Στο θαυμάσιο δραματικό θεατρικό του ,ο Σ. Μπέκετ βάζει δύο ρακένδυτους φίλους, τον Βλαδίμηρο και τον Εστραγκόν, να περνούν τον καιρό τους κουβεντιάζοντας, φιλοσοφώντας και περιμένοντας κάποιον Γκοντό. Σύμφωνα με τα ερμηνευτικά σχόλια αυτός είναι η λύτρωση, η ελπίδα, ίσως ο Θεός [God]. Μόνον που αυτός δεν έρχεται ποτέ. Έτσι, «Περιμένοντας τον Γκοντό», οι δυό σύντροφοι τελματώνουν στην ακινησία και νομοτελειακά πορεύονται προς το Τέλος.
Για να δούμε μερικούς αναμενόμενους Γκοντό στις σημερινές κοινωνικές αιτήσεις, με την βάσιμη εικασία της εμφάνισης τους, αντίθετα από το θεατρικό.
1.. Γ κ ο ν τ ό Νο1. ΑΝΑΠΤΥΞΗ. Αυτή είναι η βασικότερη προαπαίτηση της όποιας ανάκαμψης, προσμένεται μήνα τον μήνα, όμως για την ώρα μόνον γενικότητες λέγονται δίχως επαρκή δηλωμένα σχέδια. Ας πούμε, πχ, πως πριν 10 μήνες περίπου ο Γ. Στουρνάρας, ο Σ. Μάνος και ολιγάριθμοι συνεργάτες τους, αρθρογράφησαν παρουσιάζοντας τις αρχές ενός –εκ πρώτης όψεως- πειστικού σχεδίου αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας ή μέρους της με προεισπρακτικό συντελεστή επί των μελλοντικών αξιών. Είναι γνωστό ,πως η ανάπτυξη του αστικού και έγγειου περιβάλλοντος αποτελεί την λοκομοτίβα παραγωγής εθνικού πλούτου ,εξαιτίας των συνοδευουσών επενδύσεων. Τα σχέδια ,φαίνεται ,πως είναι ακόμα στα συρτάρια.
Ένας άλλος τομέας πού εισφέρει τα μέγιστα σε μια υποταγμένη οικονομία σαν την δική μας ,είναι οι Δημόσιες Επενδύσεις, κυρίως δηλ. τα Δημόσια Έργα, αν και το ΠΔΕ είναι από διετίας περικεκομμένο. Ξεκαθαρίζω ,πως δεν μιλώ γιά τους περίφημους 4 μεγάλους Οδικούς Άξονες-ή μόνον γι αυτούς- αλλά για μικρότερα μεγάλα έργα υποδομών
εξασφαλισμένης επιλεξιμότητας και χρηματοδότησης από το ΕΣΠΑ. Ωστόσο οι προαιώνιες αγκυλώσεις της διοικητικής και τεχνικής γραφειοκρατίας αλλά και ο στρεβλός τρόπος μειοδοσίας της -προ έτους απελευθέρωσης των αμοιβών- διαδικασίας, πού οδηγεί σε δικομανείς συμπεριφορές τους ενδιαφερομένους ,καθυστερούν ανεπανόρθωτα την ανάθεση της μελέτης και την συνακόλουθη κατασκευή. Τα έργα αφορούν σε εκμεταλλεύσεις των υδατικών πόρων [Φράγματα, έγγειες βελτιώσεις, αντιπλημμυρικά έργα, διυλιστήρια νερού, διαχειριστικά σχέδια εύφορων πεδιάδων] αλλά και σε λιμάνια, κοινωφελή κτίρια και μικρότερους δρόμους. Οι πρ/σμοί των έργων προεκτιμώνται από 10.000.000 €
μέχρι 50.000.000 €. Τα έργα λιμνάζουν επί του παρόντος στους οικείους διαχειριστικούς φορείς της Διοίκησης, ενώ μπορεί να δοθεί μία γερή ώθηση στην ροή χρήματος από Κοινοτικούς Πόρους .Αυτά μόνον τα έργα σύμφωνα με τις αναλύσεις του ΤΕΕ και του ΙΟΚ, κυρίως στην κατασκευή τους μπορούν να αποφορτίσουν την συνολική ανεργία κατά 2 %.
Σε άλλα αναπτυξιακά χωράφια τώρα. Η βραδύτητα στην Τραπεζική ανακεφαλαιοποίηση στερεί χρηματοδότηση σε νέους φερέγγυους και καινοτόμους
Επιχειρηματίες, οι οποίοι και εξαιτίας του λόγου αυτού είναι λιγοι ακόμα ,ενώ οι ιδέες πολλαπλάσιες. Φαίνεται, πώς η ιερή –και μάλλον αντιαναπτυξιακή-αγελάδα του ευρύτατου Δημ. Τομέα ρουφάει σαν καταβόθρα όλα τα δυναμικά μεθοδεύσεων και προτεραιοτήτων της Κυβέρνησης .Και πάντοτε ψάχνουμε κάποια πολλά οριζόντια δις. Κοντά στο νου κι η γνώση. Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων μας δανείζει για αναπτυξιακές δράσεις με επιτόκιο 2 % ,ενώ στις χρηματοδοτήσεις από το ΕΣΠΑ η Εθνική συμμετοχή είναι σχεδόν μηδενική. Προχωράμε.
2..Γκ ο ν τ ό Νο 2.ΕΞΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΦΟΡΟΔΟΤΙΚΗΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑΣ. Εδώ, πια θα πούμε κάποια αυτονόητα κι όχι μόνον. Ακόμα κι αν υποθέσουμε πως η ανάπτυξη αρχίζει με προφανώς αργούς ρυθμούς, τα αλλεπάλληλα δημοσιονομικά μέτρα στο τέλος της τριετίας δείχνουν ύφεση 30 %, έγραφε το ΒΗΜΑ στις 5 Αυγούστου 2012, το οποίο σε συνδυασμό με τα 400 δις. της παράνομης κι εξαγώγιμης συσσώρευσης μαύρου πλούτου οδηγεί όλους μας σε κατηφή αμηχανία. Παρόλα αυτά μπορεί να προταθεί μια ,ας την πούμε, μερική αντικυκλική εφαρμογή στο στράγγισμα της φοροδοτικότητας, με δεδομένο πως η σύλληψη του μαύρου πλούτου στα πρώτα 50 έτη τη παρούσας ζωής αποτελεί θεολογικό υπερβατολογικό λόγο. Μπορεί να κοιταχτεί ο λεγόμενος φόρος αλληλεγγύης ,ο όποιος φορολογεί εκ νέου το μεικτό ποσό ,το οποίο στο μεταξύ απομειώθηκε λόγω της κανονικής φορολόγησης. Φορολογούνται εκ νέου δηλ. και οι αποδιδόμενοι κανονικοί φόροι. Έτσι για μικρότερα εισοδήματα η αύξηση του συντελεστή αγγίζει το μισό περίπου του βασικού φόρου. Δεν είναι ο μόνος παραλογισμός, αλλά μέχρι να τελειώσει ο ακρωτηριασμός του ποδιού ,δεν θα κόψουμε και το χέρι. Είναι τουλάχιστον χρήσιμο για τις συναλλαγές. Ας περιμένουμε τον 2ο Γκοντό ,που σε συνδυασμό με τον 1ο συνεπώνυμο, μπορούν να φτιάξουν λίγο το πάζλ.
3..Γκ ο ν τ ό Νο 3. ΠΑΙΔΕΙΑ. Εκτιμώ πως ο Γκοντό της Παιδείας είναι στο δρόμο ,παρά τα επιφαινόμενα, γιά την πάλη στην Αν. Εκπαίδευση, δηλ. είμαστε όλοι όσοι διατιθέμεθα γι αυτήν. Η Παιδεία δεν είναι μόνον το Φαίνεσθαι δηλ. η σειρά δάσκαλος, διδασκόμενος, υλικοτεχνικά, και προφανώς ούτε οι Βεσπασιανοί Παιδείας αμύντορες αμεταρρύθμιστοι αλλά είναι Πολιτισμικό στήριγμα, στην apriori ουσία της.
Ο Αινστάιν συνήθιζε να λέει στα γηρατειά του πως η Παιδεία είναι η ψυχή κάθε σύγχρονου ζώντος πολιτισμού
4..Γ κ ο ν τ ό Νο 4. Κ.ΣΗΜΙΤΗΣ. ή φέρτε πίσω τον Σημίτη, ήγουν κάποιον στέρεο με τετράγωνη λογική, παιδεία πολιτισμού, ικανότητα του προβλέπειν, μεθοδικό κι αντιλαϊκιστή σοσιαλδημοκράτη. Γίνονται δεκτά και υβρίδιά του. Κι ακόμα να σταματήσουν οι Αρχηγοί –στους δύο προφανείς, αναφέρομαι-να υποδύονται ο ένας τον άλλο προηγουμένων χρόνων, έστω και περίπου.
5..Γ κ ο ν τ ό Νο 5. ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΑΚΙ. Βλέπω πολλούς ναρκαλιευτές κι επιλοχίες στον δρόμο από που θα περάσει ο Γκοντό του προσδοκώμενου μεταρρυθμιστικού φορέα του Ριζοσπαστικού Κέντρου εύρους ,από τις παρυφές των Συντηρητικών έως αυτές του ΣΥΡΙΖΑ. Μην μείνουμε μόνον με τους κατώτερους αξιωματικούς γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ του λεγομένου ρηχού ΠΑΣΟΚ, ίσως έχει για δεξιά Αντιπολίτευση τους Καμμένους και την –οιονεί αντικοινοβουλευτική, αλλά κοινοβουλευτικά νομιμοποιούμενη Χ.Α-και φτάσουμε να λέμε για την συγκεκριμένη θέση της Ακροδεξιάς Αντιπολίτευσης ,πόσο καλός ήταν ο Γ.Καρατζαφέρης. Με απωθεί η ιδέα, του τέλους του Βλαδίμηρου και του Εστραγκόν και η συνακόλουθη συνέχιση της κομματοκρατίας των σωλήνων, της πολιτικής αμορφωσιάς και της δημαγωγίας.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ.. Μια απαισιόδοξα αισιόδοξη ανάγνωση του Μ. Αναγνωστάκη
….Κι ήθελε ακόμα πολύ φως να ξημερώσει
Κι εγώ δεν παραδέχτηκα την ήττα μου
Καθώς είδα πόσα κρυμμένα τιμαλφή έπρεπε να σώσω
Πόσες φωλιές νερού να συντηρήσω μέσα στις φλόγες…
Ο Νίκος Γκιώνης είναι Πολιτικός Μηχανικός