Η ίδρυση του ΣΥΡΙΖΑ, το 2004, έβαλε και επίσημα τέλος στη διαδρομή του «Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου» και, μαζί, στις προσδοκίες που είχαν γεννηθεί με τη συγκρότησή του το 1989. Η ανεπίστρεπτη κατηφορική πορεία της Αριστεράς, την οποία ορθά είχαν επισημάνει τα στελέχη της ΑΕΚΑ που είχαν αποχωρήσει ήδη από το 2000, προς τον λαϊκισμό των «αγανακτισμένων» είχε ξεκινήσει. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν ήταν παρά η επισφράγηση αυτής της προδιαγεγραμμένης πορείας.

Η ίδρυση της ΔΗΜΑΡ το 2010, ως διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, από στελέχη που ασφυκτιούσαν στο πολιτικό πλαίσιο που είχε επιβάλλει ο Τσίπρας, δημιούργησε νέες προσδοκίες. Αυτό φάνηκε και στη δημοσκοπική εκτόξευση που γνώρισε άμεσα το κόμμα του Φώτη Κουβέλη φτάνοντας στα επίπεδα του 17-18%. Οι θέσεις που διακήρυξε αρχικά η ΔΗΜΑΡ καθώς και η θαρραλέα συμμετοχή της στην τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, αποδείχτηκαν σύντομα εικονική πραγματικότητα. Η ηγεσία της ΔΗΜΑΡ εμφανίστηκε φοβική και μετρήθηκε πολύ «μικρή» για το βάρος που κλήθηκε να σηκώσει. Γι αυτό και σύντομα εξαϋλώθηκε εκλογικά με το μεγαλύτερο μέρος των στελεχών της να επιστρέφει σταδιακά, με τον πιο ταπεινωτικό τρόπο, στον ΣΥΡΙΖΑ.

Διαβάστε τη συνέχεια

Πηγή: www.athensvoice.gr