Η κρίση της ακρίβειας που μαστίζει τα ελληνικά νοικοκυριά, θα ήταν ίσως μια ευκαιρία να αλλάξουμε, έστω λίγο, τις καταναλωτικές μας συνήθειες.

Αυτό όμως, είχε ως προϋπόθεση μια καλά σχεδιασμένη και επίμονη εκστρατεία ενημέρωσης που θα απευθύνονταν στους πολίτες με εύληπτο τρόπο και, κυρίως, χωρίς τις γνωστές από καθέδρας επιτιμητικές συμβουλές.

Το «καλάθι του νοικοκυριού», μέσα από το οποίο προσπαθεί η κυβέρνηση ν’ αναχαιτήσει κάπως την ακρίβεια σε βασικά καταναλωτικά προϊόντα, έφερε στο προσκήνιο το θέμα των προϊόντων «ιδιωτικής ετικέτας».

Τα προϊόντα αυτά, περιφρονημένα από τους μονίμως παραπλανημένους έλληνες καταναλωτές, καταλαμβάνουν ποσοστά 35-45% των αγορών σε χώρες όπως η Ελβετία, Ισπανία, Γερμανία κλπ. Και αυτό γιατί, οι έλληνες καταναλωτές βομβαρδίζονται μέρα νύχτα από τις διαφημίσεις των «επωνύμων» προϊόντων, με αποτέλεσμα τα προϊόντα «ιδιωτικής ετικέτας» να είναι παντελώς άγνωστα σ’ αυτούς και να εμφανίζονται επιφυλακτικοί στην αγορά τους. Το αντίστοιχο ποσοστό στην Ελλάδα είναι μόλις 15% .

Κανείς δεν φρόντισε τόσα χρόνια, αφού το καταναλωτικό κίνημα στη χώρα μας είναι ανύπαρκτο, να ενημερώσει τους έλληνες πολίτες ότι τα προϊόντα «ιδιωτικής ετικέτας» παράγονται κατά κανόνα από τις ίδιες εταιρίες που παράγουν και τα «επώνυμα», μετά από παραγγελίες των μεγάλων εμπορικών αλυσίδων.

Στην περιοχή μου, το Κιλκίς, υπάρχουν σοβαρές και μεγάλες επιχειρήσεις που παράγουν επώνυμα προϊόντα καθώς και προϊόντα «ιδιωτικής ετικέτας». Μιλώντας με τους ιδιοκτήτες αυτών των επιχειρήσεων, γελούσαν όταν τους ρωτούσα αν υπάρχουν διαφορές.

«Προφανώς όχι», έλεγαν και λένε. «Απλώς υπάρχει υπερδιαφήμιση των επωνύμων και ανυπαρξία διαφήμισης για τα άλλα».

Και ο κόσμος πιστεύει, ότι αν πληρώσει κάποιο επώνυμο προϊόν 30-40% ακριβότερα από το προϊόν «ιδιωτικής ετικέτας», θα πάρει και καλύτερο προϊόν.

Χρειαζόμαστε δουλειά ουσίας και στο θέμα αυτό, που προφανώς δεν είναι το μόνο στο τεράστιο θέμα της ακρίβειας. Οι πολιτικές δυνάμεις, αντί να θεωρούν ότι είτε έχουν βρει το μαγικό ραβδί που λύνει όλα τα προβλήματα είτε να φωνασκούν για τον «δοκιμαζόμενο λαό», καθώς και τα διάφορα κινήματα που αρέσκονται στα εύκολα συνθήματα, καλό θα είναι να βοηθήσουν ουσιαστικά στην υπόθεση αυτή που αφορά εκατομμύρια συμπολιτών μας.