Τον Οκτώβριο, 58 συμπολίτες μας από το χώρο της Κεντροαριστεράς απεύθυναν έκκληση για τη δημιουργία μιας ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης, με πρώτο σταθμό την μάχη των ευρωεκλογών, ίσως των πιο κρίσιμων ευρωεκλογών και για την Ευρώπη και για την Ελλάδα την τελευταία 20ετία. Το ζητούμενο απλό: Απέναντι στον κίνδυνο που αντιμετωπίζουν όχι μόνο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα αλλά και ίδια η πίστη στην ενωμένη Ευρώπη, που πλήττονται από αριστερές και δεξιές εκδοχές του εθνικολαϊκισμού, οι φιλοευρωπαϊκές, μεταρρυθμιστικές δυνάμεις, παρά τις όποιες διαφορές τους, χρειάζονται να δώσουν μια καίρια πολιτική μάχη με ένα πλουραλιστικό αλλά ενιαίο ψηφοδέλτιο. Ένα ψηφοδέλτιο παράταξης και όχι κόμματος, ένα ευρύ ψηφοδέλτιο όσο το δυνατόν περισσότερων κομμάτων, κινήσεων και πολιτών, μακριά από λογικές ιδεολογικής καθαρότητας και αποκλεισμών.
Αυτή ακριβώς η έκκληση έδειξε από πολύ νωρίς τη δυναμική της. Εκτός της ‘καθαρής’ ΔΗΜΑΡ του άθλιου 4-2-1 και της φιλοκερδούς αριστεροφροσύνης, όλες οι άλλες δυνάμεις του χώρου ανταποκρίθηκαν. Ανταποκρίθηκε, όμως, κυρίως ένα μεγάλο τμήμα πολιτών, όχι μόνο δημοσκοπικά αλλά συμμετέχοντας σε μαζικές εκδηλώσεις σ’ όλη την Ελλάδα και δημιουργώντας από τα κάτω επιτροπές πρωτοβουλίας για την ανασυγκρότηση της δημοκρατικής παράταξης. Οι πολίτες αυτοί ανταποκρίθηκαν στο αίτημα της υπέρβασης των διαφορών, αναγνωρίζοντας ότι δημοκρατική παράταξη σημαίνει διαφορετικότητα αλλά και κοινά μέτωπα στο φασισμό, στο δεξιό και αριστερό εθνικολαϊκισμό και στην αντιμεταρρύθμιση. Ακόμα και πολίτες που δεν είχαν ψηφίσει ποτέ ΠΑΣΟΚ, αρνούμενοι να δεχτούν μια ισοπεδωτική κριτική της μεταπολίτευσης, βρήκαν κοινό βήμα με πολίτες που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ, κατανοώντας την ανάγκη να κάνουν πολιτική με βάση τις συλλογικές αναγκαιότητες του παρόντος και του μέλλοντος και όχι τα ατομικά απωθημένα του παρελθόντος και τις όποιες ιδεολογικές προσλήψεις. Και ενώ η δυναμική αυτή της ευρύτητας, της διαφορετικότητας και της συναίνεσης εμπνέει κάθε μέρα μεγαλύτερο αριθμό πολιτών, κάποιοι από τους 58, που απεύθυναν ακριβώς αυτή την έκκληση, αποφάσισαν πραξικοπηματικά με βάση τις ‘καλύτερες’ φραξιονιστικές, αντιδημοκρατικές παραδόσεις της Αριστεράς από την οποία προέρχονται, χωρίς σύγκληση ούτε του συντονιστικού ούτε της ολομέλειας, να δηλώσουν παρατηρητές.
Οι υπνοβάτες των τελευταίων τριάντα χρόνων, που πολλές φορές έκαναν κριτική στο ΠΑΣΟΚ από τα αριστερά για να γίνει χειρότερο και πιο λαϊκιστικό, μπροστά στη μεγάλη ανταπόκριση στη δική τους έκκληση υπέρβασης και αφού ονειρεύτηκαν για λίγο παλάτια καθαρότητας και μια νέα μεγάλη ‘ΔΗΜΑΡ’ με νέο όνομα και σύμβολα, ξύπνησαν, τρόμαξαν από τον ίσκιο τους και μας ζητούν τώρα να μείνουμε παρατηρητές. Δεν εκφράζουν, όμως, παρά μόνο τους εαυτούς τους και μπορούν να γυρίσουν στην πολιτική τους υπνοβασία και τις φαντασιώσεις περί καθαρών και αρίστων. Οι υπόλοιποι και η συντριπτική πλειψηφία των πολιτών που εμπνέονται από το όραμα μιας δημοκρατικής, σύγχρονης Ελλάδας σε μια δημοκρατική, ενιαία Ευρώπη θα δώσουμε την μαχη με το ψηφοδέλτιο της Ελιάς και όποιων έχουν το σθένος να είναι υποψήφιοι.
Η “ Πλατωνική Πολιτεία” και οι αριστεροί φιλόσοφοι-βασιλιάδες απέχουν πολύ από το πνεύμα μιας δημοκρατικής παράταξης, αλλά ως παρατηρητές έχουν μεγάλη ευθύνη για το αύριο και της Ευρώπης και της χώρας μας, στην οποία 22% των πολιτών δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν στο δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών τον φασίστα. Γιατί τι θα μπορεί να κάνει και να πει ο καθηγητής όταν αύριο γκρεμίσουν την πόρτα του, σπάσουν τα γυαλιά του στο πάτωμα και τον πάρουν δέσμιο;