Το κείμενο του Cas Mudde που ακολουθεί, δημοσιεύτηκε στο Open Democracy (https://www.opendemocracy.net/can-europe-make-it/cas-mudde/why-new-farright-political-group-in-european-parliament-is-destined-to-) στις 16 Ιουνίου 2015, ημέρα που δημιουργήθηκε στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο η ομάδα της ακροδεξιάς, με επικεφαλής τη Marine Le Pen. Ο Mudde υποστηρίζει ότι αυτή η προσπάθεια είναι πολιτικά θνησιγενής. Αντίθετα είναι μια οικονομική επιτυχία, δεδομένου ότι θα αποφέρει στα ακροδεξιά κόμματα που συναπαρτίζουν τη νέα ομάδα 17,5 εκατομμύρια ευρώ τα επόμενα τέσσερα χρόνια.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι πρόκειται για τη δεύτερη προσπάθεια δημιουργίας ακροδεξιάς πολιτικής ομάδας στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Η πρώτη είχε γίνει στις αρχές του 2007. Ωστόσο, η νεοσύστατη πολιτική ομάδα της Ακροδεξιάς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είχε άδοξο τέλος, καθώς άντεξε μόνο δέκα μήνες. Οι πέντε Ρουμάνοι ευρωβουλευτές της ομάδας αποχώρησαν από αυτήν, το Νοέμβριο του 2007, καταγγέλλοντας ως προσβλητικές τις δηλώσεις της Ιταλίδας συναδέλφου τους Αλεσάντρα Μουσολίνι για τους Ρουμάνους μετανάστες στην Ιταλία. Αυτή η πολιτική ομάδα ονομαζόταν «Ταυτότητα, Παράδοση, Κυριαρχία» (ΙΤS, Identity, Tradition, Sovereignty) και είχε ως επικεφαλής της τον Bruno Gollnisch, ευρωβουλευτή του Εθνικού Μετώπου της Γαλλίας, στενό συνεργάτη του Jean–Marie Le Pen.

Πέτρος Παπασαραντόπουλος 

Η Marine Le Pen και ο Geert Wilders ανακοίνωσαν πρόσφατα τη συγκρότηση μιας νέας ομάδας της «Ευρώπης των Εθνών και των Ελευθεριών» στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Πρόκειται για μια οικονομική επιτυχία; Σίγουρα. Πρόκειται για μια πολιτική επιτυχία; Το αντίθετο.

Παρόλο που η Marine Le Pen και ο Geert Wilders έκαναν τις συνηθισμένες μεγαλόστομες δηλώσεις τους, ακούστηκαν πιο κενές από ό,τι συνήθως, ακόμα και στα περισσότερα ευρωπαϊκά ΜΜΕ, τα οποία σχεδόν ποτέ δεν χάνουν την ευκαιρία να διακηρύξουν την τελευταία «άνοδο της ακροδεξιάς». Η Marine Le Pen, ηγέτιδα του γαλλικού Εθνικού Μετώπου (FN), δήλωσε[1] με λαϊκιστικό πάθος: «Είμαστε εδώ για τους λαούς μας, για τις ελευθερίες μας», ενώ ο Geert Wilders, ηγέτης του ολλανδικού Κόμματος της Ελευθερίας (PVV), χρησιμοποίησε το συνηθισμένο μαχητικό του στυλ, διακηρύσσοντας: «Σήμερα είναι η D-Day, είναι η ημέρα της απελευθέρωσής μας».

Η ανακοίνωση για τη δημιουργία της πολιτικής ομάδας των ακροδεξιών κομμάτων Ευρώπη των Εθνών και των Ελευθεριών (ENF στα αγγλικά, ENL στα γαλλικά) είναι σημαντική κυρίως επειδή αυτή τη φορά φαίνεται ότι γίνεται όντως πραγματικότητα. Πριν από τις ευρωεκλογές του Μαΐου του 2014, η Le Pen και ο Wilders ισχυρίζονταν για μήνες ότι υπήρχαν μέλη για τη δημιουργία της ομάδας, αλλά τελικά χρειάστηκε να παραδεχτούν ότι κανένα κόμμα δεν συμμετείχε στην αρχική «βασική ομάδα» των πέντε, δηλαδή, FN, PVV, αυστριακό Κόμμα της Ελευθερίας (FPO), βελγικό Φλαμανδικό Μπλοκ (VB), και Λίγκα του Βορρά (LN) από την Ιταλία. Ανακοίνωσαν ότι θα είχαν μια ομάδα «πολύ σύντομα»[2], κάτι που τελικά πήρε έναν χρόνο.

Όπως ήταν αναμενόμενο, η Le Pen και ο Wilders χρειάστηκε να δημιουργήσουν τη νέα ομάδα τους στηριζόμενοι στις υπηρεσίες των αποστατών των κομμάτων, και όχι στα ίδια τα κόμματα. Η Janice Atkinson θεωρήθηκε πολύ διεφθαρμένη για το Κόμμα της Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου (UKIP) και της ομάδας Ευρώπη της Ελευθερίας και της Άμεσης Δημοκρατίας (EFDD), και θα διεκδικεί τα έξοδά της από το ENF στο μέλλον, ενώ οι δύο Πολωνοί Michal Marusik and Stanislaw Zoltek χαιρετίζονται ως «η νέα μετριοπαθής πολιτική ηγεσία»[3] του πολωνικού Κογκρέσου της Νέας Δεξιάς (KNP), ενός ηγετοκεντρικού κόμματος που πρόσφατα απομάκρυνε[4] τον ηγέτη του Janusz Korwin-Mikke, τον μόνο δημοφιλή του πολιτικό. Σε καμιά περίπτωση, όπως ισχυρίστηκε ο Harald Vilimsky, Γενικός Γραμματέας του FPO και ηγέτης της ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (ΕΚ), δεν πρόκειται για τη βάση μιας «αληθινά συνεκτικής πολιτικά επικριτικής στην ΕΕ ομάδας».

Σύμφωνα με το ανακοινωθέν της Γενικής Διεύθυνσης του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το ENF έχει 36 μέλη από 7 κράτη-μέλη της ΕΕ. Τα περισσότερα από τα μισά (19) προέρχονται από το FN της Le Pen, το οποίο κυριαρχεί στην ακροδεξιά στο ΕΚ, 5 προέρχονται από την ιταλική LN, από 4 διαθέτουν το FPO και το PVV, 2 το KNP, 1 το VB και 1 μέλος είναι ανεξάρτητο.

Αποτελεί ειρωνεία ότι αυτή τη στιγμή το ENF διαθέτει λιγότερους ευρωβουλευτές από όσους διέθεταν τα πέντε «βασικά κόμματα» τη νύχτα των ευρωεκλογών, καθώς το FN αμέσως έχασε μια ευρωβουλευτή, την Joelle Bergeron, και πρόσφατα απέβαλε τον ιδρυτή του, και πατέρα της Marine, Jean-Marie Le Pen. Σε ένδειξη αλληλεγγύης, ο ευρωβουλευτής που ήταν για χρόνια μαζί του στο κόμμα, Bruno Gollnisch, θα μείνει επίσης εκτός ENF.

Έτσι λείπει μόνο ένας ευρωβουλευτής του FN, ο Aymeric Chauprade, που πιστεύεται ότι αυτή τη στιγμή βρίσκεται στα Φίτζι. Ο Chauprade[5] θεωρούνταν ότι θα ηγείτο της νέας ομάδας, αλλά έχασε την εύνοια του κύκλου της Marine Le Pen, και τώρα είναι σε γενικές γραμμές απομονωμένος (παρόλο που είναι πιθανό να συμμετάσχει στο ENF).

Ας είμαστε απολύτως ξεκάθαροι, το ENF είναι μια οικονομική επιτυχία, αλλά μια πολιτική αποτυχία. Υπολογίζεται ότι η νέα πολιτική ομάδα θα καταφέρει να πάρει 17,5 εκατομμύρια ευρώ[6] τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Αυτά τα χρήματα είναι πολύ σημαντικά για κόμματα που φέρεται ότι έχουν τόση έλλειψη χρημάτων που υποχρεώνονται να δανειστούν χρήματα[7] από τους φίλους του Πούτιν στη Ρωσία.

Επίσης θα δημιουργήσει τις απαραίτητες έμμισθες θέσεις για να εξασφαλιστεί η προστασία που είναι απαραίτητη για να συνεχίσει να υπάρχει ένα κόμμα – ιδιαίτερα για το FN, που διαθέτει ελάχιστους βουλευτές στο γαλλικό κοινοβούλιο, ως συνέπεια του εξαιρετικά μη αναλογικού εκλογικού συστήματος της χώρας. Παρόλο που θα προσφέρει στα κόμματα που συμμετέχουν σε αυτό ελαφρώς μεγαλύτερη παρουσία εντός του ΕΚ, κυρίως μέσω του κάπως περισσότερου χρόνου ομιλίας, το ENF θα είναι τόσο απομονωμένο όσο και το EFDD.

Πολιτικά το ENF είναι αναμφίβολα μια αποτυχία. Ακόμα και έναν χρόνο μετά τις ευρωεκλογές, μετά τη διεξαγωγή των βρετανικών και των σουηδικών εκλογών, η Le Pen και ο Wilders δεν κατάφεραν να πείσουν τα κόμματα που αυτοί θα ήθελαν να συμμετάσχουν. Το τσεχικό Κόμμα Ελεύθερων Πολιτών (Svobodni), το λιθουανικό Τάξη και Δικαιοσύνη (ΤΤ) και οι Σουηδοί Δημοκράτες (SD) παραμένουν εκτός EFDD, ενώ το Δανικό Λαϊκό Κόμμα (DF) και το Κόμμα των Φιλανδών (PS) απολαμβάνουν την αξιοπρεπή κάλυψη των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών (ECR). Ακόμα και το πολωνικό KNP είναι διαιρεμένο μεταξύ των EFDD, ENF και Non Inscrits (μη εγγεγραμμένοι, NI). Επιπλέον, το μέλλον του κόμματος ήταν ήδη αβέβαιο[8] με τον πρώην ηγέτη του Korwin-Mikke, και φαίνεται ότι θα οδηγηθεί στην πολιτική αφάνεια χωρίς αυτόν.

Αυτό που αποτελεί απολαυστική ειρωνεία είναι ότι η δημιουργία του αντιευρωπαϊκού ENF ήταν ένα τέλειο παράδειγμα όλων αυτών που οι πολιτικοί που το αποτελούν απεχθάνονται στην ΕΕ. Παραβίασαν τους κανόνες προκειμένου να καταφέρουν να φάνε από την ευρωπαϊκή κουτάλα που τόσο κακολόγησαν, και το έκαναν στρατολογώντας μια ευρωβουλευτή που ανταποκρίνεται στα πρότυπα της ΕΕ[9], η βοηθός της οποίας κατηγορήθηκε ότι παρουσίασε διογκωμένα έξοδα.

Ένας καιροσκοπισμός κοινός σε όλες τις πολιτικές ομάδες στην ΕΕ, από το κεντροδεξιό Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (EPP), το οποίο εξακολουθεί να υποστηρίζει τον αυτο-διακηρυσσόμενο ως «μη φιλελεύθερο δημοκράτη» Ούγγρο πρωθυπουργό Viktor Orban,[10] μέχρι τους Σοσιαλιστές & Δημοκράτες (S&D), οι οποίοι απλά επανεκλέξαν ως πρόεδρο τον διεφθαρμένο πρώην Βούλγαρο πρωθυπουργό Sergei Stanichev,[11] και από τη φιλοευρωπαϊκή Συμμαχία Φιλελευθέρων και Δημοκρατών (ALDE), που προσέφερε στέγη στο διεφθαρμένο[12] βουλγαρικό Κίνημα Δικαιωμάτων και Ελευθεριών (MRF), μέχρι το ευρωσκεπτικιστικό ECR, που δέχτηκε στους κόλπους του το ακροδεξιό DF.

————

[1] http://www.wsj.com/articles/marine-le-pen-and-geert-wilders-to-announce-far-right-bloc-1434440594

[2] http://www.euronews.com/2014/06/24/le-pen-wilders-fail-to-put-together-far-right-group-in-european-parliament/

[3] http://www.fpoe.eu/vilimsky-fpoe-gruendet-mit-partnern-eu-fraktion-europa-der-nationen-und-der-freiheit/%3Futm_content=bufferb870b%26utm_medium=social%26utm_source=twitter.com%26utm_campaign=buffer

[4] http://www.thenews.pl/1/9/Artykul/192851,KorwinMikke-ousted-as-leader-of-New-Right

[5] https://www.opendemocracy.net/can-europe-make-it/cas-mudde/eaf-is-dead-long-live-menl

[6] https://www.opendemocracy.net/can-europe-make-it/cas-mudde/eaf-is-dead-long-live-menl

[7] http://www.independent.co.uk/news/world/europe/40m-of-russian-cash-will-allow-marine-le-pens-front-national-to-take-advantage-of-rivals-woes-in-upcoming-regional-and-presidential-elections-9888509.html

[8] mailto:http://blogs.lse.ac.uk/europpblog/2014/06/10/the-congress-of-the-new-right-is-the-latest-anti-establishment-party-to-have-success-in-poland-but-it-may-struggle-to-secure-long-term-support/

[9] http://www.theguardian.com/politics/2015/mar/24/janice-atkinson-expelled-ukip-false-expenses-claims

[10] http://www.bloomberg.com/news/articles/2014-07-28/orban-says-he-seeks-to-end-liberal-democracy-in-hungary

[11] http://www.bbc.com/news/world-europe-10642450

[12] https://euobserver.com/news/29887