Μετά την «δικαιολογημένη» απουσία της Τουρκίας από τη σύνοδο για το προσφυγικό λόγω της τρομοκρατικής επίθεσης αρχίζει να φαίνεται ότι ένα παιχνίδι ανταλλαγμάτων θα παιχθεί ως συμπλήρωμα της Τουρκικής ανοχής στην προετοιμασία διαδικασιών δημιουργίας εδαφών προσδιοριζόμενων ως Κουρδικά, σε Τουρκία, Συρία και ΙΡΑΝ.
Πρώτη φάση του παιχνιδιού θα μπορούσε να είναι ο -προς το παρόν-περιορισμένος ρόλος ενεργοποίησης του ΝΑΤΟ εκτός Τουρκικών εδαφών, καθώς και η «μη απαίτηση» της Ευρωπαϊκής Ένωσης για καταγραφή των προσφύγων επί Τουρκικού εδάφους, στοιχεία που η έλλειψή τους αναβάλλει για το μέλλον τον αποτελεσματικό έλεγχο των προσφυγικών ροών, τουλάχιστον μέχρι την επόμενη σύνοδο αρχές Μαρτίου όπου θα είναι δύσκολο για την Τουρκία να βρεί ακόμα μία δικαιολογία για να κερδίσει χρόνο. Χρόνο που εκτιμά ότι χρειάζεται προκειμένου να πείσει τον Λευκό Οίκο για το «δικαίωμά της» να εισβάλλει στη Βόρεια Συρία, παγώνοντας τις εξελίξεις στο Κουρδικό, κυρίως όμως δημιουργώντας «δεδικασμένο» ως προς το δικαίωμά της να το επαναλαμβάνει όποτε το κρίνει…σκόπιμο!
Φαίνεται ότι ΗΠΑ και Ε.Ε. εκτιμούν ότι οι χειρισμοί στο μαλακό υπογάστριο της Τουρκίας στις συνθήκες μάλιστα που η ανοικτή αντιπαράθεσή της με την Ρωσία του Πούτιν μπορεί να εξελιχθεί σε στρατιωτική εμπλοκή, απαιτούν χρόνο, υπομονή και περίσκεψη.
Ιδιαίτερα η Ε.Ε. χρειάζεται και η ίδια χρόνο, προκειμένου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε συνεννόηση με τον Γαλλογερμανικό άξονα, να διαχειρισθεί τις απειλές των 4ων του τέως «υπαρκτού σοσιαλισμού» για κλείσιμο των συνόρων, απειλές που προφανώς συνδυάζονται με την αντίθεσή τους σε κάθε σκέψη οποιουδήποτε είδους νέας χρηματοδότησης στην Ελλάδα, ακόμα και για να αποφευχθεί ενδεχόμενο τραπεζικό bail in, ζήτημα που τείνει να εξελιχθεί στον νέο μόνιμο πονοκέφαλο της Ε.Ε. μετά την κατάρρευση των Ελληνικών τραπεζικών μετοχών και την αποτυχία ακόμα μιας ανακεφαλαιοποίησής τους.
Υπό αυτήν την έννοια όσοι προεξοφλούν ότι υπάρχει ante portas σχέδιο εμπλοκής της χώρας μας και ενδεχομένως και της Κύπρου σε κάποιο διεθνές παιχνίδι ανταλλαγμάτων, θα ήταν σοφότερο να κρατήσουν το όπλο τους παρά πόδα, από το να απασφαλίσουν την ετοιμότητά τους να «υπερασπισθούν» τη χώρα μας για «να μην πληρώσει εκείνη τα Ευρωατλαντικά σπασμένα»
Οι ερμηνευτικοί αυτοματισμοί του γενέθλιου εθνικού αντιδυτικισμού έχουν και κάποια όρια
Ή τουλάχιστον πρέπει να έχουν.