Είναι υπέροχο ότι η επιστήμη συγκεντρώνει γνώση κάθε μέρα και πιο γρήγορα το θέμα πια είναι ότι η κοινωνία θα πρέπει να αποκτήσει σοφία και ενσυναίσθηση με την ανάλογη ταχύτητα.
Μετά από μια κάπως πολωτική 6η σεζόν, η 7η σεζόν του Black Mirror επιστρέφει με ανανεωμένη σαφήνεια και πρόθεση. Ο Τσάρλι Μπρούκερ επαναπροσανατολίζει την ανθολογία προς ένα πιο εσωστρεφές, ψυχολογικό βάθος, όπου τα κερδοσκοπικά στοιχεία χρησιμεύουν όχι μόνο ως αλληγορία, αλλά ως φακός για να εξεταστεί η απομόνωση, η θλίψη, η ταυτότητα και η ανησυχητική συμβίωσή μας με την τεχνολογία. Ενώ η τεχνολογία εξακολουθεί να είναι εδώ, ο πραγματικός τρόμος βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια, στα μυαλά και τις καρδιές των χαρακτήρων.
Η 7η σεζόν του Black Mirror του Τσάρλι Μπρούκερ σηματοδοτεί μια επιστροφή στις ρίζες της σειράς, διαπλέκοντας τις τεχνολογικές ανησυχίες με τα βαθιά ανθρώπινα συναισθήματα. Η σεζόν περιλαμβάνει έξι επεισόδια, καθένα από τα οποία εξετάζει διαφορετικές πτυχές της σχέσης μας με την τεχνολογία και τον αντίκτυπό της στη ζωή μας.
1. Κοινοί Άνθρωποι
Ο Mike (Chris O'Dowd) και η Amanda (Rashida Jones), ένα ζευγάρι της εργατικής τάξης, έρχονται αντιμέτωποι με μια ιατρική κρίση, όταν η Amanda διαγιγνώσκεται με όγκο στον εγκέφαλο. Στρέφονται στην Rivermind, μια εταιρεία που προσφέρει την αποθήκευση εγκεφαλικών λειτουργιών στο cloud για την παράταση της γνωστικής ζωής μέσω συνθετικών ιστών. Ωστόσο, η αποτελεσματικότητα της θεραπείας συνδέεται με την οικονομική τους δυνατότητα, αναδεικνύοντας τη ζοφερή πραγματικότητα ενός συστήματος υγειονομικής περίθαλψης όπου η ποιότητα ζωής εξαρτάται από την ικανότητα πληρωμής.
2. Μαύρο Θηρίο
Η Μαρία (Siena Kelly), μια οραματική σχεδιάστρια τροφίμων, βλέπει την πραγματικότητά της να διαλύεται όταν η παλιά της συμμαθήτρια Verity (Rosy McEwen) εντάσσεται στον εργασιακό της χώρο. Η Verity, τρέφοντας μνησικακία από παλαιότερο εκφοβισμό, χρησιμοποιεί μια κβαντική συσκευή για να χειραγωγήσει την πραγματικότητα, εκφοβίζοντας τη Μαρία και αλλάζοντας τη ζωή της. Το επεισόδιο διερευνά θέματα εκδίκησης, φυλετικής δυναμικής και την τρομακτική δύναμη της τεχνολογίας να διαστρεβλώνει την αλήθεια.
3. Ξενοδοχείο Όνειρο
Η Brandy (Issa Rae), μια μαύρη queer ηθοποιός, μπλέκεται σε μια προσομοίωση του Χόλιγουντ που χρησιμοποιεί μη δοκιμασμένη τεχνολογία Re-Dream. Το επεισόδιο προσπαθεί να αντιμετωπίσει θέματα εκπροσώπησης των LGBTQ+ και της εκμεταλλευτικής νοσταλγίας του Χόλιγουντ. Ο Brooker ισορροπεί λεπτεπίλεπτα ανάμεσα στον φόρο τιμής και την καινοτομία, επιστρώνοντας τον ρομαντισμό της πρωτότυπης ταινίας με μια ανατριχιαστική συστροφή στην εμπορευματοποίηση της μνήμης.
4. Παιχνιδάκι
Αυτό το επεισόδιο επανεξετάζει την ψηφιακή διαδραστικότητα μέσα από ένα βιντεοπαιχνίδι της δεκαετίας του 1990. Με πρωταγωνιστές τον Will Poulter και τον Peter Capaldi, εμβαθύνει στις συνέπειες των επιλογών και στα θολά όρια μεταξύ πραγματικότητας και προσομοίωσης.
5. Επικήδειος
Ο Phillip (Paul Giamatti) προσεγγίζεται από μια εταιρεία τεχνολογίας για να συνεισφέρει αναμνήσεις της πρώην φίλης του, Carol, για ένα μνημόσυνο. Χρησιμοποιώντας την τεχνολογία για να εισάγει παλιές φωτογραφίες, ο Phillip έρχεται αντιμέτωπος με το τεταμένο παρελθόν τους, συμπεριλαμβανομένων των απιστιών και των χαμένων ευκαιριών. Το επεισόδιο εξετάζει με οδυνηρό τρόπο τη μνήμη, τη λύπη και την ανθρώπινη επιθυμία να συμφιλιωθεί με το παρελθόν.
6. Αστρόπλοιο Κάλιστερ: Προς το Άπειρο
Συνέχεια του βραβευμένου με Emmy «USS Callister», αυτό το επεισόδιο επανενώνει το πλήρωμα σε μια μάχη ενάντια σε μια νέα απειλή μέσα στο ψηφιακό σύμπαν. Η Nanette (Cristin Milioti) και το πλήρωμα έρχονται αντιμέτωποι με τις συνέπειες της ψηφιακής κλωνοποίησης και τα ηθικά διλήμματα της αντιγραφής της συνείδησης, με αποκορύφωμα μια αντιπαράθεση υψηλού κινδύνου που θέτει ερωτήματα για τα όρια της ψηφιακής αθανασίας.
Το Black Mirror του Τσάρλι Μπρούκερ επιστρέφει στην 7η σεζόν με ανατριχιαστική κομψότητα, διεκδικώντας τη θέση του ως η πιο εγκεφαλική δυστοπική ανθολογία της τηλεόρασης. Αυτή τη φορά, ο Μπρούκερ δεν αναλύει απλώς τις τεχνολογικές μας ανησυχίες, μεγεθύνει την ανθρώπινη ψυχή στο κέντρο της μηχανής. Ενώ οι προηγούμενες σεζόν έσκυβαν στο θέαμα του τρόμου της επιστημονικής φαντασίας, αυτή εδώ ευδοκιμεί στην ήσυχη καταστροφή. Κάθε ένα από τα έξι επεισόδια εξερευνά βαθιά προσωπικές συγκρούσεις, όπου ο πραγματικός ανταγωνιστής δεν είναι η τεχνητή νοημοσύνη ή η παρακολούθηση, αλλά οι δικές μας παρορμήσεις, τα τραύματα και τα τυφλά σημεία. Η σεζόν μοιάζει πιο οικεία, συχνά πιο στοχαστική, απηχώντας τον τόνο των ξεχωριστών προηγούμενων επεισοδίων όπως το «Be Right Back» ή το «Hang the DJ», χωρίς όμως να χάνει τις φιλοσοφικές αιχμές που χαρακτηρίζει τη σειρά.
Θεματολογικά, η 7η σεζόν είναι μια αναμέτρηση, λιγότερο για την τεχνολογία που έχει ξεφύγει και περισσότερο για το πόσο εύκολα της δίνουμε τη δύναμη να αντικατοπτρίζει τον χειρότερο εαυτό μας. Η γραφή του Μπρούκερ είναι πιο λεπτή, πιο ψυχολογική και πιο διαβρωτική στην ανάπτυξή της. Το αποτέλεσμα είναι μια σεζόν που μένει στη μνήμη όχι λόγω των ανατροπών της, αλλά λόγω της συναισθηματικής της ακρίβειας. Το Black Mirror δεν έχει μαλακώσει, έχει οξυνθεί, αυτή είναι η πιο ανθρώπινη και, ειρωνικά, η πιο τρομακτική σεζόν του, γιατί μην ξεχνάμε ότι πρέπει κάθε επιστήμη να αρχίζει σαν φιλοσοφία και να τελειώνει σαν τέχνη.