Την επαύριο του "φιάσκου" στην αντιμετώπιση του χιονιά και ενώ είχαν αρχίσει οι αλληλοκατηγορίες μεταξύ των διαφόρων υπευθύνων ο κ. Τσίπρας κατέθεσε πρόταση μομφής.

Όμως, τον μόνο που δεν πλήττει με αυτήν του την κίνηση είναι η κυβέρνηση. Ίσα ίσα που την ευνοεί, καθώς την βγάζει από τη δύσκολη θέση. Αφενός, επιβάλλει σιωπητήριο στις διαφοροποιήσεις και ενισχύει τη συσπείρωση της Ν.Δ.. Αφετέρου, την ώρα που επλήγη η εικόνα της αποτελεσματικότητας και του "επιτελικού κράτους", δίνει στον κ. Μητσοτάκη τη δυνατότητα να συγκρίνει την απόδοση της κυβέρνησής του με την αντίστοιχη του κ. Τσίπρα σε αντίστοιχες περιπτώσεις, σύγκριση που είναι, προφανώς, καταλυτική. Τέλος, η συζήτηση -αναγκαστικά θα γενικευθεί και θα μεταφερθεί στα συνολικά πεπραγμένα της κυβέρνησης. Και εδώ θα επιδιωχθούν συγκρίσεις που μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ δεν ευνοούν.

Τούτων δοθέντων είναι προφανές πως η μομφή, κατ' ουσίαν, στρέφεται εναντίον του Ν. Ανδρουλάκη και των δημοσκοπήσεων που δείχνουν το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ να πλησιάζει τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ. Θέλει να δείξει μέσω της μομφής πως αυτός είναι η πραγματική αντιπολίτευση και εναλλακτική, εκμεταλλευόμενος και την απουσία του Ν.Α. από τη Βουλή.

Μόνο που και σε αυτό το επίπεδο η επιλογή Τσίπρα είναι άκρως προβληματική. Δείχνει πως δεν έχει αντιληφθεί πως η στασιμότητα ή/και η υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις κατά μεγάλο μέρος οφείλεται στην υστερική και κυνική αντιπολίτευσή του στα θέματα της πανδημίας και όχι μόνο. Και αντίστροφα η άνοδος του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ σχετίζεται και με την προσπάθειά του να διαμορφώσει την εικόνα μιας αξιόπιστης και εποικοδομητικής αντιπολίτευσης. Ως εκ τούτου μια αναμέτρηση "σκληρού ροκ" στη Βουλή στη διάρκεια της συζήτησης της πρότασης μομφής δεν ευνοεί τον κ. Τσίπρα αλλά τον Ν. Ανδρουλάκη που δε θα μετάσχει σε αυτήν αλλά θα λέει "νηφάλια" την άποψή του από... μακριά.

Τούτων δοθέντων η πρόταση μομφής είναι "μια τρύπα στο νερό" και θα αποδειχθεί αυτογκόλ.