Ολοκληρώθηκε χθες το απόγευμα στις Βερσαλλίες το άτυπο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο που είχε ούτως ή άλλως προγραμματισμένο η γαλλική προεδρία της ΕΕ, χωρίς βέβαια να μπορεί να φαντασθεί όταν το σχεδίαζε ότι η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία θα έφερνε τα πάνω κάτω και στο άτυπο αυτό Συμβούλιο θα συζητούνταν θέματα που αφορούν την ίδια την ύπαρξη και το μέλλον της ενωμένης Ευρώπης. Θέματα που η επίλυσή τους θα αποτελούσε στην κυριολεξία ένα ραντεβού της Ευρώπης με την Ιστορία.

Τα αποτελέσματα όμως των συζητήσεων δεν ήταν ανάλογα των προσδοκιών. Η «δήλωση» των 27 (δεν ονομάζεται, ως συνήθως, «συμπεράσματα» επειδή το Συμβούλιο ήταν άτυπο) είναι γεμάτη από διακηρύξεις καλών προθέσεων, μερικές φορές ρηξικέλευθων, οι οποίες όμως δεν μεταφράζονται σε συγκεκριμένα μέτρα, ανάλογα τουλάχιστον με αυτά που αναμένονταν από τις μέχρι σήμερα συζητήσεις στο παρασκήνιο.

Δεν συμβαίνει πρώτη φορά αυτό, αντίθετα μέχρι και σύνηθες μπορεί να χαρακτηρισθεί, ειδικά σε ό,τι αφορά τις μεγάλες ευρωπαϊκές διαπραγματεύσεις, οι οποίες οδηγούν στον επιδιωκόμενο στόχο μέσα από ενδιάμεσες στάσεις των οποίων η διάρκεια ενίοτε απογοητεύει τον ταξιδιώτη. Αυτό έγινε και στην τελευταία μεγάλη διαπραγμάτευση του 2020 που οδήγησε στην ιστορική απόφαση του κοινού δανεισμού και της δημιουργίας του Ταμείου Ανάκαμψης. Είναι πολύ πιθανόν λοιπόν το χθεσινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να αποτελεί μια τέτοια στάση και όχι το τέρμα της διαδρομής. Αυτό όμως δεν πρέπει να εμποδίσει την αξιολόγηση των αποφάσεων που λήφθηκαν και όσων τις επηρέασαν.

Διαβάστε τη συνέχεια

Πηγή: liberal.gr