τους, κυρίαρχους στον χώρο του Κέντρου. Το ΠΑΣΟΚ, ταυτόχρονα με τον πεπαλαιωμένο «αντιδεξιό» αγώνα («ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά», σύνθημα που όμως σήμερα δεν ισχύει όπως παλιά), αποσκοπεί στην αποδυνάμωση της ριζοσπαστικής και νεοκομμουνιστικής αριστεράς, χωρίς μάλλον η ηγεσία του να θέλει, νομίζουμε, να την εναγκαλιστεί και να συνεργαστεί μαζί της (θα το κρίνουμε από τις δημοτικές εκλογές)…
…………………..
(*). Να σημειώσω εδώ, παρεμπιπτόντως, πως παρόλο που το ναυάγιο και πνίξιμο των μεταναστών με το αλιευτικό συνέβηκε με υπηρεσιακή κυβέρνηση, το ελληνικό λιμενικό θα μπορούσε να κάνει περισσότερα πράγματα για το ναυάγιο των μεταναστών στα διεθνή ύδατα, κάτω από την Πύλο, να φανεί πιο παρεμβατικό και να διασώσει τους μετανάστες που πνίγηκαν στο παραγεμισμένο με ανθρώπους, καρυδότσουφλου, ακόμη κι αν δεν ακολουθούσε τις τυπικές νόμιμες διαδικασίες... Η ανεπάρκεια και η αμέλειά του λιμενικού ήταν οπωσδήποτε καταδικαστέες, εκτός της λογικής της ανθρωπιστικής μέριμνας που πρέπει να δείχνουμε προς τους άλλους συνανθρώπους μας, όποιες δικαιολογίες και εάν επικαλεστεί, δικαιολογημένες ή αστήρικτες. επί – το ξανατονίζω – υπηρεσιακής, δηλ. άτολμης κι αναποφάσιστης, κυβέρνησης, Ήμασταν αρκετοί αυτοί που φοβόμασταν πως εάν είχαμε για καιρό υπηρεσιακή κυβέρνηση λόγω διαδοχικών εκλογών, θα μπορούσε να μας συμβεί κάτι άσχημο, φοβούμενοι κυρίως κάποιο προκλητική ενέργεια του Ερντογκάν σε ένα κοντινό στην Τουρκία νησί μας, γιατί δήθεν την απειλεί επειδή δεν έχει αποστρατιωτικοποιηθεί..., μα συνέβη κάποιο άλλο κακό...