Νενικήκαμεν. Σε Γαλλία, Σλοβενία. Για τα Πανηγύρια, που θα έλεγε κι ο Χάσεκ. Διαδρομίζουμε, φερελπίζουμε, καυχώμαστε για το ως όφειλαν. Κι όμως οι κυρώσεις ενάντια στο θηρίο δεν το λυγίζουν, το καλοκαίρι έρχονται βουλευτικές στη Γαλλία, ο Μπρέξιτ Τζόνσον μάς κάνει τον αρχηγό κι …η Φρεντέρικσεν θυμήθηκε την «προσφυγιά». Έξυπνες λέει ετοιμάζονται οι κυρώσεις στο θηριακό πετρέλαιο (λόγος μηδείς περί αερίου. Μόνον Τσυκλόν. Εν τούτοις, μελ-λ’επαιν-έσαι Ευρώπην). Κι εδώ στη Ρόδο οι συντοπίτες μου την ευημερία τους κάθε άνοιξη στηρίζουν στις εξ Ισραήλ κρουαζιέρες καλοδεχούμενοι εν Πάσχα τους τουρίστες καίγοντας τον Ιούδα μες την Τζουντερία, ενορία εκκλησίας που στεγάζεται σε άλλοτε εβραϊκή οικία τής παλιάς πόλης. Τέτοιοι είμαστε. Λάτρεις θηρίων. Εν μίσει μίσθαρνοι αμνησείς. Κι ας λέμε. Τρία και μισό τα χρόνια θα αντέξουμε;
Κάπου να στέρξουμε κι εμείς οι καψεροί, οι κεκαυμένοι; Τι ζητούμε; Δημοκρατία. Ελευθερία. Δικαιοσύνη. Όσο και να τον υποτιμάτε βρίσκουμε ζεστό αποκούμπι και προσβλέπουμε. Τζο Μπάιντεν. Σοφός, σεμνός, ανθρωπιστής, καιόμενος. Ξέρει πού βαδίζει, πού μας πάει. Εμείς επιμένουμε να μην ακολουθούμε. Να διστάζουμε να πούμε Γενοκτονία τη γενοκτονία. Συνεχίζοντας να κωλυσιεργούμε να εξοπλίσουμε τον αδύναμο, να κάνουμε έγκυρες τις κυρώσεις, να κυρώσουμε τους άκυρους ουδέτερους, να περιθωριοποιήσουμε Όρμπαν, Μόντι και Σι Τζι Πιν. Να ενωθούμε στο ευρωκοινοβούλιο εις βάρος των εξτρεμιστών. Να ιδρύσουμε και να προγραμματίσουμε τη θέσμιση κανόνων και δεσμών μόνιμης ενότητας εντός της ΕΕ. Να απορρίψουμε τις σχέσεις μας με τους αιματηρούς σεϊχοεμίρηδες ή μαροκουβασιλείς. Επίσης, να κοιτάξουμε, συνάμα η ευρω-Γαλλία, προς την ειρηνική Υεμένη και την ενεργειακά ωφέλιμη σταθερή Αλγερία.
Μόνες οι Ευρώπες δε θέλουν. Ούτε η ΕΕ μπορεί. Οι ΗΠΑ δε δύνανται. Ούτε οι Αμερικανοί επιθυμούν. Η ενότητα των καυθησομένων ίσως αποτελεί μόναδικό το εν παικτοίς χαρτί. Ριπτέος κύβος ο μηχανισμός σταθερής ισοτιμίας Ευρώ Δολαρίου. Ο Γέρος ωστόσο ακόμη και για την Ψωροκώσταινα μεριμνά. Γιατί.. χωρίς λόγο, χωρίς καμιάν αιτία αναβαθμιστήκαμε αξιοχρέως. Προφανώς ολόκληρος Μπάιντεν δε διαβάζει Μεταρρύθμιση. Ούτε συμβουλοί του. Όμως το Δάνειο, το μέγα-Δάνειο ανάκαμψης και αποκήρυξης της φεουδαρχίας, τούτο που χρόνια τώρα μάλλιασε η γλώσσα μας των μαλλιαρών να ζητάμε ούτε ανέφικτο μήτε απατηλό μοιάζει.
Έρχονται μεγάλες δυσκολίες. Η αδύναμη, άδικη και φεουδαλιστική Ελλάδα οφείλει να αλλάξει τώρα, έστω. Στην έναρξη της Νέκυιας. Βρίσκεται, ίσως μαζί με την Ουγγαρία, τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία στη δυσχερέστερη θέση μεταξύ του συνόλου τών χωρών τής ΕΕ και σαφώς στην ενδεέστερη αυτών του Ευρώ έναντι των φρικωδών επερχομένων σε υγειονομικό, πολιτικό, στρατιωτικό, οικονομικό, διατροφικό επίπεδο. Δεν μπορεί να συνεχίσει με το άγος τής φεουδαρχίας, του κρατισμού. Δεν μπορεί να συνεχίσει χωρίς κοινωνική κινητικότητα, δίχως τραπεζικό σύστημα. Ο Γέρος τής δημοκρατίας μάς επιτρέπει ορισμένη αισιοδοξία.
Τριμερή συνεννόηση άμεσα ούτε που διαβλέπω. ΚΙΝΑΛ ΝΔ ΣΥΡΙΖΑ ή όσοι/ες κοινοβουλευτικοί νιώθουν την ανάγκη να υπηρετήσουν τη δημοκρατία μπορούν όμως να το πράξουν. Το 15 φοβήθηκαν. Εμείς περισσότερο. Το τραύμα παραμένει. Η Δ’ Ελληνική Δημοκρατία περιμένει. Κι οι πολίτες, πολίτισσες, ντόπιοι/ες, ξένοι/ες, μειονότητες, παιδιά.