Σε ανύποπτο εκλογικά χρόνο είχαμε αναφερθεί διεξοδικά σε αναλύσεις του ΔΙΚΤΥΟΥ, στον κίνδυνο εγκλωβισμού του κατεξοχήν φορέα της κεντροαριστεράς (με όποια ονομασία είχε κατά καιρούς) ανάμεσα στον όψιμο και ιδιότυπο δικομματισμό ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ. Δυστυχώς ο κίνδυνος αυτός δεν αποφεύχθηκε και αυτό οφείλεται σε δυνάμεις που υπερέβαιναν τον φορέα αλλά και σε δικές του κινήσεις, στρατηγικές και πρόσωπα. Παρ’ όλα αυτά το Κίνημα Αλλαγής διατήρησε τα ποσοστά του στις εκλογές του Ιουλίου με απόλυτη αύξηση ψηφοφόρων σε σχέση με το 2015. Έδειξε έτσι πως έχει δημιουργήσει ένα «δίχτυ προστασίας» από την φθορά αλλά ταυτόχρονα το ίδιο αυτό δίχτυ το κρατάει παγιδευμένο σε συγκεκριμένο μέγεθος και ρόλο στο πολιτικό σύστημα.

Το Κίνημα Αλλαγής διατήρησε τα ποσοστά του στις εκλογές του Ιουλίου με απόλυτη αύξηση ψηφοφόρων σε σχέση με το 2015. Έδειξε έτσι πως έχει δημιουργήσει ένα «δίχτυ προστασίας» από την φθορά αλλά ταυτόχρονα το ίδιο αυτό δίχτυ το κρατάει παγιδευμένο σε συγκεκριμένο μέγεθος και ρόλο στο πολιτικό σύστημα.

Σημειώνουμε εδώ πως οι εκ δια μέτρου αντίθετες επιδόσεις του κόμματος στο Λεκανοπέδιο Αττικής και τα μεγάλα αστικά κέντρα σε σχέση με την υπόλοιπη περιφέρεια μας δείχνουν δύο πράγματα: 1) Εκεί που μετράει η κεντρική στρατηγική και η ανώτερη εκπροσώπηση του κόμματος οι επιδόσεις ήταν χαμηλές (4^ο κόμμα σε Αττική) ενώ 2) εκεί που χρειάζεται ιστορικές ρίζες με την κοινωνία και ικανά στελέχη κατέγραψε κατά κανόνα διψήφια ποσοστά και κατέκτησε (ανά δήμο) ακόμα και την 1^η ή 2^η θέση. Σε κάθε περίπτωση το επόμενο αντιπολιτευτικό διάστημα θα είναι καθοριστικό για την βιωσιμότητα και κυρίως για την παρουσία και εξέλιξη του φορέα μέσα στο πολιτικό σύστημα.