Τα τραγελαφικά συμβάντα με την κατάθεση του παράλληλου κυβερνητικού προγράμματος και την απόσυρσή του μετά από απαίτηση των δανειστών- αν και σύμφωνα με την ΑΥΓΗ «οι αντιδράσεις της αντιπολίτευσης οδήγησαν την κυβέρνηση στην απόφαση να διακόψει την συζήτηση του νομοσχεδίου(!)- καταδεικνύει ότι ποτέ ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προσγειώθηκε στην πραγματικότητα. Επιβεβαιώνεται ότι δεν εγκαταλείφτηκαν και επαναφέρονται από άλλο δρόμο, οι κυβερνητικές εμμονές που κρατούν τη χώρα αιχμάλωτη στη δυσχερή της θέση.
Γιατί το βασικό προβληματικό στοιχείο της κυβερνητικής ομάδας δεν είναι ότι κάνει λάθη, Φαίνεται ότι αποτελεί δομική αδυναμία της να επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη, να μην διδάσκεται από τις αποτυχίες της, που ορισμένες φορές είναι πολυδάπανες και καταστροφικές. Όπως με το παράλογο δημοψήφισμα που επέβαλλε και το πληρώσαμε πολύ ακριβά…
Αδυνατεί να κατανοήσει ότι από το 2009 και μετά η χώρα ακολουθεί μια δύσκολή αλλά κατά βάση ορθή πολιτική, που επιδιώκει να αντιστρέψει την προϋπάρχουσα αλόγιστη καταναλωτική πολιτική, που έφερε τα μνημόνια και τη σημερινή κατάσταση.
Αργεί να διαπιστώσει, όπως άργησε και η Ν.Δ. των Ζαππείων, ότι οι πολιτικές που εφαρμόζονται από το 2009 είναι συγκλίνουσες, ανεξάρτητα από το αν κυβερνά το ΠΑΣΟΚ, η Ν.Δ, ή ο ΣΥΡΙΖΑ… Σε αυτές τις συγκλίνουσες πολιτικές ασφαλώς είναι διακριτές δευτερεύουσες διαφοροποιήσεις, που μπορούν να επιταχύνουν ή να επιβραδύνουν τους επιδιωκόμενους στόχους. Που ωθούν τη χώρα να κινηθεί με ταχύτητα προκειμένου να ανακτήσει το χαμένο έδαφος ή την συντηρούν με παλινδρομικές κινήσεις σε μια αβέβαιη κατάσταση…
Η σημερινή κυβέρνηση όμως θεωρεί ότι η πολιτική της είναι το άλας της γης και κάθε φορά που διαπιστώνει ότι προσκρούει σε εμπόδια της πραγματικότητας και αδυνατεί να τα υπερβεί, αντί να αναθεωρήσει την πολιτική της, θεωρεί ότι μπορεί να εφευρίσκει νέους παράλληλους δρόμους για να συνεχίσει την πορεία της.
Έτσι όταν η αρχική παρατεταμένη διαπραγμάτευση περιόριζε την ρευστότητα της οικονομίας, αποκάλυψε τη λύση του περίφημου παράλληλου νομίσματος, που θα έθετε σε κυκλοφορία ταυτόχρονα με το Ευρώ.
Αργότερα όταν η διαπραγμάτευση αποδείχτηκε καταστροφική, για να περιορίσει τις συνέπειες των capital controls ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης που θεωρείται και σοβαρός αναφέρθηκε σε παράλληλο τραπεζικό σύστημα.
Τέλος όταν παραδέχτηκε την συντριπτική ήττα της πολιτικής της και υπέγραψε το 3ο μνημόνιο επιστράτευσε το παράλληλο πρόγραμμα !
Δεν γνωρίζουμε αν το πρόχειρο νομοσχέδιο που ετοίμασε και βάφτισε «παράλληλο πρόγραμμα» αποτελεί ένα απλό επικοινωνιακό αντιπερισπασμό για να στρέψει τους προβολείς της δημοσιότητας από τα νομοσχέδια που υλοποιούν το μνημόνιο της κυβέρνησης σε μελλοντικές ελπίδες.
Το χειρότερο και πιο ανησυχητικό είναι ότι ενδέχεται να πιστεύει σοβαρά ότι με τον τρόπο αυτό εξουδετερώνει τις επιπτώσεις του μνημονίου που έφερε!
Γιατί μόνο από την περικοπή του επιδόματος θέρμανσης η κυβέρνηση αφαίρεσε από οικονομικά αδύναμους πολίτες,105 εκ Ευρώ. Ταυτόχρονα όμως αφαιρεί και κάθε ίχνος σοβαρότητας και αξιοπιστίας όταν θεωρεί ότι με ένα παράλληλο πρόγραμμα κόστους 100 εκ Ευρώ θα διορθώσει ότι απέμεινε από το κοινωνικό κράτος που συνεχίζει να κατεδαφίζει η πολιτική της !
Όλα δείχνουν ότι η πολιτική του παράλληλου προγράμματος θα έχει την τύχη των παράλληλου νομίσματος και του παράλληλου τραπεζικού συστήματος. Για να παραμείνει τελικά η παράλληλη συμπόρευση με την πολιτική ανευθυνότητα, η παράλληλη συμβίωση με τον εθνολαικισμό του Καμμένου και τον πολιτισμό του Λαζόπουλου…