Συχνά ακούμε – διαβάζουμε για τα επιτεύγματα «των αρχαίων ημών προγόνων» και τα αποδίδουμε στο DNA της φυλής, θέλοντας να οικειοποιηθούμε τη δόξα εκείνων που χάρη στην επίπονη – συστηματική άσκηση του πνεύματος και του νου ανέπτυξαν έναν αξιόλογο Πολιτισμό που τον έπαιρναν μαζί τους, όταν έχτιζαν την Ιωνία στα Μικρασιατικά παράλια, τη Μεγάλη Ελλάδα στην Κάτω Ιταλία, και την αλυσίδα των πόλεων σ’ ολόκληρο τον Εύξεινο Πόντο! Και πολιτεύονταν κατά το πρότυπο των Μητροπόλεών τους, διατηρώντας δεσμούς Επικοινωνίας με τη Μητέρα – Πόλη και προνομιακές σχέσεις συνεργασίας στον Πολιτικό – Πολιτιστικό – Οικονομικό – Κοινωνικό Τομέα.
Με το ίδιο Πνεύμα και οι νεώτεροι απόδημοι Έλληνες, κατά το πρότυπο «του Κοινού των Ιώνων», ίδρυσαν τις «Ελληνικές Κοινότητες» στην Ευρώπη, στην Αμερική, στην Αυστραλία, και απανταχού της Γης θέλοντας να διατηρήσουν την Ελληνική Παράδοση και τους δεσμούς με την πατρίδα! Μόνον που τώρα η Μητέρα – Πόλη, η Ελλάδα με την κοντόθωρη ματιά, βολεύονταν με το «συνάλλαγμα» που έστελναν οι ξενιτεμένοι στις οικογένειές τους και δε διέβλεψε ότι οι Έλληνες μετανάστες θα μπορούσαν να γίνουν οι πρεσβευτές που θα συμβάλουν στην ανάπτυξη σχέσεων Οικονομικής, Πολιτικής, Πολιτιστικής συνεργασίας με τις Χώρες όπου με σκληρή δουλειά κατάφεραν από Οικονομικοί μετανάστες να γίνουν Οικονομικοί – Κοινωνικοί – Πολιτικοί Παράγοντες καταλαμβάνοντας σημαντικά, ύψιστα αξιώματα στις νέες τους «πατρίδες»!
Και αντί η Μητέρα Ελλάδα να αξιοποιεί μέσα από θεσμικές διαδικασίες συνεργασίας το τεράστιο κεφάλαιο των Ελλήνων της Διασποράς, οι νεοέλληνες «Πατέρες του Έθνους», περί άλλων τυρβάζουν! Ακόμη και σήμερα που γίνεται πολύς λόγος για τους Απόδημους Έλληνες, το ζητούμενο δεν είναι η τόνωση της ελληνικής τους ταυτότητας και η αξιοποίησή τους ως σημαντικού παράγοντα – παίκτη στην παγκοσμιοποιημένη Πολιτική – Οικονομική σκακιέρα! Το ζητούμενο για κάποιους είναι πώς, και με ποιες διαδικασίες – τερτίπια θα κερδίσουν τις περισσότερες ψήφους των αποδήμων!
Την εποχή που στην Ελλάδα έχουν δικαίωμα ψήφου πολίτες από κάθε φυλή της Γης, είναι τουλάχιστον τραγελαφικό, Κόμματα του Ελληνικού Κοινοβουλίου να μην επιδιώκουν τη μέγιστη συμμετοχή των Πανελλήνων στις Εθνικές εκλογές, που θα έχουν πλέον τη δική τους εκπροσώπηση και θα ακούν και τη δική τους φωνή στο Εθνικό Κοινοβούλιο! Και είναι σίγουρα υποκριτικό και έωλο το επιχείρημα ότι θα μεταφέρουμε την κομματική διαμάχη στους Αποδήμους, αν θεσπίσουμε νέες εκλογικές Περιφέρειες, όπου θα μπορούν οι Έλληνες της Διασποράς να εκλέγουν τους δικούς τους αντιπροσώπους και όχι να τους διορίζουν με τις γνωστές αδιαφανείς διαδικασίες τα Επιτελεία των Κομμάτων! Αλλά, αν η κομματική διαμάχη – επακόλουθο της Δημοκρατίας, από την εποχή ακόμη του «Δίκαιου Αριστείδη», είναι τόσο κακό που πρέπει να «εξοστρακιστεί», γιατί δεν την «εξοστρακίζουμε» και εδώ, στην Μητροπολιτική Ελλάδα; Πατέρες του Έθνους, γρηγορείτε! Βάλτε, επί τέλους, το Εθνικό συμφέρον πάνω από το Κομματικό! Συμφωνείστε σ’ αυτό που όλοι συμφωνείτε. Στην ενίσχυση των δεσμών της Μητέρας – Ελλάδας με τους απόδημους Έλληνες και στην αξιοποίηση του τεράστιου ανθρώπινου δυναμικού που την εποχή της παγκοσμιοποίησης, μπορεί να υποστηρίζει αποτελεσματικά τα Εθνικά συμφέροντα σε κάθε γωνιά του Κόσμου!