Ζούμε σε μια περίοδο, όπου η μεγάλη ένταση στη περιοχή και κυρίως οι ανοησίες μας, περί τα ελληνοτουρκικά, θα μας φέρουν σε σημείο απόγνωσης κάποια στιγμή, που δεν θα μπορούμε να γυρίσουμε πίσω.
Ο Ερντογάν, βρίσκεται σε κατάσταση που δεν είναι εύκολο, για κανέναν, να προσδιορίσει το αμέσως επόμενο βήμα.
ΟΙ πάντες το έχουν αντιληφθεί, οι πάντες κινούνται στην κυριολεξία σε αυτό το μοτίβο, εκτός από κάποιους ανόητους, που δεν εννοούν να καταλάβουν πού βρίσκονται και τι περιμένει στη γωνία.
Ο Ερντογάν δεν πήγε στη Γλασκώβη, ούτε γιατί θύμωσε και μάλωσε με τους Βρετανούς, για τον αριθμό των ακολούθων αστυνομικών, ούτε γιατί θύμωσε με τον Μπάιντεν και τις απαντήσεις που ισχυρίζεται ο Δενδιας στα κανάλια, ότι του έδωσαν αρνητικά. Απλά δεν μπόρεσε να πάει γιατί δεν άντεχε.
Το αεροπλάνο του έχει μετατραπεί σε Μπόινγκ Χοσπιταλ, επί της ουσίας, πετάει ως πραγματικό νοσοκομείο και κανείς δεν γνωρίζει, ούτε το τι συνέβη μεταξύ των δύο (Μπάιντεν-Ερντογάν) και για όλους τους ανθρώπους του, επί της ουσίας δεν έχουν ιδέα, ποια θα είναι η επόμενη μέρα στην Τουρκία. Φυσικά δεν τους νοιάζει, γιατί το δικό τους όραμα είναι η επόμενη ημέρα της ΝΔ, με ένα ισχυρό επί της ουσία κατάστημα της λαϊκής δεξιάς και ακόμη πιο δεξιά από την σημερινή παράταξη, με τον Δένδια, να λουστράρει το εαυτό του, σαν ηγεμόνα μιας τάσης, που δεν είναι διατεθειμένος να την αφήσει, στα χέρια κανενού.
Εκτος από τη διερμηνεα και τον Τσαβούσογλου, κανενας δεν γνωριζει τι συνέβη μετα ξυ των δυο ηγετών… Και ο Τσαβούσγλου πλεον, προσεχει πολύ τι λεει γυρω του και το τι ενημερώνει τους υπολοίπους…
Και εντω μεταξύ, χάνουμε κάθε δυνατότητα ανάπτυξης, σοβαρής εξωτερικής πολίτικης, γιατί αμείβουμε «κατά πώς είθισται», τους σπεκουλαδόρους, να μιλάν με ανοησίες και όχι για την ουσία.
Οι ΗΠΑ, που γνωρίζουν πάρα πολύ καλά και το αρνητικό κλίμα στις Επιτροπές τους και τη διαρκή άρνηση Ρεπουμπλικάνων τε Δημοκρατικών, να παίξουν με την Τουρκία, ήταν προφανές, πως θα έπρεπε να ψάξουν να βρουν τη πολιτική πλατφόρμα, για τη οποία μίλησε διεξοδικά ο Μπάιντεν, αλλά και ο Μπλίνκεν, όλο το τελευταίο διάστημα. Η αναγκαιότητα να συνεχιστούν οι στενές σχέσεις με τη Τουρκία και να συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις και να ανοίξουν και άλλοι δίαυλοι επικοινωνίας, είναι φανερο, πως είναι η πολιτικη των ΗΠΑ ότι και να βουρλίζεται ο σκαης….
Τα F16, για να μην μπερδεύονται οι ηλίθιοι, είναι κατά πολύ μεγάλη πιθανότητα, εφεύρημα των ίδιων των Αμερικανών, για να μην διακοπεί με τίποτε ο διάλογος και αυτή η πόρτα που έχει ανοίξει.
Γιατί επί της ουσίας, η Τουρκία είχε προκαταβάλει ένα δις δολάρια, για να ψωνίσει τα αεροπλάνα που επιθυμούσε. Μετά τον ψευτοτσαμπουκά με τα S400, δημιουργείται κενό, αλλά παράλληλα εμφανίζεται και υποχρέωση των ΗΠΑ να επιστρέψουν στους Τούρκους, το 1 δις δολάρια που είχαν προκαταβάλει.
Και βρέθηκε η φόρμουλα που είπαμε, τα F-16 με στοιχειώδη εξοπλισμό, που θα τα μετατρέψει σε μάχιμα εργαλεία, η τουρκική αεροπορική βιομηχανία.
Και εμείς πανηγυρίζουμε γιατί ο Μπάιντεν και κάποιες Επιτροπές του Αμερικάνικου Κοινοβουλίου και της Γερουσίας είπαν όχι στον Τούρκο Πρόεδρο για τα F-16.
Αντί να σκεφτούμε, ποια πολιτική μπορούμε να σχεδιάσουμε και αναπτύξουμε, στη ανατολική μεσόγειο, περιμένουμε πότε η Αμερική θα σκαμπιλίσει τον Ερντογαν, για να χαρούμε εμείς.