Η «Ημέρα της Γυναίκας», συνδέεται με επετειακούς εορτασμούς και γλαφυρές ρητορείες για τη γυναικεία υπόσταση και χειραφέτηση. Ωστόσο, για μένα η 8η Μαρτίου αφορά πολύ περισσότερο τις σημερινές γυναίκες.
Όλες εμάς που προσπαθούμε και αγωνιζόμαστε για την προσωπική και κοινωνική μας ολοκλήρωση, για την επαγγελματική και οικονομική μας ανέλιξη. Διεκδικούμε τα εργασιακά μας δικαιώματα ή τη συμμετοχή μας στα κοινά. Αφορά όλο και περισσότερες Ελληνίδες που έρχονται αντιμέτωπες με το δίλημμα «καριέρα ή οικογένεια».
Τα τελευταία περίπου πενήντα χρόνια στη Δύση έγιναν σημαντικά βήματα για την ισότιμη μεταχείριση ανδρών και γυναικών στην οικογενειακή, κοινωνική, εργασιακή και δημόσια σφαίρα. Επιπλέον, η σύγχρονη γυναίκα έχει αποδεχθεί την πολυπλοκότητα των ρόλων της στην κοινωνία. Επιθυμεί να είναι παντού παρούσα και πρωταγωνίστρια. Διαθέτει τη βούληση, την ψυχική διάθεση και τη δύναμη. Εργάζεται και κάνει επαγγελματική καριέρα. Διακρίνεται στην επιστήμη και στην τεχνολογία. Επιλέγει να ασχοληθεί με τα κοινά, την πολιτική, τον συνδικαλισμό, την αυτοδιοίκηση. Εμβληματική είναι η περίπτωση της Αν Ινταλγκό δημάρχου του Παρισιού. Ταυτόχρονα, δημιουργεί οικογένεια και τη στηρίζει.
Ακόμη και σήμερα ωστόσο, τα έλλειμμα ισοτιμίας μεταξύ ανδρών και γυναικών είναι υπαρκτό. Συναρτάται με την κοινωνική, πολιτισμική, πολιτική και θεσμική υστέρησή μας. Με μια συντηρητική αντίληψη που διαπερνά το σύνολο της κοινωνίας. Συνεπώς, οι θεσμικές παρεμβάσεις και οι νομοθετικές ρυθμίσεις από μόνες τους δεν αρκούν. Χρειάζεται να υπερβούμε παγιωμένες απόψεις που διαιωνίζουν τον διαχωρισμό των δύο φύλων.
Πεποίθησή μου είναι πως ο χώρος της Αυτοδιοίκησης είναι από τους πλέον πρόσφορους για να κάνουμε πράξη την ισοτιμία μεταξύ ανδρών και γυναικών. Όλες μας μπορούμε να συμμετέχουμε ενεργά στη διαμόρφωση των συνθηκών διαβίωσης της πόλης μας. Να ασχοληθούμε με την αντιμετώπιση προβλημάτων που πρωτίστως συνδέονται με την καθημερινότητά μας, όπως η διαχείριση των απορριμμάτων, οι δομές κοινωνικής πρόνοιας και φροντίδας των παιδιών και των ηλικιωμένων, η προστασία του περιβάλλοντος.
Η εκπροσώπηση του γυναικείου φύλου στα κέντρα λήψης των αποφάσεων των τοπικών κοινωνιών δεν εντάσσεται μόνο στη λογική της εξίσωσης των ευκαιριών. Συνδέεται κυρίως με τη δυνατότητα ισότιμης συμμετοχής των πολιτών στην παραγωγή και χρήση των κοινωνικών αγαθών. Είναι καίριο αίτημα και μέτρο της δημοκρατίας.
«Ας γίνουμε η αλλαγή που θέλουμε να δούμε» έλεγε ο Γκάντι. Κι εμείς οι γυναίκες οφείλουμε να είμαστε παρούσες σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Με τη συμμετοχή μας, τη φαντασία, τη συνεισφορά μας και την αποτελεσματικότητά μας μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις σύγχρονες προκλήσεις.
Οι γυναίκες που διεκδικούν και υπερασπίζονται την υπόστασή τους συμμετέχοντας στα κοινά, μπορούν να φέρουν το μέλλον στο παρόν.