Ο Αλ. Τσίπρας «υποδύεται» τον δημεγέρτη-δημαγωγό Α. Παπανδρέου, ενώ ο Ε. Βενιζέλος τον αποφασιστικό έως αυταρχικό αρχηγό του -τότε- ΠΑΣΟΚ, στις λογής-λογής κρίσεις του. Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι κυρίως κατά την περίοδο 1993-1996, ο Παπανδρέου υπήρξε μετριοπαθής, συναινετικός, σοφότερος και ηρεμότερος. Σπάνια έως καθόλου τον υποδύονται σ’ αυτήν την εκδοχή. Βλέπετε, η αμφιθυμία, ως προσδιοριστικός παράγοντας του χαρακτήρα και της πολιτικής του, τους αναγκάζει να τον υποδύονται εν μέρει και μάλλον άστοχα. Π.χ., δεν μπορούν να παίξουν το ρόλο του ταυτόχρονου υποκινητή εξοργισμένων και δυσαρεστημένων κι αμέσως μετά του ήπιου ανακουφιστή, που σαν «ηρεμιστικό» καταστέλλει αυτά που έχει προκαλέσει.
.
Δεν μου πάνε πια οι δραματοποιημένοι χαρισματικοί, αλλά τους αποδέχομαι όταν υπάρχουν (ως παρουσία μόνον)? με τους δήθεν τέτοιους τι στ’ αλήθεια γίνεται; Οι οργισμένοι λόγοι, σταθεροί στον ίδιο τόνο πάντα, αποπνέουν κενότητα ενώ οι πληθωρι(στι)κές φλυαρίες, απουσία συνοχής και προγραμματικών γωνιών.
.
Η μονομερής απομίμηση διφορούμενων εκφράσεων του Α. Παπανδρέου από τον Αλ. Τσίπρα (κι ως εκεί μόνον), ή η συχνή αναφορά του από τον Ε. Βενιζέλο (πέρα βέβαια από την ιστορικότητα του προσώπου στην Ελλάδα και το κόμμα του), δεν επιχειρεί να κάνει τίποτε άλλο, παρά επιμελώς να αποκρύψει τα ελλείμματα ηγεσίας και πολιτικής, που αφορούν ένα κομμάτι της πολιτικής ελίτ. Και για την αποκατάσταση των ισορροπιών, σπεύδω να πω πόσο «αλλιώτικος» απ’ αυτός που ήταν, έδειξε ο Κ. Σημίτης, όταν αναγκάστηκε να υποδύεται τον σκληρό αντιδεξιό ροκά Ανδρεϊκής προέλευσης.
.
Εννοείται, πως όλα τα παραπάνω, δεν αναφέρονται στη φυσιολογική όσμωση χρήσιμων και ταιριαστών χαρακτηριστικών που ο καθένας μας μπορεί να δανειστεί από άλλα πρόσωπα, αλλά αποκλειστικά και μόνον σ’ αποτυχημένες απομιμητικές προσπάθειες.
.
Τελικά, όλα τούτα, φανερώνουν την έλλειψη, τραγική θα έλεγα, ηγετών με προφίλ συμβατό με το είναι τους, και με τις ανάγκες των καιρών.
.
Και ποιες μπορεί να είναι αυτές;
.
Μια γενικότερη κουλτούρα συναίνεσης πέρα κι έξω από ποσοστά εκλογικών αναμετρήσεων, μια φυσική μετριοπάθεια των προσώπων και μια στοχευμένη προσπάθεια διαλόγου για τα διακυβεύματα και τον πιθανό επανορισμό τους.
.
Όσο αναπαράγεται ένα παρελθόν ντυμένο με φορεσιές σημερινές, τόσο δεν μπορούν να κοιταχτούν κατάματα τα φαινόμενα και η ουσία αυτών.
.
Ο μνημειώδης Νιτσεϊκός αφορισμός: «Γίνε αυτό που είσαι», μας αναγκάζει εκόντες-άκοντες να αναζητήσουμε εκείνους τους ανθρώπους, των οποίων η προσωπικότητα και η διαύγεια, η σταθερότητα και η προσήλωση, συμβαδίζει με την αναλυτική διερεύνηση των εκκρεμοτήτων μας, χωρίς να φτιασιδώνονται και να λαϊκίζουν.
.
Τα φτιασιδώματα δεν επιλύουν, αλλά συγκαλύπτουν τη μια εκκρεμότητα με μια άλλη, ωσότου φτιαχτεί η στοίβα των αδιεξόδων.
.
Χωρίς να εντυπωσιαστώ απ’ αυτό που διάβασα (θέλω να πω πως το περίμενα), είδα ότι ο Γ. Στουρνάρας επέλυσε, τουλάχιστον διοικητικά, περίπου 500 εκκρεμείς υποθέσεις μικροεπενδύσεων, που χρόνιζαν με ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά τους για τρία χρόνια, πηγαινοερχόμενα από Σύμβουλο σε Σύμβουλο κι από Διευθυντή σε Τμηματάρχη. Κι όλα αυτά στις 30 ημέρες υπηρεσιακής υπουργίας. Ενώ για τρία χρόνια, ακούγαμε από τους «επιτυχημένους» τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα.
.
Αναζητούμε πολιτικούς με ευθύνη ώστε να συμβάλλουν στον αργό και μακρόσυρτο σχηματισμό της κοινωνίας της ευθύνης. Ο μετασχηματισμός απαιτεί αλήθειες.
.
Ο σημερινή ΑΝΤΑΝΤ των τριών κομμάτων είναι χρήσιμη για αρχή, αλλά ελλειμματική, κρινόμενη με αυστηρά ποιοτικά χαρακτηριστικά.
.
Πολύ σύντομα θα καταλάβουμε ότι οι κόλλες χαρτιών της προγραμματικής των τριών είναι TABULA RASA, δίχως κάμποσα αν.
.
.
- ·Αν δεν προχωρήσουν οι γνωστές βασικές μεταρρυθμίσεις περιστολής δαπανών γενικής κυβέρνησης.
.
- ·Αν δεν εφαρμοστούν στο έπακρο αληθινά εκσυγχρονιστικοί νόμοι π.χ. Νομοθέτημα Διαμαντοπούλου για την Παιδεία.
.
- ·Αν δεν στοχεύσουμε στην ουσιαστική μεταρρύθμιση του τομέα κλειστών επαγγελμάτων (Προσοχή όμως? είναι αχρείαστοι τόσον οι τακτικισμοί Ρέππα και Βορίδη, όσον και οι ασύνταχτοι βερμπαλισμοί Ραγκούση).
.
- ·Αν δεν εφαρμοστούν έξυπνα Projects ιδιωτικοποιήσεων .
.
- ·Αν δεν τρέξει το ΕΣΠΑ και δεν απελευθερωθεί σημαντικά το ΠΔΕ (Πρόγραμμα Δημόσιων Επενδύσεων)
.
- ·Αν, αν, αν…
.
.
Στην προσπάθειά μας να γίνουμε κανονική χώρα, με στιβαρή οικονομική διπλωματία, θα έρθει σύντομα να συμβάλλει ένας νέος μεταρρυθμιστικός Πολιτικός Φορέας, με ανάλογου τύπου πολιτική ηγεσία και με δύο πρόσημα, προοδευτικό το ένα, ορθού λόγου, κοινής λογικής κι ευαισθησίας το άλλο.
.
Οι υφιστάμενοι φορείς οφείλουν να μετασχηματιστούν σε κόμματα αρχών με ανεξάντλητη κουλτούρα συνεννόησης. Αν το μπορέσουν, έχει καλώς. Αν όχι, απλώς θα παρακολουθούν τον άλλοτε αργό και άλλοτε βίαιο μετασχηματισμό του πολιτικού πλαισίου, ως μουσειακές ιστορικότητες.
.
«Και ιδού σκάζει μέσα στις σπηλιές
.
Η δόνησις κάθε κτυπήματος των υλοτόμων
.
Καθώς αραιώνουν με πελέκια τους κορμούς…»
.
Α. Εμπειρίκος, όπως και στην επικεφαλίδα.
.
.
.
*Ο Νίκος Γκιώνης είναι Πολιτικός Μηχανικός.