Πέρασε κιόλας ένας χρόνος από τότε που εκλέχτηκε ο Τραμπ πρόεδρος. Τόσο οι δημοσκοπήσεις, όσο και τα εκλογικά αποτελέσματα στη συνέχεια αναδεικνύουν τη μεγάλη φθορά που έχει ήδη υποστεί ο Mr. MAGA. Οι προεκλογικές του μεγαλοστομίες εξελίχθηκαν σε μπούμερανγκ. Ο πληθωρισμός με το πρόγραμμα της αναθεώρησης των δασμών έχει ακριβύνει το κόστος διαβίωσης των πολιτών. Οι υποσχέσεις του, ότι θα τελειώσει τους πολέμους στο πι και φι, αποδείχτηκαν φούσκες. Την Ουκρανία την παρέδωσε στον πολεμοχαρή αυτοκράτορα Πούτιν, ενώ στη Γάζα την προσωρινή ειρήνη την έφεραν οι επιτυχίες του Νετανιάχου στο πεδίο των μαχών, οι οποίες δεν άφησαν κανένα περιθώριο στους εγκληματίες Χαμάδες να επιβιώσουν και ως εκ τούτου αναγκάστηκαν, για να γλυτώσουν το τομάρι τους, να δεχτούν την πρόταση εκεχειρίας του Τραμπ, που ήρθε ως μάννα εξ ουρανού γι’ αυτούς. Τέλος, αντί να τελειώσει πολέμους άνοιξε νέους στο εσωτερικό των ΗΠΑ.
Το μέτωπο της διεθνούς ασφάλειας υπέστη, και αυτό, σοβαρότατες ρωγμές ως αποτέλεσμα των τραμπικών πολιτικών. Σε ό,τι μας αφορά, διακήρυξε τον τερματισμό των υποχρεώσεων των ΗΠΑ που απορρέουν από τη συμμαχία του ΝΑΤΟ στην περίπτωση που τα μέλη του δεν ανεβάσουν το ποσοστό των δαπανών τους για την Άμυνα στο 5% του ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν). Τέτοια προβλήματα δεν λύνονται με φοβέρες αλλά με διάλογο. Υποτίθεται πως το ΝΑΤΟ είναι μια συμμαχία μεταξύ χωρών που πρεσβεύουν παρόμοιες αρχές. Στην προκειμένη περίπτωση ο Τραμπ λειτούργησε ως αυτοκράτορας της Δύσης και όχι ως ένας μεταξύ ίσων. Στις ΗΠΑ λειτουργεί σαν βασιλιάς, κάτι που δεν αποδέχονται και εκεί οι πολίτες της, όπως δεν αποδέχονται και οι Ευρωπαίοι τις συμπεριφορές και τη μεταχείριση τους. Με όλα αυτά τι ειρήνη μπορεί να προκύψει με όλους τους κομπασμούς του που μόνον για πόλεμο προϊδεάζουν; Ο Πούτιν απειλεί την Ευρώπη με τους νέους πυρηνοκίνητους πυραύλους και ο Τραμπ ανακοινώνει επανέναρξη δοκιμών ατομικών βομβών. Με αυτά και μ’ αυτά δεν είναι εκτός λογικής να σκέφτεται κανείς ότι στο πρόγραμμά του είναι και η εξασφάλιση του τίτλου του βασιλιά. Ηθελε και Νόμπελ Ειρήνης!
Οι αρχαίοι πρόγονοί μας λέγανε ουδέν κακόν αμιγές καλού και αντίστροφα. Αυτά τα καμώματα του Τραμπ ίσως φέρουν πιο γρήγορα και το τέλος του, ιδιαίτερα ύστερα από την κατά κράτος ήττας του στη Νέα Υόρκη, αλλά πιο σημαντικό τις αποφάσεις που παίρνονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο, σε ό,τι αφορά την ασφάλειά της. Ας ελπίσουμε ότι οι εξελίξεις στην Ευρώπη, σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη της αμυντικής της αποτροπής, θα είναι ραγδαίες, ώστε να είναι δυνατό το φρενάρισμα του πλανήτη που ετοιμάζεται για πόλεμο. Αλλωστε το βλέπουμε να μην μένει με σταυρωμένα χέρια στις προκλήσεις του φασίστα Πούτιν.
Η Ευρώπη παίρνει σημαντικές πρωτοβουλίες. Εξοπλίζει την Ουκρανία με καλύτερα όπλα που αγοράζει και από τις ΗΠΑ, για να μπορέσει να αντισταθεί στην εισβολή του Πούτιν. Με την τελευταία έκθεσή της αντιδρά πιο αποφασιστικά και προς άλλους τραμπούκους που δρουν στην περιοχή μας. Για παράδειγμα, απευθύνεται προς τον Ερντογάν και του συστήνει να σταματήσει τις απειλές προς την Ελλάδα και να σεβαστεί τα κυριαρχικά δικαιώματά της που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο. Μια τέτοια έκθεση δεν θα μπορούσε να υπάρχει εάν οι μεγάλοι της ΕΕ είχαν διαφορετικές απόψεις σε ό,τι αφορά τη συμπεριφορά της Τουρκίας στην περιοχή μας. Κατ’ ιδίαν μπορεί κάποια κράτη να προωθούν επιχειρηματικές δραστηριότητες, αλλά θεωρούν πιο σημαντική την εξέλιξη της ΕΕ σε παράγοντα με αυξημένες επιρροές σε ζητήματα ασφάλειας, εξωτερικής πολιτικής και οικονομίας. Η αρχή έγινε – ας ελπίσουμε ότι θα υπάρξει και συνέχεια.
Από αυτή την έκθεση η Ελλάδα θα έχει οφέλη. Ηδη ο σουλτάνος με δηλώσεις φαίνεται να έχει αποφασίσει να μαζέψει τον απλωμένο τραχανά του, που σημαίνει πως δεν θέλει να μείνει εκτός Ευρώπης. Αλλωστε η απόφαση της Chevron για έρευνες υδρογονανθράκων σε περιοχές που περνά το τουρκολιβυκό μνημόνιο έχει καταδείξει στο σουλτάνο πως και οι ΗΠΑ δεν συντάσσονται με τις ερντογανικές αυθαιρεσίες στο Αιγαίο και τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, εάν λάβουμε υπόψη μας και την ανάπτυξη της συμμαχίας Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ + ΗΠΑ.