Η απόλυτη σταθερότητα του ΚΚΕ σε ποσοστά και κοινοβουλευτική δύναμη δεν εξέπληξε κανέναν, αξίζει να σημειωθεί πάντως η άρση κάθε σύνδεσης με το υπόλοιπο εκλογικό σώμα καθώς από την πτώση μερικών εκατοντάδων χιλιάδων ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να καρπωθεί τίποτα. Όσον αφορά τα υπόλοιπα κόμματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης μπορούμε να μιλήσουμε για δύο προσωποπαγείς (ναρκισσιστικού ύφους) αντιπολιτευτικούς «δορυφόρους», έναν εκ δεξιών της ΝΔ (Ελληνική Λύση) κι έναν εξ αριστερών του ΣΥΡΙΖΑ (Μερα25) που θα λειτουργήσουν ως «μαγνητικά πεδία» στον όψιμο δικομματισμό, ορίζοντας εν πολλοίς και κάποια όρια στις κινήσεις των μεγαλύτερων σχηματισμών. Ιδιότητα την οποία βέβαια θα χρειαστεί να κατακτήσουν μέσα στο κοινοβούλιο καθώς ελλοχεύει πάντοτε η πιθανότητα της κοινοβουλευτικής μας παράδοσης να μην αποτελέσουν καν δορυφόρους αλλά περαστικούς …κομήτες βραχείας λαϊκιστικής τροχιάς.