Στο προχθεσινό του άρθρο στα «ΝΕΑ», ο Γιώργος Προκοπάκης επισημαίνει ότι τώρα μας δίνεται η τελευταία ευκαιρία για να διαψεύσουμε τις Κασσάνδρες που προοιωνίζονται την καταστροφή μας. Αν η νέα δανειακή σύμβαση υπογραφεί, μέσα στα επόμενα τρία χρόνια πρέπει να γίνει «ραγδαία εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων», να επιτευχθούν συναινέσεις σε όλα τα επίπεδα και να τεθεί σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα «αλλαγής της κοινωνίας και της οικονομίας». Αν σε αυτά προσθέσουμε και τη ριζική αλλαγή του εκπαιδευτικού συστήματος, τη μεταμόρφωση μιας νομοθεσίας η οποία, πολλές φορές, υπαγορεύει στον πολίτη την παρανομία, την αναμόρφωση της δημόσιας διοίκησης, μέσα στην οποία περιλαμβάνεται και ο διαχωρισμός Κράτους και Εκκλησίας και η κατάργηση της μισθοδοσίας των κληρικών, και μερικά ακόμη ψιλά, τότε μπορούμε να ελπίζουμε ότι, όντως, τα επόμενα τρία χρόνια η Ελλάδα θα διαψεύσει τις Κασσάνδρες. Ούτε καν σε πέντε, όπως προέβλεπαν οι μπολσεβίκοι στην ΕΣΣΔ.

Η Ελλάδα δεν θα είναι πια αυτή που ξέρουμε. Θα είναι μια άλλη Ελλάδα και αυτήν την Ελλάδα κανείς δεν είναι σε θέση να μας τη διδάξει. Συμφωνώ με τον Προκοπάκη ότι λείπει η πολιτική ηγεσία, «που θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων με αίσθημα ευθύνης». Διαφωνώ όμως ότι το έλλειμμα της πολιτικής ηγεσίας περιορίζεται στην αδυναμία της να εφαρμόσει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις. Σήμερα οι περισσότεροι αναφέρονται στα αδιέξοδα της δημοκρατίας επειδή διαπιστώνουν ότι κανένας από τους υπάρχοντες πολιτικούς σχηματισμούς δεν είναι σε θέση να πάρει ποσοστά που θα του επιτρέψουν να κυβερνήσει. Το πραγματικό αδιέξοδο της δημοκρατίας όμως, που ως δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα, εντοπίζεται στην αδυναμία των πολιτικών δυνάμεων να προτείνουν αυτή την άλλη Ελλάδα. Να πείσουν δηλαδή ότι το πλοίο που θα προκύψει, όταν γίνει ό,τι πρέπει να γίνει για να αποφευχθεί το ναυάγιο, δεν θα είναι πλοίο-φάντασμα. Οι επιβάτες του θα είναι ακόμη ζωντανοί και ο προορισμός του θα αξίζει κόπο και έξοδα.

Ζητάμε πολλά από ανθρώπους που μια ζωή έπαιζαν τούμπα σε επαρχιακή μπάντα και τώρα πρέπει να μάθουν να παίζουν βιολί σε συμφωνική ορχήστρα. Πριν πεθάνεις από την πείνα θα σου βγάλει τα αυτιά η παραφωνία, κοινώς θα πέσεις ξερός από την κατάθλιψη. Η οικονομία, λένε οι αστρολόγοι της, είναι ζήτημα ψυχολογικού κλίματος. Και το ψυχολογικό κλίμα στην Ελλάδα του 2012 δεν διαφέρει πολύ από την κατάσταση του ανθρώπου που είναι κλεισμένος σε ένα στενό δωμάτιο συντροφιά με κάποιον που γρατζουνάει το βιολί του νομίζοντας πως βγάζει μουσική. Και η πολιτική ηγεσία το βιολί της.

Το κακό με την Κασσάνδρα δεν ήταν ότι τα έβλεπε όλα μαύρα. Το κακό με την Κασσάνδρα ήταν ότι, ενώ είχε τη μαντική δύναμη που της επέτρεπε να προβλέπει όλες τις επερχόμενες καταστροφές, δεν την πίστευε κανείς. Και την πτώση της Τροίας είχε προβλέψει και το λουτρό του αίματος που την περίμενε στις Μυκήνες όταν έφτασε εκεί παρέα με τον Αγαμέμνονα, τον στρατηλάτη εραστή της. Και η κακομοίρα έδωσε τη ζωή της για να διαψεύσει όσους ήθελαν να τη διαψεύσουν.